Dag 6, 232km, 4200hm, 15u effectief gereden
Het is iets na 5u als ik mijn trein terug opgang trek op de oude spoorweg. Echt ontbijten is er voorlopig nog niet bij maar ik heb eigenlijk kolen nodig om mijne locomotief terug deftig op de rails te krijgen. Het duurt nog ruim 2u waarin ik ocharme iets meer dan 20km afleg. Het parcours is dan ook meteen grillig, en traag. Neuvic brengt de verlossing! Buiten een bakker is er in het dorp nog niets open, wanneer ik daar binnen kom wordt ik door de bakker himself hartelijk begroet. Bonjour Lieven, bienvenu! Super grappig natuurlijk, wel ff verschieten! Zalig! Ge weet niet hoe goed een pain au chocolat kan smaken! Ik krijg no twee broodjes mee en een “bon courage”. Den bakker is zelf mtb’er en volgt de vorderingen van de deelnemers op de voet, niet moeilijk met de tracker en een bakkerij op het parcours...
11u15, 63km gedaan vandaag en ik kom alweer met m’n zakken vol de winkel buiten. Dorpje van dienst Marcillac-La-Croisille, een stevige “plateau fromage et viande” moet het ff doen, een brood, wat yoghurt en fruit! Woorden om deze ritten te beschrijven vind ik niet, foto’s nemen doe ik minder, waarschijnlijk te weinig maar de over dosis aan prachtige plaatjes is nu echt niet meer normaal! Wat een parcours!!
105km Argentat 7u gereden, het is 14u45 en opnieuw smoor heet! Winkel binnen en frisse suikers zoeken, yoghurt, wat brood, watermeloen... hup terug de fiets op, de Dordogne is een prachtig stukje water en het ziet er zéér verleidelijk uit, ik plak aan den asfalt en wanneer ik net buiten Argentat een camping op het parcours tegen kom roept de frisse douche mijn naam! Ff langs de receptie en daar moeten ze mijne kop gezien hebben want ik mag douchen zolang ik wil! Warm water ga ik toch niet gebruiken! Merci camping Le Saulou! Lekker verfrist en “proper” kruip ik terug op fiets. Iets simpel als een douchke is abnormaal zalig als het niet voor het grijpen ligt zoals we gewoon zijn. De verkoeling heeft me deugd gedaan, het warmste van de dag zal wel ongeveer gepasseerd zijn en ik zet m’n weg doorheen dit prachtig stuk Frankrijk verder. Ik blijf geruime tijd de Dordogne volgen en passeer alweer enkele schilderijtjes en dromerige dorpjes! Na 175km kom ik aan Rocamadour, een toeristische trekker maar vandaag en rond dit uur zalig rustig. Het is bijna 20u en heb net m’n schoofzakje nog eens volgeladen als ik in de golden hour over de steile flanken van dit toppertje naar beneden kijk. Alweer een topmomentje! De moraal is top en de benen voelen erg lekker! De avond valt stilaan en ik daal Frankrijk verder af richting de Lot, een andere mooi kronkelende rivier doorheen Frankrijk. Na enkele uurtjes kom ik in een donker stuk bos, donkerder dan de nacht, en het geeft me daar geen goed gevoel. De takken zijn begroeid met mos en steken soms als zwaarden vanuit de bossen over een smal pad. Plots steekt een tak als een dolk in m’n borst, gelukkig draag ik ondertussen genoeg kleren om deze aanval op te vangen. Ik moet nog een paar keer een aanslag vermijden en plots vliegt de melk uit m’n voorband me om de oren. Ik stop direct om de lek te dichten. Een takje heeft zich in voorband geboord. De melk krijgt het lekje wel gedicht maar af en toe blijft er toch wat lucht ontsnappen. Ik besluit er voor vandaag maar de brui aan te geven als ik deftig uit dit moordbos geraak. Het is 00u30 als ik de Lot oversteek en vlak buiten een dorpje een ideale slaapplek vind. Het herstellen van de band zal voor morgenvroeg zijn, slaapwel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten