Kasterlee, zoals eerder gezegd was het lang twijfelen. Een vijfde of maar eens passen? We kregen het oude (voor mij nieuwe) mbt parcours, we kregen uiteindelijk een startbewijs en we kregen groen licht van de madam. Het besluit was genomen, nu de benen nog. Ik weet inmiddels wat er te doen staat als je een beetje wil genieten daar in de Kasterleese bossen en het timmeren aan de weg kon beginnen. Duurtrainingen, lopend of fietsend, een beetje op de voeding letten (eigenlijk gewoon constant eten), niet ziek worden en geen blessures oplopen. Zaterdag de mobil inladen en den Brammati oppikken en wij naar ons vast stekkie vlak aan de sporthal. Zondag 17 december was het van dat, vroeg opstaan, eten en klaar maken om de fietsen in de wisselzone te zetten en de kledingbak in de loopwissel zone te plaatsen. Gekende taferelen. Wat wel opviel was dat het ijskoud was, pas nog geregend had en de baan er bij momenten spiegelglad bij lag. Om 8u werden we opgang geschoten, we vertrokken dit jaar met 300 deelnemers. Helaas vielen er de laatste weken veel ingeschrevenen af door blessures of andere redenen. Zo ook m'n twee BASF collega's, alle twee iets te veel op training gevraagd en dan ligt een blessure achter elke stronk te wachten. Swat, de eerste 15 verliepen dus over een kleine ijslaag en af en toe was het erg glibberig, je voelde dikwijls de bodem onder je wegglijden wat het tempo en de gelijkmatige cadans niet altijd ten goede kwam. Ik liep eigenlijk heel de tijd in een klein groepje van 4 man waar ook den Brammati inzat. Het tempo was zeker te doen, de benen voelden goed aan maar ik wilde hier zeker al niet forceren. De eerste 15km werden in een uur en 5' afgewerkt, ik kwam daarmee als 106 loper binnen. Maar om te zeggen dat er veel goede lopers in Kasterlee starten. 5' in de wisselzone, zeker niet snel maar gezien de koude wilde ik mezelf niets te kort doen. Overschoentjes, extra vestje alvast wat proviand enz... De nieuwe fietslus op! We vertrokken over een kort stukje baan en hier was het nog steeds erg goed uitkijken voor mogelijke ijsplekken. Al snel zaten we in het bos en was het draaien en keren, op en af, singeltracks en ander lekkers. Een echt MTB'parcours waardig. Ik was eigenlijk zeer aangenaam verrast!! Ik wist dat er dit jaar 5 zouden moeten worden gereden en op deze verkenningsronde zag ik het helemaal zitten. We passeerden de sporthal opnieuw om vervolgens een stuk van het oude parcours te nemen. Ik wist dat dit niet zo mooi was als het eerste deel maar we moeten wel aan de km's geraken. We namen gelukkig het mooiste deel van het oude parcours mee en lieten zo de zompige, natte en zuigende brede paden links liggen! Een serieuze opsteker dit nieuwe parcours en het mag dan wel 12km langer zijn en een pak trager bollen, ik neem het er erg graag bij! Ondertussen waren Vicky en Karen al gearriveerd en kon er bij elke passage naar hartenlust bij getankt worden! Alweer ben dikke merci aan de vrouwtjes!! De ronde tussentijden lagen rond de 1u02', de laatste was wegens een sanitaire stop en een extra eet momentje iets trager 1u09'. Ik kwam eigenlijk vrij goed binnen op een 24 ste fietstijd algemeen en schoof zo uiteraard serieus wat plekken op. Het was intussen ook wel duidelijk dat voor velen Kasterlee iets te hoog gegrepen is of dat ze helaas door mechanische of lichamelijke pech moesten opgeven. Bijna 6 en half uur en dan moeten starten aan de afsluitende loopproef is altijd even slikken. Keep calm en run. Dat is eigenlijk kort samengevat wat er moet gebeuren. De eerste kilometers weten de knieën niet echt goed wat ze moeten doen of wat er van hen verwacht wordt maar al snel zat ik in een redelijk goed ritme. Jeroen was opnieuw begeleider van dienst en weet ondertussen waar, wanneer en wat te doen. Eigenlijk ook Keep very Calm sit back and relax... Alweer nen dikke merci. Tijdens de eerste lus voelde ik m'n darmen af en toe een beetje pruttelen en wist al wat er gaande was, ik zou een korte "pisstop" moeten gaan maken. De eerste lus, 15k, liep ik in 1u12'19". Uiteraard was ik daar zeer tevreden mee. Waar ik nog tevredener mee was was dat de benen nog steeds best meevielen. Ik kon niet meer versnellen of wilde dat ook niet direct proberen. Nog 15 te gaan das nog steeds een heel eind. Na twee kilometer van de tweede lus was het van dat. De wei in, broek af... Verdere details bespaar ik hier even maar het was een zalig minuutje! Hup terug het parcours op en gaan. Binnen bollen... Das wel wat veel gezegd want uiteraard zijn de laatste kilometers nog pittig! Maar ook dat is niets nieuws! De rode loper op, handjes schudden met den organisator en een dikke kus van m'n mus. Naar jaarlijkse gewoonte ook de support van de schoonouders wat toch ook steeds erg leuk is! een welverdiend douchke en een etentje met de madam in de jagerrust. Een heerlijk lang dagje, slapen lukt niet top wegens wat zeer pootjes maar die worden gelukkig losgereden naar den Basf op maandag ;-)
Ik werd uiteidenlijk na 9u01' 33ste en was daar zeer tevreden mee, zeker na het tegenvallende resultaat en gevoel van afgelopen jaar. Het nieuwe parcours was zalig om te rijden!! Het deelnemers veld wordt ieder jaar sterker en sterker (of dat denk ik toch) alsook het aantal deelnemers. Ik heb in alle geval genotenen das wat telt!!
 |
| Supper porters!! Merciekes!! |
