Rit 2 alpentour

 Vandaag rit 2, op het programma 58km en 2900 Hm. Best pittig dus! De pasta party van gisteren n was super en na een paar pannenkoeken vanmorgen zouden de batterijen voldoende opgeladen moeten zijn. De geneutraliseerde start door het dorp is een grote chaos en best gevaarlijk. Eens we off road gaan worden we losgelaten en gaat het tempo gelukkig de lucht in. Al snel zitten we op een lange klim wat het pak volledig uiteen trekt. De eerste klim is bijna 15km lang en overal minstens 5m breed, een autostrade eigenlijk. De benen moeten nog wat warm draaien en het bolt nog niet zoals ik had gehoopt. Naarste einde toe kan ik wat snelheid beginnen maken en hier en daar wat volk oppikken. De laatste 500m zijn technisch maar nog steeds vlot te nemen. De afdaling die volgt begint met een technische, gladde wortel passage doorheen het bos en gaat dan geleidelijk over in een zeer snel schotter pad. De kilometers vliegen hier even voorbij. De aanloop naar de tweede klim gaat geleidelijk aan. Het parcours begint zachtjes op te lopen en ik kan een mooi tempo ontwikkelen. Ik pak wat volk in m'n wiel mee en er is weinig animo om over te pakken. Ik kar rustig verder. Het gaat steeds steiler en steiler en al snel kan ik alleen verder. Na een paar erg steile maar goed bollende kilometers staat een bevoorrading, even stoppen om wat water te sloeberen en weer weg. Er volgen nu nog een 3-tal nóg steilere en iets technischere km's en het kleinste verzetje wordt door iedereen gretig opgezocht. Ik kan nog steeds wat volk in halen... Het is echt mooi rijden hier op een hoogte van bijna 2000m, af en toe moeten we door de sneeuw of modderige restanten hiervan! Uiteindelijk moet iedereen van de fiets en is het tot de enkels in de witte sneeuw, lekker fris. Ondertussen is het zonnetje van de partij en is het een heerlijk fietsweertje! We komen op een plateau met een paar serieuze drops en ups! Af en toe moeten we van de fiets en als we er wel op zitten is constant focussen om alle obstakels te vermijden. Het is een hele mooie passage maar tijd om veel rond te kijken krijgen of beter gezegd nemen we niet. De afdaling die volgt is in eerste instantie super steil met veel losse stenen en diepe geulen die het smelt of regenwater getrokken hebben. Het gaat toch relatief snel en de fiets moet werken. Opnieuw komen we op een iets vlakker stuk waar de gas andermaal volledig open gaat. De laatste bevoorrading wordt alweer vakkundig gepasseerd en er rest ons nog een klein klimmetje. Een passage door een alpenweide is pittig en ondertussen lekker warm. We klimmen nog even verder over asfalt strook en dan dalen we opnieuw naar Schladming af over het downhill parcours. In tegenstelling tot gisteren ligt dit wel helemaal droog en kan er met de nodige swoeng naar beneden draaien. Ik kom na 3u33 binnen en haal daarmee een 5e plek in m'n categorie in het klassement na twee ritten kom ik nu op een 7e plek terecht. Hopelijk kan ik morgen op de langste etappe nog wat opschuiven al zal dat niet echt simpel worden. Pat komt een klein uurtje later binnen en heeft ook weer een bewogen rit gehad. Hij deed enkele kleine archeologische bodemonderzoeken (gelukkig zonder al te veel schade) en kwam andermaal met een voldaan gevoel binnen gebold. Het zonnetje is nog heel de dag heerlijk van de partij  en de pasta party mocht er alweer zijn. Het was Vlaamse avond (verbroedering met de BeMC organisatie) en op het menu: asperges, patatten, pasta, stoofvlees, groentjes, rijst... Alles erop en eraan. Met de Lucakis boys zijn we nog ne gelato gaan smullen in het dorp, erg gezellig! Nadien nog nen halve time van "le football en France" en dan uiteraard op tijd de nest in! 

Welkom in Oostenrijk!

Na het avontuur in Italië zetten Patrik en ik koers terug richting Oostenrijk. We zijn er vandaag gestart in de Alpentour. Gisteren zijn we toegekomen in het regenachtige Schladming vanwaar de 4 etappes zullen vertrekken. Maandag vertrokken we uit Riolo en besloten een zonnige tussenstop te plannen aan de Adriatische kust! Een heerlijk dagje relaxen, eerst en kort ritje op dinsdag en dan lekker luieren aan het strand. In Bibione stonden we op een camping waar het in de zomer nie normaal moet zijn, alles erop en eraan en op de lido meer dan stoelen genoeg om een half leger te rusten te leggen! In alle geval ons tankje was redelijk opgeladen toen we woensdag in Oostenrijk aan kwamen. Het regende en bleef heel de nacht regenen! Donderdag, vandaag, zijn we om 10u dus ook in de regen vertrokken voor een tocht van 55km en 2500hm. Opnieuw een relatief korte etappe, op een vrij snel parcours. Van de technische passages die we in Italië voor geschoteld kregen schiet hier niet veel over. De openingsklim vertrekt dan ook op het asfalt. Bij de overgang in het bos staan we te voet wegens te glibberig om met de massa op te rijden. Ik kan m'n weg naar voor echter rustig verder zetten eens het pak terug op gang komt. We besloten vandaag niet te vroeg in het startvak plaats te nemen om iets langer droog en warm te blijven, het gevolg is wel,dat je helemaal achteraan staat en heel de dag (hopelijk) moet/kan inhalen. De eerste afdaling is breed en modderig, opspattende drab doet het zicht uiteraard sterk afnemen en het is soms met een half vizier dat het parcours bekeken kan worden. We komen beneden een vlakker stuk tegen met veel gladde wortels en een paar glibberige brugjes vooraleer we de grote klim van de dag kunnen aanvangen. Bijna 15km klimmen en een hoogte verschil van 1100m moeten overwonnen worden. De eerste kilometers verlopen over het asfalt (alweer) en gaan dan over in goed bollende schotter. Samen met het zicht zakt ook de temperatuur en boven (op 1850m) geeft de thermometer nog 5 graden aan. We beginnen aan een snelle afdaling, af en toe mag er bij getrapt worden en op 10km van den arrivé wacht ons nog een laatste stevige knik. Op de modder stukken heeft de race king af en toe problemen genoeg grip te vinden maar het tempo kan toch nog redelijk gehouden worden. De laatste afdaling gaat langs het downhill parcours richting Schladming. Het is "flowende" singeltrackje is hier herleid tot een super glad glibber parcours waar het af en toe serieus focussen is om niet het decor in te duiken. Het zonnetje zien we vandaag niet en het is even bibberen aan de spuitstand, vlug fietsje swanjeren en dan snel een warme douche op de camping... Hopelijk morgen een iets drogere dag! Na 2u55 zat het ritje erop, ik werd daarmee 20ste bij de niet licentie rijders en 10 in mijn klassement, morgen probeer ik wat verder op te schuiven, of wat hadden we gedacht! Pat kwam een halfuurtje later binnen gebold en was vooral tevreden over z'n verse modderband!! 

Grand finale rally di romagna

De laatste van de Rally. Alweer een korte etappe op het programma. De organisatie wil duidelijk voor iedereen een haalbaar parcours opstellen en maakt de ritten niet overdreven lang. Vandaag wacht ons "slechts" 40km met daarin 1500hm. Dat blijft natuurlijk een pittig parcours maar echte marathon etappes kan je het moeilijk noemen. Pat en ik warmen even op omdat we een pittige start verwachten. We worden om 9u door de motoren op sleeptouw genomen richting eerst klim. De opener begint gelijkelijk en we hebben deze reeds op een verkenningsrit gedaan. Het tempo van de koplopers ligt opnieuw iets te hoog voor mij, de benen voelen na de extra inspanningen van gisteren niet 100% hersteld aan en ik moet wat gas terug nemen. Ik kom andermaal alleen te zitten maar vind dat alweer absoluut niet erg. Het blijft tenslotte erg mooi rijden! We dalen af langs de klim die we deden tijdens de proloog, over de "Gyproc" terreinen. Vannacht regende het een beetje en soms ligt de witte pap er glad bij. Al snel beginnen we aan de tweede klim van de dag, een lange met een paar recup stukjes tussenin. Ik haal zoetjes terug wat volk in en voel me opnieuw beter worden naarmate de kilometers oplopen. De afdaling die volgt gaat eerst nog off road maar veranderd in een snelle asfalt afdaling. Er resten ons nog drie knikken richting Riolo. De tweede is opnieuw een serieuze muur waar we een laatste wandelpassage te verwerken krijgen. Het is nu binnen bollen, voor de laatste maal het gekend klimmetje richting arrivee! Opschuiven in het klassement zat er vandaag niet meer in, ik beland anders nog wel op het podium met een 6e plek in mijn categorie, algemeen werd ik 8ste. Pat strand uiteindelijk op een 54ste plaats algemeen en een 22ste in zijn categorie. De pasta party/award ceremonie mag er anders weer wezen. De organisatoren doen echt wel hun best het erg aangenaam te maken voor alle rijders. Lekkere pasta en andere gerechtjes, kaas en wijn, serieuze dessertjes! Alles á volenté! Pat en ik genieten nog een middagje in het zonnige Riolo. 'S avonds trakteren we ons zelf op een heerlijk dineetje in het plaatselijk toppertje en kruipen, na een laatste biertje met de andere Belgen, voldaan in onze nest. Het is nu recuppen richting Oostenrijk waar donderdag de Alpen tour start! Cu in Schladming!

Iedereen winnaar!!

Aan de finish vlag...

Rit 4

Dag 4, 50km, 2000hm. Om 9u staan ze in Riolo de markt nog op te stellen als wij opgang geroepen worden door een Italiaanse schone. De eerste 7km verlopen wederom geneutraliseerd achter de moto's. Ik nestel me rustig voorin, iedereen kent stilaan zijn plek dus van gedrum is weinig sprake! Aan de voet van de openingsklim gaat de vlag baar beneden en het tempo omhoog! Niet alleen het tempo maar ook de weg gaat steil omhoog. Een snelle start krijg ik duidelijk niet verwerkt en ik moet weer heel wat volk laten passeren. Wanneer we boven komen blijven de meesten het gekozen verzetje nog ff doordraaien, ik kan bij schakelen en het tempo meteen op trekken. Ik kom vrij snel in een goed ritme en begin al snel terug schoon volk in te halen. De afdalingen zijn andermaal prachtig, de singeltracks geweldig! De volgende lange klim kan ik een groepje van een man of 5 inhalen en gelijk achterlaten. De gas gaat vanaf nu volledig open, we zijn nog maar 20km ver maar met nog 30 te gaan is het toch nog oppassen! Ik passeer nog een paar eenzame strijders en in de volgende afdalingen verlies ik niet al te veel tijd. Op alweer een langere klim kom ik mijn rechtstreekse concurrent in het algemeen klassement tegen. Hij pikt ff aan maar na een paar stevige snokken moet ook hij passen. Net voor de top krijg ik de kopgroep in het vizier, da kan na nie! In de afdaling kom ik steeds dichter. Op de eerste knik van de slotklim sluit ik aan. Ik speel alles of niets, erop en erover! De aanvang van de slotklim is geleidelijk en kan ik zelfs nog wat voorsprong nemen. Een motar maakt me duidelijk dat ik op een minuutje van nummer 1 zit. Ik probeer het tempo vast te houden. De klim veranderd in een opeenvolging van steile, moordende knikken. Bij een schakel manoeuvre valt m'n ketting naast m'n klein blad, ik moet afstappen en voel die mannen terug komen. Damn, knallen, alles of niets. Eens boven heb ik nog enkele seconden op de achtervolgers. Ze hebben me in beeld en ik ben een uitstekend mikpunt! In de afdaling probeer ik de voorsprong te behouden maar dat is niet simpel. We schieten nog even de baan op en daar is het groepje in het voordeel! Alles terug samen. We rijden even langs de rivier en ik bereid me voor op een spurt richting arrivé. Het kan niet ver meer zijn. Als eerste draai ik een bocht in en sta plots voor de ultieme klim. Ik schakel naar de kleine en opnieuw valt de ketting van het blad! Doemme doemme doemme toch! Da groepje passeert uiteraard en ik sta te voet. Het is de spurt naar de meet! Ik kom nu als zevende over de streep en ben uiteraard teleurgesteld! Relativeren kan ik gelukkig ook en op de 12 km terug naar Riolo heb ik wel even tijd om alles op een rijtje te zetten. Een heerlijke rit, goei benen en een goede zaak in het algemeen klassement. Uiteraard had ik erg graag tweede geworden, maar voor hetzelfde geld.... De benen waren goed en morgen is er nog een laatste rit af te werken! Hopelijk kan ik m'n plekkie behouden en nog een dagje genieten. De voorderailleur is in alle geval terug afgesteld en zou morgen niet meer mogen haperen! Ook de Pat kwam heelhuids binnen en op een stramme rug na is het innerlijke bij hem ook nog toppie!!

Stoempen maar!!

Giorno 3...

Dag 3, koninginnen etappe... 9u, we worden op het dorpsplein van Riolo opgang geschoten voor 90km en 3000hm. De marathon etappe van deze rally di romagna. De eerste 5km verlopen weer geneutraliseerd over de weg achter de quad van organisator Stefano. De eerste klim die zich aandient zorgt meteen voor de nodige schifting en ik verschiet ervan hoeveel volk me voorbij komt. Hebben die mannen allemaal super benen of onderschatten ze de aangekondigde meters, verticaal of horizontaal? Ik besluit in elk geval mijn marathon ervaring te gebruiken en laat veel volk vertrekken. Na 20 km komen we een eerste muur tegen, rijden is hier absoluut uit den bozen, trekken en sleuren om boven te geraken, naast de fiets wel te verstaan! De afdaling die volgt is technisch maar super leuk! Ik kom stilaan in het ritme en kan wat volk  oppikken en achter laten. We komen af en toe serieuze modder stukken tegen en grip vinden in deze zware drab is niet simpel. Het blijft gelukkig droog vandaag en de zon is tijdens de rit meermaals van de partij! We rijden nu zoetjes naar "de muur", een klim die door de organisatie een naam kreeg die hij niet gestolen blijkt te hebben. Gebetoneerde stukken worden afgewisseld met losse stenen, de percentages swingen hier de pan uit, wandelen of rijden, op of naast de fiets. Het kost allebei krachten, ik kan op enkele stukken na blijven rijden en krijg steeds meer volk in het vizier. Het is niet de snelste kilometer van de dag, hopelijk wel de zwaarste. De uitlopers van de muur blijven maar duren en vragen veel van de benen. Af een toe een gelleke doet het motorke branden! Na de muur (en zijn naweeën) besluit ik waar mogelijk een tand bij te steken. De afdaling die volgt is adembenemend, slalommend op een singeltrack, technisch en snel, af en toe een haarspeld, wat trapjes naar beneden en af en toe wat bij trappen! Puur genieten, dit is mtb'en van de bovenste plank! We worden opnieuw getrakteerd op een lange klim, gevolgd door een snelle afdaling. Ik zie opnieuw wat volk voor me uitrijden en dat geeft toch altijd een boost! In de afdaling komen we samen. Er wacht ons nog een lange schrotter klim die snel genomen kan worden mits het krachten arsenaal nog niet volledig op gesoupeerd is. Ik heb gelukkig nog wat over, ik laat het groepje achter, heerlijk. We komen op een plateau waar hoofdzakelijk in dalende lijn gevlamd kan worden. Op een paar stevige knikken na, die op kracht boven gereden kunnen worden, is het nu plankgas  en vooral geen accidenten! De laatste 10km brengen ons terug over de weg richting Riolo. Een tijdritje en binnen bollen! Ik kom vandaag in een tijd van 4u32 binnen en doe een goede zaak in het algemeen klassement. Ik kom op een 11 plek terecht en 8ste in mijn categorie. Pat stijgt naar plek 62 algemeen en 23 in z'n categorie. 

Pat in actie op een "muurke"!!

Singeltracks in dalende lijn, zalig!!

Rit 2...

Dag 2 in Italië... Vandaag op het programma, 50km en 1700hm. Uiteraard is dat in kilometers niets om zenuwachtig van te worden al doen de hoogte meters op deze korte afstand de wenkbrauwen toch enigszins fronsen. Bovendien is het vandaag een feestdag in Italië en is er de mogelijkheid om deze rit als eendaags marathon te rijden. Eigenlijk komt het erop neer dat er zo een 400 tal extra zenuwachtige Italianen staan te trappelen om op 50km zichzelf volledig te pleuris te rijden. Gelukkig mogen de rally mannen vooraan starten en kunnen zo de eerste zenuwachtige baan kilometers iets vlotter overleefd worden. Na 3 km wordt het pak gelost en eens off road is het ieder voor zich. De openingsklim is er meteen boenk op. Tempo zoeken en me niet al te zot laten maken door de Italiaanse armada. In de volgende afdaling is het vlammen en af en toe bibberen wanneer het voorwiel de grip op de schotter wat lijkt te verliezen. De hellingen volgen elkaar in snel tempo op. Af en toe zijn ze super steil, zelfs een betonbaantje omhoog vraagt het uiterste. Het blijft knikken en op een zeldzaam stuk asfalt na is er eigenlijk weinig tot geen recuperatie. Het is wat moeilijk kiezen, 50km is geen marathon maar in het rood rijden is gevaarlijk. Het is pas dag 2 en morgen staat de queen-stage op het programma. Bovendien komt een brandend zonnetje er af en toe nog een schepje boven op doen! Ik rijd rond met een best gevoel en de benen krijgen voorlopig alles vlot verwerkt. De laatste 8km zijn dezelfde als die van gisteren en ik draai de gas nogmaals volledig open. Na goed 2u16 kom ik Riolo terug binnen. Ik schuif in het klassement enkele plekkies op.  Met de dagjes "toeristen" is het moeilijk een duidelijk overzicht in het klassement te houden. Het is ff wachten op mijne maat maar al snel komt ook hij boven in de stad! Ook een goed gevoel en geen brokken, meer moet dat niet zijn! Na onzen arrivé trekt het wolkenpak zich volledig dicht en worden we getrakteerd op een stevige plensbui. Voor diegenen die nog onderweg zijn veranderd het parcours al snel in een modderige glijpiste. Dat we gisteren bij de hoofdsponsor "Gyproc" te gast waren is aan de laatkomers te zien. Ze lijken wel door een betere "plafonneur" te zijn bewerkt en zijn door een kleverige brei bedekt!! 'S avonds is het weer feest in Riolo! Een buffet in een gezellig straatje verzorgd door een paar plaatselijke schonen krijgt zelfs een paar mtb'ers aan de vino! We besluiten toch op een redelijk uur naar de camper terug te keren want zoals gezegd beloofd het morgen een pittig ritje te worden!

Technische passage...

Klimmen, ze zouden beter wa rondkijken!!

Rally di romagna, prologo!

Na het korte Duitse avontuur zette Patrik en ik koers richting het zuiden. In Italië vertrokken we vandaag (woensdag 1 juni) voor de eerste rit van de 5 daagse rally di romagna. Onderweg naar Italië niets dan regen, in Riolo Terme gelukkig niets dan zon. Maandag kwamen we aan en op de lokale camperplek en zochten we een plekkie voor de komende dagen. Na een eerste kennismaking met de organisatie en een ritje met Gino en Luka (parcours bouwers) op dinsdag werd het ons al snel duidelijk. Erg leuk Mtb parcours maar zeker niet te onderschatten! Een erg gezellige dinsdag avond met lokale wijnen, bieren en heerlijke hapjes in het oude fort van Riolo met live muziek, maakt van het hele gebeuren een erg relaxte bedoeling. Vandaag, woensdag dus, was het eindelijk zover, de proloog. Na een briefing (op z'n Italiaans, rond 16u) vertrokken we richting de gezamenlijke startplaats, de steengroeve van hoofdsponsor Gyproc Saint Gobain. Dit levert uiteraard erg mooie plaatjes op al was de gezamenlijke "rustige" rit richting deze groeve eerder een gevaarlijk zenuwachtig gedoe waar zelfs al een valpartij was alvorens we 1 officiële km gereden hadden! Na de nodige plaatjes werden we rond 17u30 opgang geschoten! Om de groeve buiten te raken moesten we terug door een erg stoffige tunnel, altijd spannend rijden zonder zicht in een donker gat! Eens uit de gallerij direct een pittige klim. De snelle boys moet ik direct laten gaan al kan ik de schade blijkbaar nog redelijk beperken. Ik besluit m'n eigen ding te doen en de hartslag ietwat onder controle te houden. De geplande Max hartslag van 170 wordt al snel opgedreven tot Max 175 en wanneer na een paar vlakkere passages enkele boys in zicht komen gaat bij de volgende klim de Max naar 180. Het is vandaag maar 15km en een uurtje in het rood moet wel lukken. Een leuke test voor een marathon man. Het parcours is zoals gezegd erg uitdagend en mooi. Af en toe moet er van de fiets en lopen we een stukje naar boven. Ik zit dikwijls alleen en vind dat helemaal niet erg! We passeren de schitterende kam waar het steil op en neer gaat en ook de hartslag sprongen maakt. De laatste kilometers gaan hoofdzakelijk in dalende lijn en voor de eindspurt richting Riolo kan ik nog vol doortrekken. De slotklim op de kasseikes en trappen richting finish worden nog even vol genomen. Ik kom na een dikke 38' over de meet en behaal daarmee een mooie 18e algemene plek en 9e in de categorie onder de 40. Patrik stond volledig achteraan het pak bij de start maar wist na een serieuze inhaalrace het goed gevoel om te zetten in een mooie 67 ste plek. Het is al best laat, fietskes afspuiten, nog een kleinigheidje eten en dan redelijk op tijd de nest in!

De "massa"  start in de Gyproc!

De kam, schitterend mtb'en!!

Die hundsruck marathon

Rhens...

Fietsvakanties, met of zonder den mtb, met of zonder mobilhome... Elk jaar staat er toch wel teen en tander op den agenda! Zo ook dit jaar, eigenlijk de eerste 14 dagen van juni, van teen naar het ander... Vrijdag 27 juni vertrok ik met Patrik van stappen richting Namen om zaterdag de Tour de Namur te rijden. We rijden er 130km met de mtb met daarin de nodige hoogte meterkes. Zaterdag namiddag reden we door naar Rhens in de buurt van Koblenz om daar zondag de Canyon Hundsruck marathon te rijden. Het regent zaterdag heel de namiddag daar in Duitsland en ook voor zondag zijn de voorspellingen niet echt een "zalig fietsweertje" te noemen. Het is aan de start echter droog en op het gezellige plein worden we om 8u45 opgang geschoten voor 80km en 2200hm. Het gaat direct omhoog en ik besluit vooral rustig te starten na gisteren en vooral met hetgeen nog komen gaat. De eerste off road stukken liegen niet, pittig! De stukken door de bossen liggen serieus vettig en het is glijden en glibberen. Het zou wel eens een pittig ritje kunnen worden. Het eerste uur ben ik vooral met mezelf bezig, de training van gisteren verwerken en de rest laten rijden. Na een dik uur komt bij mij een  wat beter gevoel opzetten en kan ik steviger door rijden. Ik kan van groepje naar groepje rijden en kan echt genieten van het mooie parcours! Het is alles behalve een doorsnee snelle-, Duitse-, schrotter marathon en ik kan ze geen ongelijk geven! Enkele stevige klimmen, technisch passage's, afdalingen doorheen de wijnranken, een paar mooie uitzichten over het landschap! Genieten!! De laatste 10km lopen terug over het erg modderige begin van de tocht en hier verliest m'n Canyon de strijd tegen de natuur! Chain suck op de kleine plateau, helaas heb ik deze af en toe nog nodig en ik moet noodgedwongen van de fiets, de ketting loopt bovendien een paar keer vast tussen kader en ketting blad, alweer werk voor de mechanieker! Ik kom voldaan maar zeker niet "kapot" over de meet in een tijd van 3u44! 11 in mijn categorie...Een top marathon!! De gratis pasta en Duitse gebakjes in het mooie, oude stads gedeelte van Rhens is mooi mee genomen! Eerlijk waar, deze tocht is de rondrit meer dan waard! Fietske afspuiten en wij weg richting Italië, richting Riolo Terme!!