Kilometers malen...

Dit weekend was het Wynergie team weeral op pad... Zondag vertrokken we met Guy, Gunther, Krikke, Jeroen en de Jef richting Bergen op Zoom voor een 90km MTB marathon. Met de fiets naar daar en terug dat geeft 25+90+25 oftewel 140 MTB plezier. In BOZ stonden de "red Bullet", de Guido en nog wat mannen te wachten om ons te vervoegen. Samen vertrokken we aan ons tripke... Eerst lekker rustig maar na de eerste bevoorrading was het vooral de Luc de Vijlder die het tempo wat op trok. Het parcours lag er best goed bij maar toch kwamen de Krikke en Guy ten val, gelukkig zonder erg. Na 6 uurkes terug in BOZ en dan nog wind op terug naar huis, lekker binnen bollen normaal gezien. Op de terug kwam Jeroen nog vrij lelijk ten val na het noodrem-alles dichtgooien voor een loslopende, overstekende hond... Rem over en een gekneusde knie als gevolg. Wij nog maar eens op de feiten gedrukt dat het overal kan gebeuren... Na goed 7uur op de fiets stonden we terug in Berendrecht... Ik was vooral erg content over de prestatie van mijnen epic buddy, die vandaag wel erg goed reed!!! Dat beloofd voor den Afrique... Weeral een 3-weken traingsblok achter de rug... Volgende week rustweek, en dan de laatste etappe naar den Epic!!

Biking in Winter wonder Land, AGAIN....

Na de 6 uren race van vorige week, een duurtraining en twee rustige trainingen op de weg was het woensdag opnieuw koekenbak... Sneeuw, sneeuw en nog eens sneeuw. De winter prikken volgen elkaar in snel tempo op, ik denk dat ik wel zeggen dat het gewoon ene lange prik aan het worden is... Donderdag en vrijdag op de rollen voor een kracht en klimkracht training. Vandaag zaterdag was het in het bos te doen. Heel Team Wynergie was van de partij en zo trokken we voor een 4,5 uurtjes het bos in. De rustweek had de Krikke duidelijk goed gedaan en het tempo kon vrij strak gehouden worden (al is dat in deze omstandigheden erg relatief)! Guyke en Gunther hadden meer last met vrij houden van hun luchtwegen dan van de kou, hetgeen dit jaar al anders is geweest. Iedereen ging wel een keer onderuit, gelukkig steeds zonder erg en al bij al lag het bos er weer mooi en vrij goed berijdbaar bij. Op een gegeven moment moesten we werkelijk alles dicht gooien om 4 overspringende herten vrije baan te geven... Prachtig!! Zonder accidenten bolden we binnen. Toch wel hopend dat dit stillaan de laatste "prik" is die we moeten verwerken... De temperatuurschok met den Afrique zal nu al nie van de poes zijn...

6 uren van Halle

Dit weekend werd in Halle een 6 uren MTB wedstrijd georganiseerd. Men kan daar kiezen om in team deel te nemen of de 6 uren solo af te werken. Uiteraard kozen wij voor de solo versie... Mijnen buddy, de Krikke, had ons uitgenodigd om eerst een pastake te komen eten en daarna samen naar Halle af te zakken. Met Jeroen, Jef de Schutter en de Wim Stijnen schoven we om 12u de beentje onder tafel om onszelf vol te proppen met heerlijke pasta. Merci Krikke en An, da was smullen. Dan opweg naar Halle waar de start om 15u werd gegeven. Ook Paul Andries en Marc Roggen (tevens een Epic-team) stonden daar aan de start. En zo vertrokken we. Kris bepaalde het tempo en wij volgden. Paul en Marc kozen reeds snel het hazenpad en dubbelden ons na dik 2,5 uur rijden. Jef reed stilletjes van ons weg, ook Jeroen koos z'n eigen tempo en muisde er rustig van onder. Af en toe binnen bollen om de bidonnen te vullen en wat extra proviant op te slaan en zo bleven we maar rondjes malen. Het parcours bestaat uit een lus van ca. 5km en werd droger en droger gereden. Tot rond een uur of zes bleef het redelijk licht maar na de schemering kwam de volledige duisternis... Lampjes werden ontstoken en voor sommigen ging het licht uit... Paul smakte vooraan in de wedstrijd tot tweemaal toe tegen de grond en hij besloot na 3uur er de brui aan te geven, "te riskant". Marc bleef doorbollen maar zijn bolide sputterde door overtollige modder iets te veel tegen en tuimelde van een 2e naar een 7de plaats in het klassement. Wim had het der niet echt mee en parkeerde zijnen bak na 4uur in pits. Kris had last van de voorbije zware trainingsweken en was niet voldoende hersteld om in het gewenste ritme te geraken... Na 4 uur en een laatste keer de bidonnen te hebben gevuld gaf hij mij de opdracht toch nog even mijn eigen ding te doen... Met een dubbel gevoel reed ik van hem weg. Enerzijds met een broek vol goesting om te kanllen anderzijds met een wrang gevoel mijnen epic buddy achter te laten... De knoop was gehakt en er bleven nog een kleine twee uur te bollen, ik dacht eens kijken waar we nog geraken. Hartslag en tempo omhoog, fully focust het donkere bos in en knallen. Ik vond het goede ritme en bolde lekker door, af en toe kwam ik nen bekende tegen wat uiteraard goed voor "de moral" is. Ik strande uiteindelijk, tot m'n eigen verbazing, op 4 min van een podium plaats. Ik was vooral tevreden dat, na een moeilijke winter, ik na 6u15 nog een erg goed gevoel had. De rondetijden gaven dit duidelijk weer. Voor een volledige uitslag en wa extra info www.6uren.be/bike
Volgend jaar denk ik terug te gaan en ik zeg het niet graag maar waarom niet met ambitie om een top 3 te rijden... We gaan nu stilaan de laatste fase van onze epic voorbereiding in en we hopen op een beetje beter weer. Klim-, duur- en kracht trainingen zullen nog een beetje opgevoerd worden en dan naar de zon, olé!!!