Houffalziekjes??

Na de transmaurienne en de relaxte dagen aan de zee was het gevoel nog zodanig goed dat ik nog geen zin had den mtb in zijn winterstalling op te bergen. Na de meer dan geslaagde tandem trip in het Duitse zierenberg zou ik dus nog ff den houffa marathon erbij nemen! We kwamen maandag terug van Duitsland en voelde het al van maandag op dinsdag, der was precies één of ander beestje in m'n lijf gekropen. Dinsdag lag ik om 17u30 uitgeteld, met zere knieen en zwetend in bed. Woensdag was het 19u30 toen ik de bedstede opzocht. Heel de week serieus de platte uitgehangen om zaterdag toch naar Houffalize te vertrekken! Ik dacht het kan twee kanten uit; of ik ben nu redelijk uitgerust en kan hopelijk nog een mooie marathon rijden of het vat is echt wel af en dit is der eentje teveel! Een ding stond nu al vast, het zou straf zijn moest ik super zijn... Zaterdag heeft hel zo goed als heel de dag geregend wat wel eens tot zware omstandigheden zou kunnen leiden, alsof het niet genoeg was begon het in Dardenne nog te onweren ook!! Zondag morgen, de wekker om 6 en we kunnen der aan beginnen, pannenkoeken... Tegen 8 begin ik m'n klerekes bijeen te zoeken en wat blijkt, deze frisse is een shirtje met korte mouw vergeten!! Goed bezig, ik krijg het al ff benauwd en begin alvast maar te zweten! Klere!! 'S nachts heeft het nog goed aan't gieten geweest maar aan de start is het droog, dreigende wolken liggen op de loer rond de vallei maar lossen voorlopig nog niets. Ik sta redelijk mee vooraan in de boxen en kan goed mee starten. Het buiten rijden van Houffalize gaat uiteraard omhoog en ik zit nog steeds in een groepje van ne man of 30. We duiken de velden in en het tempo gaat de lucht in. Da vestje met lange mouwen werkt al serieus op m'n zenuwen! Veel te warm en te zwaar, da zuigt de modder precies vanop de grond aan en het zweet geraakt nie weg, miljaar ik ben m'n eigen precies al aan't opblazen. De benen voelen niet super na m'n kriebel weekje en ik besluit het tempo wat te laten zakken. Het is nog vroeg... Ik kom alleen te zitten, iets wat ik snel zou gaan voelen! We komen steeds meer asfalt tegen en de wind blaast serieus tegen! Lap, kilometers baanbeuken komen eraan... Ik zie de mooie groepjes kort voor me uit rijden maar geraak uiteraard geen meter dichter! Dat stuk kost uiteraard krachten en de moral krijgt ook al een eerste rekening gepresenteerd. Duur stukje, cash betaald, deju ik had ze nog ne minuut langer moeten volgen! We duiken gelukkig nog af en toe het bos in! Ik kom de hele rit zo goed als geen volk meer tegen en maal de kilometerkes maar alleen af.

De overvloedige regen van zaterdag heeft niet al te veel inpakt gehad op het parcours al blijft het af en toe glibberen en glijden. Ik wacht geduldig tot de goei benen langskomen, helaas ook na 2&1/2u nog steeds niks gezien! Wie ik wel al een paar keer dacht gezien te hebben is dieje met zijnen hamer. De pannenkoeken liggen wat op m'n maag en constant eten lukt me niet. Het is me stillaan duidelijk dit wordt er gene om in te kaderen en het zal nog pittige worden. De kilometers tellen uiteraard verder af en gelukkig heb ik ondertussen de nodige ervaring om de symptomen om nen off-day te herkennen. Rustig blijven, water drinken, niks forceren en nie op uwen teller kijken. Boven op één of andere klim kom ik boven en nergens ne pijl te zien! Hmmm, ook ambetant! In beide richtingen gaat het naar beneden en staan verse sporen. Allee we zullen eens gaan zien langs rechts. Uiteraard kies ik de verkeerde en sta ik na een paar minuutjes terug boven om naar links te draaien... Allee hup en weer weg! Nog geen 5km verder en plots vliegt de melk rond m'n oren, op ne klim nota bene! Ik stop snel en probeer de melk nog ff z'n werk laten doen, het blazen neemt af! Ik pomp snel wat bij en den band blijft precies op druk! Na de snelle pitstop weer verder voor nog ne kilometer of 30. Deze liggen hoofdzakelijk in den bos en zijn niet de snelste van de dag.

De andere afstanden zitten intussen ook op het samengevoegde parcours en halen af en toe het tempo der een beetje uit al zit ik daar niet al te erg mee in. Af en toe komen we op (de ondertussen bekende) technische passages en is het mooi rijden, de weiden die naar het einde worden opgezocht breken me anders rustig verder af. Na 5u26 kom ik Houffalize terug binnen gebold en daar staan een paar bekenden wat na te kaarten, blijkbaar zijn die hier ook nog geen uren binnen en hebben ze het redelijk zwaar gehad. In den uitslag blijk ik 4de te zijn geworden! Miljaar en dat na zo nen dag, den derde is een minuutje voor mij binnen gekomen en de winnaar is Gerben de Knegt, dieje is 10 minuten voor mij binnen gekomen! Met een dubbel gevoel keer ik terug richting Zandvliet, spijtig van de "off day" en de gemiste podium plaats. Anderzijds ben ik tevreden dat ik na afgelopen week nog zo heb kunnen rijden! Het ziet er nu wel naar uit dat het Mtb-seizoen er stillaan op zit, over twee weken ga ik mijn zee-benen testen en een weekje zeilen. Kwestie van het lijf ff volledig rusten te leggen. Dan worden ongetwijfeld de loopsloefkes terug van onder het stof opgedisseld, Hmmm waar liggen die nu weer... Uitslagen terug te vinden via: http://media.freecaster.com/doc/houffamarathon/Result_120km_Houffamarathon_2013.pdf

Zierenberg, jawoel zicher...

Net terug van de transmaurienne, een tripje met fietsbuddy Jef-den beul- de Schutter naar de zee en een mooi toerke met ons Vickske. Dat moet volstaan om nog eens met den tandem uit te rukken! De nummer van den Sks in Sundern-Hagen werd vervangen door nr 852 van den Sks in Zierenberg. We reden vrijdag met ons bakkie 400km richting Zierenberg, een klein dorpje in Duitsland dicht bij Kassel. Zondag werden we om stipt 9u met Duitse grundlichkeit opgang geschoten. Niet al te veel deelnemers hier aan de start dus no stress! We zouden twee ronden moeten doen van elk 56km en 1400Hm.

Er werd een tijdslimiet gesteld van drie en half uur om de eerste ronde af te leggen. Ben je dan niet binnen dan kan je tweede ronde op den buik schrijven en zit den Zier erop. Dus toch maar vertrokken met de gas open! De openingsklim is best pittig en bijna 7km lang, het kleine pakje werd hier meteen goed uiteen getrokken. We duiken snel naar beneden en vervolgen het parcours over mooi glooiende wegen en verassend veel singeltracks!

In het tweede deel van de lus zitten enkele serieuze kuitenbijters en de finale is gewoonweg zwaar, dat belooft voor de volgende ronde. Het ziet er ondertussen naaruit dat we vlot de tijdslimiet gaan halen. Na ongeveer 3u koers passeren we den arrivé een eerste keer, opdracht één volbracht!! Hopelijk krijgen we de rekening van de snelle ronde niet te snel gepresenteerd. We blijven het tempo er goed inhouden, het eerste stuk van de tweede ronde rijden we zelfs sneller dan in de openingsronde! We nemen nu wat meer de tijd aan de bevoorradingen en genieten van het mooie parcours! Met ons vickske nog niets aan de hand, op de steile stukken draait ze mee de gas open en zo komen we overal vlot boven, de afdalingen gaan gezwind! De Viper (=ons mtb'ke) doet z'n werk uitstekend!! Ze hadden regen voorspeld en het laatste uur hebben we het aan onze rekker, ze trekken de sluizen open! Het parcours veranderd hierdoor af en toe in een glibberige boel maar klagen doen we niet, de temperatuur blijft ideaal! Het finalleke is zoals verwacht nog zwaar maar ons vickske heeft nog een paar cartouchen achter de hand! Na 6u17 bollen we voldaan over de meet! Die Duitsers werden bijna zot als ze ons zagen passeren op den tandem en aan den "ziel" gaan ze al helemaal uit hun dak!! Leuk om zo binnen te bollen, we worden zelfs getrakteerd op twee bradwursten en ne grosse weise!!

Een douchke aan de voetbal en den Zierenberg zit er weeral op, ondertussen is de zon zelfs terug van de partij!! Waarom d'r zo weinig starters zijn is mij een raadsel want eigenlijk is dit echt wel een mooie tocht! De organisatie verdient meer! Merci Zierenberg voor een mooi Mtb-wochenende!! uitslag en info: www.mtb-zierenberg.de

Le dernier déjà, Le Corbier - La Toussuire

Zondag en alweer de laatste etappe... Een korte rit, 27km met daarin 1700Hm. Twee pukkels tussen le Corbier en La Toussuire. Ik zou m'n plekkie nu graag vasthouden en eventueel nog wat opschuiven!

Op eerste klim doe ik een extraatje en raap heel wat volk op! Op de eerste afdaling zie in ze allemaal terug passeren. Ik gebruik m'n verstand (kan trouwens niet beter) en besluit geen risico's te nemen. Op deze afdaling zie ik drie jongens in den decor steken die niet meer zullen finishen, dus toch goed gekozen! Er volgt nog een zware klim met een onvermijdelijke wandelpassage op het einde. Halverwege de klim, bij een eerste passage in la Toussuire staat de jeroen nog met den colake te zwaaien. Eenmaal boven vliegen we langs een downhill parcours terug naar beneden. De zalige bochten die daar uitgehold liggen worden gezwind genomen. Een laatste knik in volle vaart over en dan bol ik tevreden over de meet... 27kmmen en toch 2u18 onderweg, das niet bepaald gevlogen, om maar aan te geven hoe technisch het weeral was. In het klassement schuif ik nog een plekkie op en eindig zo uiteindelijk op plaats 38 algemeen, ik blijf 9e bij de 30+ers.

Nog snel een douchke en dan naar het vrouwtje!! Den transmaurienne is een zalige wat streek betreft maar er zit volgens mij meer in qua parcours. De ritten mochten iets langer zijn en de wandel stukken iets korter. Voor techniekers is het de hemel voor polderpatatten zoals ik is het af en toe met de billen dicht! De organisatie was dit jaar aan de 25ste editie toe en dan zou je toch denken dat alles iets vlotter zou kunnen verlopen. We hadden ons wel aan dit alles verwacht dus ons hoor je niet zeuren!! Voor de rest is mtb'en in het hooggebergte nog altijd super zalig, zeker in de zon! Het deed me dikwijls aan den Iron bike in Italië terug denken, ook het beter technische Mtb werk!! Uiteraard blijft de Jeroen zijnen "abondonee" een domper op de week....

Etappe 3, Saint Jean d'Arves - Saint- Sorlin d'Arves

Na het eten rijden we door naar Saint Jean d'Arves waar de volgende etappe zal starten. Zaterdag morgend besluit Jeroen niet meer te starten, het is gewoon niet te doen. Hij kan amper op z'n been staan en ziet ons met pijn rond den tienen vertrekken.

De startklim is weeral enorm! Als je ski pistes doet langs de lift dan is't meestal steil... Twee van zulke puisten moeten overwonnen worden voor we aan de eerst bevoorrading komen. Normaal was Jeroen tot daar gekomen maar door onduidelijkheid over waar de het juist te doen is komt hij daar te laat aan. Met één bidonneke start ik de klim richting Croix de Fère. Deze is lastig en de zon is vandaag volop van de partij! Boven aan het kruis staat Jeroen te wachten. Hij is naar boven getsjippeld en staat daar met een colake te zwaaien. Dat doet uiteraard goed en ik kan weer volop aan den bak. Er moeten nog een 600 Hm overwonnen worden om naar het dak van deze week te gaan. Aan de voet van de gletsjer "le glacier de l'Etendard" ligt nog sneeuw en ondanks de zon is het daar best frisjes! We rijden vervolgens langs drie prachtige meren!

Ik zal nog eens terug moeten om de natuurpracht deftig te gaan bekijken want de technische passages vragen weer de volledige aandacht! Er volgt opnieuw een afdaling om u tegen te zeggen! Af en toe af stappen is hier geen luxe, ik heb nog een dossier bij europ assistente lopen en zou het graag bij één houden! Het einde is snel en vinnig, leuk binnen bollen, vliegen... Vandaag was ik opnieuw 3u25 onderweg, schoof opnieuw enkele plekkies door naar nummerke 39 algemeen en duik de top 10 binnen met m'n 9e plaats bij de 30ers.

Etappe deux, Saint Colomban des Villards

Met de mobil reden we 's avond door naar de volgende startplek. Saint Colomban des Villards, gelegen halfweg op de col du Glandon was zowel start als aankomstplek voor de 2e etappe. Een marathon, 38km en 2500hm, dan weet je hoe laat het is, klimmen of dalen en steeds heel stijl!! Op papier een korte etappe in kilometers maar dankzij het nodige klimwerk zouden we toch al snel enkele uurtjes onderweg zijn.

Om 10u07 werden we opgang geschoten en het ging idd meteen zeer pittig omhoog! Al snel een eerste wandeling, gevolgd door een technisch stuk richting eerste piek. De afdaling is geen spek voor mijn bek, links, rechts, langs boven en langs onder, langs overal komen de Fransozen mij voorbij... Gelukkig komt er na elke down nen up! Ff langs de bevoorrading en dan begint de lange klim richting "le grand truc". Eerst begint de klim zoetjes aan en kan ik een hoog tempo op leggen! Dat hoog tempo blijft niet duren want de laatste honderden meters verlopen weer naast de fiets... Boven is het helaas mistig want de kam waar we over rijden is adembenemend. De afdaling die volgt is echte waanzin! Haarspeldbochten à volenté, gladde stenen en wortels! Af en toe gepland afstappen en twee keer onvoorzien springen, een onmogelijke "are you allright???" passage en een brug of 4. Eens beneden volgen nog 7 pittige op en af kilometers waar het soms nog serieus bijten is! Uiteindelijk kom in redelijk goed aan en ben ik 3u48 onderweg geweest. Blijkbaar hebben er weer een heel deel langer op hun machien gezeten want in het klassement kom ik algemeen op plaats 54 terecht. 11 master 30.

Jeroen blijft te lang achter en ik vermoed al dat'm wat heeft voor gehad. Mijn vrees blijkt helaas waarheid want hij komt binnen zonder zadel! Twee keer serieus op z'n doos. Eenmaal rem afgebroken maar hersteld en ne serieuzen totter op het bovenbeen en de spier goed geraakt. Binnen over de baan en transmo gedaan! Serieuzen bummer!! Hij zit serieus te sufferen en te vloeken maar beseft dat het ook nog erger had kunnen zijn!

Etappe un, Albiez Le Jeune au Albiez Montrond

Donderdag was opnieuw een rit met de organisatie in een glansrol. Drie korte specials in één rit verbonden door niet ge-timede stukken. De start lag in het kleine Albiez le Jeune de aankomst in het mooie Albiez Montrond waartussen 45km en 2500Hm. Normaal zouden we starten om 10u, uiteindelijk vertrokken we om 10u35. Gelukkig regende het niet meer en deed de zon zelfs verwoedde pogingen door te breken.

De eerste special reed ik samen met Jeroen, mooi maar nog niet al te technisch maar met benen die nog op proloog snelheid lagen... (SP1 het gele lijntje op het profiel hierboven). Dan een tussenstuk gevolgd door een chrono afdaling SP2. Hier werd in groepen van 6 gestart, opgemaakt aan de hand van het proloog klassement. Ik startte dus in de laatste groep. Voor mij waren ook enkele toppers gestart waardoor in de afdaling tijd goed maken niet echt een optie was.

De afdaling werd op opnieuw gevolgd door een tussenstuk waarin best een mooie klim zat, helaas niet tegen de chrono. Ik ben in dit prachtig stukje natuur zelfs wat extra gaan mesten, niet simpel op zo een steile bergflank... De laatste twee chrono stukken werden gelukkig samengevoegd tot een lang stuk, hier konden we een eerste keer naar waarde rijden en wandelen. Het werd al snel duidelijk waarom we naar hier waren gekomen. Steile klimmen, al dan niet te rijden, technische passages en stevige afdalingen. De eerste wandel/klouter/kruip/sprong stukken lieten niet al te lang op zich wachten en zo werden de eerste gellekes toch nog boven gehaald... Na de eerste echte fietsdag schoof ik in het klassement op naar plek 71 algemeen, een mooi sprongetje! In mijn categorie, de +30 kwam ik op plek 17)

Transmaurienne, le grand départ

Maandag reden we vanuit Luxemburg verder door naar Saint-Jean de Maurrienne aan de voet van de Croix de Fère en de col du Glandon. Dinsdag wilden we ff losrijden en het ijzer kruis gaan zoeken maar de weergoden beslisten daar anders over. We reden een alternatieve route naar de dorpjes La tousierre en Le Corbier. Goed voor 3uurtjes bollen en een eerste kennismaking met de schitterende streek en het echte hooggebergte! Woensdag begonnen we eraan met een proloog doorheen het centrum van Saint-Jean de Maurienne. Het weer was echter nog steeds niet al te best en alles viel daar een beetje in het water! Zo ook de Franse organisatie want op de proloog was het één en al chaos. Om half zeven stonden we gereed om ons rondje van een kleine 4km af te leggen en om 21u30 kon ik eindelijk vertrekken. Het was ondertussen serieus afgekoeld gelukkig was het gestopt met regenen, het was ondertussen helaas aan het onweren!! Op het spekgladde, donkere parcours gaf ik er volledig de brui aan en eindigde toch knap 180ste van de 183!! Grappig! Als je het niet geloofd, hier den uitslag! http://www.transmaurienne.com/objets/2013/Classement_general_prologue.pdf

Mullerthal, Luxemburg...

Op zaterdag 3 augustus vertrokken Jeroen en ik op een volgend Mtb tripje. Het uiteindelijke doel was de transmaurienne en aangezien deze in de Franse Alpen gereden werd hielden we een tussenstop in Luxemburg. Daar vond zondag een 4-uren wedstrijd plaats in Echternach, het mullertal. We stonden geparkeerd aan de jeugdherberg waar het zondag allemaal te doen zou zijn. De ronde bestond uit een klim, die over asfalt begon en dan door de wei in een singletrack tot boven liep. Vervolgens een snelle afdaling, een aangelegde jump en dan via wat kringel krangel terug langs de aankomst/wissel zone.

Het is bij een 4-uren wedstrijd uiteraard de bedoeling zoveel mogelijk ronden af te leggen. Er starten een 30-tal solo rijders en voor de rest ploegen van 2 tot 4 rijders die zoveel mogen wisselen als ze zelf willen. Om 14 u werden we opgang geschoten en enkele solo's knalden meteen serieus weg! De klim bleek best pittig en boven sloeg den tikker vlotjes 180. Niet te zot doen en ik moest er twee laten rijden. Ik zocht m'n eigen tempo en kon dit 4u blijven rijden. Pittig naar boven en recup in de afdaling, een serieuze interval training!! Jeroen was ook nogal hevig vertrokken en kwam zichzelf wat tegen, de start had hem een beetje genekt! Naar het einde van de 4u versnelde ik nog een beetje om er nog een extra rondje uit te persen! Met een goed gevoel maar zonder drinken kwam ik als derde over de meet gebold. Een podiumpje mee pikken is altijd leuk... Den eerste was een pittig bazeke maar als ze der nog een uurke hadden achter geplakt had ik hem te stekken gehad maar 4u is 4u en geen 5!! Ik reed in de 4 u 33 ronden, goed voor bijna 100km en dik 2000Hm, Hr av 169... Goed doorgereden en toch schoon constant kunnen blijven. De volledige uitslag zou terug te vinden zijn op http://www.mullerthalcycling.com/mullerthal-biking-days-2013/résultats-2013/ maar da blijkt hier voorlopig nie te werken!