Koersdagen in Zandvliet...

Maandag en dinsdag 16&17 juli werden in Zandvliet de jaarlijkse kermiskoerskes gereden. We waren van vrijdag terug thuis van ons Italië tripke en de zware trainingen die daar gedaan werden zaten maandag nog duidelijk in de benen. Het vernieuwde parcours was duidelijk zwaarder dan voorheen en op de kasseien van de Conterscherp werd er elke ronde serieus geknokt. Maandag waren tevens de weergoden ons weer eens vergeten en in de regen werden de rondjes afgehaspeld! Ik wilde absoluut geen risico nemen op de natte kasseien en zo Polen in gevaar te brengen. De vermoeide benen liepen sneller dan verwacht vol en een spurtje diende zich aan... Uiteindelijk werd ik 4e achter een paar sterke beren!

Dinsdag, in de tang bij de Klievers

Dinsdag werd er door de verschillende polderploegen een koerske gereden voor het goede doel. Opnieuw over de kasseien en iedereen wist wat er te doen stond. Zien dat je van de eerste ronde mee bent en recht blijven. Na 2 ronden reden we met 9 weg. Ik als enige "Piper", 4 polderklievers, drie spartanen en nog ne "einzelganger". De sterke ploegen en de kasseien deden weer hun werk en met krampen moest ik de laatste ronde in... Sprinten zat er niet meer in, nog even doen alsof en dan binnen bollen, weer niks! Al bij al gezien vielen deze twee dagen best mee! Niet gevallen en twee keer mee in "de ontsnapping"! Hopelijk recupereren de benen nog wat verder van Italië en kan ik uitgerust in Polen starten. Donderdag vertrekken we naar Polen!!

Dag 12, de laatste....

Yep, het zit erop!! Het beste is er duidelijk af, den hartslag wil niet meer echt omhoog en de terugreis zit duidelijk al in het hoofd. De mobil werd 's morgens al van de camping gereden en we vetrokken voor een laatste maal het dorpje uit. Den eerste klim maakte al direct duidelijk dat het beste er echt wel af was... We reden uiteindelijk toch nog een mooi ritje bijeen. Een dikke 5u30 reden we, 120km en 2700Hm. Alweer een best stevig tochtje om af te sluiten. Terug aan de mobil, een hapke eten, douchke pakken en wij weg... Home sweet home. Donderdag reden we al een heel stukje en vrijdag voormiddag kwamen we het regenachtige zandvliet terug binnen gebold... 

Uiteindelijk deden we dit verlofke een dikke 1100Km met daarin 25000Hm, we hebben van het zonnetje genoten want in Polen geven ze voorlopig niet veel goeds wat het weer betreft... We zullen wel zien!!!

Dag 11

Vandaag gefietst, neje da meende nie!! Schoon luske met een pittig blokske van ne km of 10 klimmen tegen de max. Even testen wat er nog van jus in de benen zit, al bij al nog goed gezien het reeds geleverde werk. O ja, vandaag op een stuk off-road nog lek gereden verdekke!! Gegevens van de dag, in het zadel, just 5uur, 105km, 2550Hm… 3 uur op’t strand, 10 minuten in’t water, 150 meter langs ’t strand gewandeld, 10’ in de winkel, 30’ aan den BBQ, 2 uur in mijne relaxer, 2 douchkes… Iet vergeten, yep… Twee keer gescheten!! Morgen de laatste, snik snok!

Dag 10: Cinque Terre

De rit van gisteren zat duidelijk weer wa in de benen dus besloten we een rit van rond de 4à5 uur te doen Aangezien we hier in het nationaalpark "Cinque Terre" zitten moesten we toch zeker die 5 parels eens met de fiets verkennen! Eigenlijk komt het er op neer dat we 5 maal naar zeeniveau moeten en dan telkens terug omhoog om het volgende dorp te bereiken... Een heel mooi ritje langs de mooiste kustweg die ik eigenlijk ooit heb gedaan was het resultaat. Het gebied is zodanig ontoegankelijk dat het grote publiek er precies een beetje weg blijft, of misschien is het toch niet zo gekend? In alle geval zagen we een paar "postkaartjes" van dorpjes en deden we een mooi ritje!!

We waren 4u45 aan het trappen, deden 90km en 2500Hm. Kort na de middag kwamen we terug aan de Mobil aan. We besloten op den trein te springen richting Piza. Den toren gaan bekijken, vaststellen dat da ding echt wel serieus scheef staat en dat 1000 Chinezen die proberen terug recht te duwen. Na nog nog ne piza te hebben binnen gespeeld den trein terug op richting Levanto. Om 22u45 lagen we alweer in ons nestje te ronken… Pittig dagje!

Dag 9

Ons moeder hare verjaardag… De rustdag en een klapke met nen andere campeerder gaf ons de tijd om een plan uit te stippelen richting “bergpas” waar het donderdag zo mis ging.We moesten en zouden da ding vinden! We begonnen aan ons tochtje en soms leek het weer eens volledig mis te gaan maar dan plots duikt daar toch het verwachte dorpje/huis op waar we naar op zoek zijn. Zo gaat het ritje verder richting “pas” tussen Aracci en Cervana.In Aracci uiteraard weer niks te zien en we zijn ondertussen toch weeral 4u30 aan’t bollen. Ne vriendelijke Italiaan wijst ons echter dé weg en eindelijk lijkt het ons te zijn gelukt om da wegske te vinden. We zitten daar op 1350 meter hoogte en afdalen richting Cervana zou ons te lang bezig houden. We besluiten min of meer de zelfde weg terug te nemen en de definitieve overgang voor dinsdag te plannen… We rijden terug en nemen op het laatst ff een binnen weg, blijkt deze binnen weg toch een raar ding te zijn en helemaal rond te lopen richting Levanto. Uiteindelijk zijn we vandaag 7u25 effectief gereden, 140km, Av 19,5, 3700Hm!! Weeral een pittig ritje. 

Dag 8: Rustdag

RUSTDAG!! Blijft altijd leuk… Rustig opstaan, den brothar die om pistoleekes gaat, op’t gemakske ontbijten. Wa liggen (en bijna terug in slaap vallen), wa ijs leggen, fietske kuisen, middag eten… naar de beach!! Parasol moeten kopen wegens te warm in de zon!! Zwemmeke doen, boekske lezen, viske kopen, viske eten, douchke pakken, zeteltje liggen, slaapkes doen… Meer moet dat niet zijn!

Dag 7...

Redelijk gebroken stonden we op… Ietske later dan gisteren en precies met ne lichte kater… Het vocht dat we gisteren verloren was duidelijk nog niet helemaal terug gevloeid… Na het ontbijt bleven we nog wat snoezen in ons zetelke alvorens toch op de fiets te kruipen! We planden een tochtje van een kleine 3 uurtjes… Uiteraard geraakten we onderweg weer eens ergens de weg kwijt en als de geplande route toch iets meer HM dan verwacht bevat, dan weet je dat het weer van dat is… Uiteindelijk reden we een dikke 4u, deden daarin 90Km met 1900HM… Even losrijden kan je dat niet echt meer noemen. Al bij al was het gevoel redelijk goed vandaag, ondanks de rit van gisteren…  Met de rustdag in het vooruitzicht, het knieke dat het toch goed doet en het zonneke op ons bolleke is de moral terug op niveau!!!

Dag 6: De langste

Simpel samengevat, goei plan, slechte kaart… Nie normaal hoe wij op zoek zijn geweest naar een paar berg overgangen… Uiteindelijk waren we 10u30 effectief aan het rijden en meer dan 12u onderweg, 222km en dik 4000 Hm! Redelijk belachelijk, maar ge hebt van die dagen dat er precies niets volledig loopt zoals je ongeveer in gedachten had. Uiteindelijk was het een mooie tocht, alleen wel erg lang! Op gebied van training is dit niet echt wat we nodig hadden en m’n knieke al helemaal niet! Gelukkig lijkt het ergste wat dat betreft geleden, enkel de hoge frequenties geven een knagend gevoel maar na 220km begint het overal wat te knagen natuurlijk! Het was zo goed als donker toen we eindelijk aan de Mobil aan kwamen, toch nog een pastake binnen gespeeld en dan ons nestje in…

Dag 5: Dé testrit

Vandaag den testdag, wat hebben de twee rustdagen en massa’s gelati teweeg gebracht? Om uit Levanto weg te geraken moet er geklommen worden. Op een rustig verzetje werden deze eerste 600Hm zonder al te veel last genomen. Het was uitsluitend asfalt en dat viel voorlopig ook al mee. We kwamen trouwens niets van interessante off-road paadjes tegen. Boven konden we toch het bos inschieten en eigenlijk was dit een heel mooi stukje! Na 10minuutjes stonden we echter al terug op de baan. Iets verder, weer het bos in… Afdalen, doodlopen, klimmen, volgend afdaligske, doodlopender, klimmen nog een afdalingske weer niks. De baan op en rijden maar. We hadden al wel een vrij gedetailleerde kaart van de streek gekocht en konden al bij al een mooie toer doen. De knie bleek echter nog wel van de partij wat me tot een rustig tempo dwong… In het wiel van de grote Schroyen, niet altijd simpel!!  85km, 4u45 onderweg, 1900Hm. Een mooie rit met een knie die me min of meer tevreden stelde! Ijs, ijs en wat recup… Morgen een nieuwe rit, op de baan…

Dag 4: eerste rustdag...

Rustdag… ’s morgens het dorp in opzoek naar nen apotheek, bakker, winkel, toeristische dienst noem maar op… al snel viel ons de schoonheid van dit dorp op…  

Niet te veel toeristen en een gezellig centrum(ke). Even langs het strand en ook dat zag er super uit!! Op den toeristendienst hadden ze blijkbaar nog niet erg veel MTB’ers over de vloer gekregen. We kwamen buiten met een parcours van 5,2km en 0Hm, langs de kust. Het zou dus plan trekkerij worden, echter niet getreurd, de bergskes achter ons zagen er veel belovend uit. Trouwens er moest vandaag gerust worden, dus de mannen het strand op!! Ijs leggen, ontstekingsremmers nemen en smeren en hopen op beterschap… 

dag 3: Verhuis Lermoos - Levanto

Vandaag, maandag, stonden we op in een alweer stralend weertje… De knie was echter ook al ff wakker en had bovendien slecht geslapen! Een uurtje later vertrokken we, het was intussen volledig dicht getrokken en het begon al snel te druppelen, zo snel kan het gaan in de bergen! Wat ook snel ging was m’n knie, en wel in de slechte richting! Na een kwartiertje was het voor mij duidelijk, binnen bollen… Dit had echt geen zin! De Jeroen nam de rugzak over en ik keerde vloekend terug naar de Mobil. Ijs leggen, douchen, kas opvreten en terug ijs leggen. Het zonnetje brak echter terug door en liggend in m’n zetelke, boekske lezen, koekske eten en zweten!! Anders ook nie slecht, het is nog altijd vakantie hé!! Een paar uurkes later kwam de Jeroen binnen gebold, de Mobil was al gepakt en wij weg. 

Op de parking van deSpar in Lermoos belde ik nog met ons Vickske voor de nummer van de Paul van Loon om eventueel wa raad te vragen, het enige wat die zou zeggen is rusten, ijs leggen en wa pillekes zoeken. Der stopt op die parking nen Belg en wie stapt daar uit?? Den Bart Schoutheden, ne kinesist van in Putte!! Wij natuurlijk ff goeien dag gaan zeggen en wa denkte dat dieje zei na een kort onderzoekske? Ijs leggen, rusten en eventueel wa pillekes zoeken. Over toeval gesproken… In alle geval de GPS werd op Italië ingesteld en daar gingen we. Onderweg begon het weer te regenen en de moed zakte (langs m’n knie) tot in m’n slippers. Ik dacht nog een dikke week in de bergen, zonder te kunnen fiesten, in de regen da komt nie goe!! De plannen werden in de Mobil omgegooid. In plaats van naar het Pustertal en den Dolomiti (marathon van zaterdag) te rijden, gingen we opzoek naar de zon, een beetje bergen en wa strand, iedereen content. Na een pittig ritje belanden we uiteindelijk in Levante, tussen Genua en La Spezie, aan de Ligurische kust en op de rand van het nationaal park “cinque terre”.  De zon was in alle geval van de partij…

Dag 2, Lermoos

Zondag vertrokken we goed vroeg omdat er in de namiddag onweer werd voorspeld en we dit toch wel liefst wilden zien te vermijden. Het opzoek werk en de planning van gisteren leverde al snel z’n vruchten af en al snel zaten we op het juiste parcours. Direct ne pittige klim, gevolgd door een heerlijk, mooie lange afdaling. 

Halverwege de rit hadden we nog een paar extrakes gestoken om  aan de nodige hoogte meters te geraken. Halverwege begon ik echter last te krijgen van m’n rechter knie en de slepende zeurende pijn begon zich steeds meer en meer te manifesteren. We waren al enkele uurtjes onderweg, de kilometers begonnen stilaan hun tol te eisen en boven ons begonnen de wolken zich serieus dicht te pakken. Het sein om zo snel mogelijk binnen te bollen. De slotklim viel mij erg zwaar,de knie zat constant te knagen en wanneer de spanning eraf ging sloeg alles volledig vast. Den brothar zat  nog goed en moest wat met de rem op rijden. Eens boven was het nog eens bidonnen vullen en dan snel terug naar  beneden, de camper in. Nog geen kwartier later begon het te regenen voor de rest van den dag… Koerske zien en de final van het WK, ijs op de knie en hopen dat het morgen iets beter gaat, al zal de rem er sowieso wel wat op moeten! Vandaag reden we 112km, 2850Hm en zaten we 6u50 in het zadel. Een mooi ritje waarvan 80% in een heerlijk zonnetje…

trainingske doen??

Vijdag 29 juni vertrokken den broeder en ikke richting Dolomieten om ons voor te bereiden op Polen later in juli. Uiteraard ook omdat het vakantie is, ikke nog wat overuren had staan en we graag op onze velo zitten. Enkel de MTB’kes gingen mee dus wij opzoek naar wa bergskes. Na een pittig ritje met de Mobil stonden we vrijdag avond op een rustig plekje in Bieberwier, vlak bij Lermoos, net in Oostenrijk, vlak bij Duitsland. 

Hier gaan we de eerste dagen de streek een beetje verkennen. Vorig jaar kwamen we hier ook langs met den TransGermany en ook den Transalp van 2008 bracht ons erg dicht in de buurt. zaterdag 30 juni vertrokken we voor een eerste ritje. Eerst even langs den toeristische dienst om wat extra kaartjes en wij weg. Lag het aan ons, lag het aan de kaart, de bordjes onderweg of een combinatie van dit alles overgoten met een stevig zonnetje? We geraakten maar niet echt vertrokken. De eerste dag zou der één worden van regelmatig stoppen, weg zoeken, terug draaien, rijden en terug stoppen. Uiteindelijk deden we een goede 65km met daarin 1900Hm met af en toe mooie vergezichten op de ons omringende bergkes. Als tussen die bergskes den Zugspize, den hoogste van Duitsland, zit dan levert dat idd mooie plaatjes op. We waren 4u30 effectief aan het rijden, nog een uurke weg zoeken en rondkijken. Tegen 14u30 waren we terug aan de Mobil, relaxen en op naar morgen… Iets beter voorbereid wat het te volgen parcours zal worden…