En den derde alweer!!

Zondag was het zoals gezegd alweer de laatste van een tot dusverre toppie driedaagse! Naar gewoonte was ik weeral vroeg uit de veren en om 7u zat ik aan het ontbijt! Lekker relaxed en onder een straal blauwe hemel stonden we 3 uurtjes later in box 3. Vandaag op het programma, 87km en 2600hm. Dus eigenlijk iets minder kilometers dan gisteren maar wel meer hoogte meters, dat beloofd. Opnieuw een stevige start, goed mee weg en direct wat licenties op rapen! Goed voor de moral en het kopje! Alles rekt onmiddellijk uit en ik kom in een klein groepje terecht! Tempo rijden en geen te grote risico's in de afdaling. De kilometers vliegen voorbij de hoogte meters tikken aan. De Ward komt na een dikke 15 km vragen of het tempo in het groepje zo strak gaat blijven of er toch ergens een "rust periode" ingelast gaat worden. Ik deel hem waarheidsgetrouw mee dat het nie meer zal stilvallen! Mijn benen voelen lekker aan en zelfs een klein ommetje na het missen van ne pijl kunnen me niet uit m'n lood slaan! Kort na de eerste bevoorrading krijgt mijne voorderailleur de ketting niet meer op de grote plateau geduwd. De regeling op m'n stuur staat maximaal en toch een hapering, ff paniek en een paar keer de aansluiting bij het groepje kwijt! Gaandeweg ontwikkel ik een techniek om al rijdend handmatig m'n derailleurke een zetje te geven en zo vol gas te kunnen geven! Het groepje valt uiteen en ik kies ervoor op niemand te wachten (sorry Ward) en voluit te blijven gaan!

Op de bevoorradingen staan deze keer wel al m'n bidonnen op me te wachten en alles gaat bijzonder vlotjes! De afdalingen zijn bij momenten erg technisch, de stukken langs het water soms erg verraderlijk en het blijft constant focussen! Halverwege staat de clan "Enkels-Koch" met een spandoek ons nog wat extra te bemoedigen en dat blijft toch altijd leuk! De moral is top en in ben serieus aan't genieten! Voor de laatste 20 heeft de organisatie nog een paar muurtjes voor ons in petto, gene paniek, geen accidenten mee r en finishen! Na 4u09 heb ik de 88km tegen 21,2km/u, 2650hm deden en waarschijnlijk reden we evenveel naar beneden! In totaal was ik 11u en een klets onderweg, den tweede in de fun categorie, de Ward, deed er 25' langer over... Een mooi gaatje hé!! Jeroen eindigde net buiten den top 10 op plek 11 en hield aan den bemc ook een goed en sterk gevoel over! De Krikke en de Luc besloten vandaag extra van de natuur te genieten en deden er iets langer dan gepland over! Al de bekenden kwamen zonder kleerscheuren binnen en het podiumekke was leuk meegenomen! In la roche nog ne pizza mee geritst en dan terug naar het vrouwke! Merci manne voor een alweer een heerlijk Mtb weekendje! De "la chouffe" zal smaken!! Voor volledige uitslagen, hier de site van chronorace http://chronorace.blob.core.windows.net/files/10463.pdf

Volgende week vertrekken we met een mooi groepje richting de drome voor alweer een (hopelijk) even mooi Mtb avontuur. Het betreft hier geen wedstrijd maar een driedaagse rit doorheen een prachtig stukje Frankrijk. Het samen uit- samen thuis principe staat hier voorop!

Bemc nrtwee

Vandaag, rit dos van den BeMC... Op het programma 95km en 2600hm, het echte marathon werk. Met den uitslag van gisteren kan je twee dingen doen, ofwel een paar nummers in het oog houden en deze proberen te volgen of proberen het algemeen klassement een beetje te verstevigen! Na een woelig nachtje (lepel lepeltje met den broer is toch weer ff wat anders) dacht ik voor optie 1 te gaan... Volgen en de kat uit den boom proberen te loeren. Eens het pak op gang schoten ze in eerste instantie langs als kanten voorbij, van rustig opwarmen weederom geen sprake! Wie ook al van de partij was was het zonnetje, heerlijk! Het beloofd een lange, warme dag te worden. De asfalt klim gaat al snel over in een steile offroad puist! Niet alleen offroad maar ook off-bike is het logische gevolg. 3 km weg en al stappen... Het pak valt zo wel meteen uiteen en het juiste tempo zoeken is nie simpel! Ik kom de Ward Mertens tegen en dieje gaat vlotjes naar boven. Ik zie in de verte nog wat "Funs" en besluit daar zoetjes naar toe te bollen! Uiteraard zitten die mannen niet stil en duurt het lang voor ik in een groepje kan aansluiten waar de eersten samen zitten! Na wat pittige stukken valt ook dat groepje in stukken uiteen en rij ik met twee Duitse rakkers weg van de rest! Het is nog erg lang en alleen is maar alleen! Met den Duits een pak sluiten is nie simpel maar gaandeweg vinden we elkaar en kunnen af en toe van mekaar profiteren, ganz tholl!! Bij momenten is he erg technisch, geconcentreerd blijven is de boodschap! Den ene kilometer gaat snel den andere blijft duren maar toch blijven we het volle pond geven. Ik weet dat ik eerste fun ben maar de technische stukken, gladde scherpe stenen en nog vettigere wortels, zware klimmen en gevaarlijke afdalingen doen mij af en toe achterom kijken! Ik weet dat er een paar techneuten achter mij zitten en een accidentje is wel erg snel gebeurd! Buzze geven! Op het einde heeft de organisatie nog een paar muurtjes gelegd en het vaatje begint leeg te lopen! Harkeuhh... Moe, meurrig maar niet Total löss kom ik over de meet! Opdracht volbracht!!! Iedereen van de polderknapen kwam zowat in dezelfde volgorde als gisteren binnen al zijn de verschillen wel iets groter! Gaan broks en geen valpartijen dus iedereen content! In het algemeen klassement sta ik nu een dik kwartier voor op den tweede, de Ward nota bene, dus ik gaan morgen dat zeker verdedigen!! De benen voelen nu, in de camper, redelijk dus dat zou mogen lukken!!

BeMC rit nr uno!!

Vandaag eerste rit van den BeMC!! Na onze vlotte terugkomst na het overheerlijke zuid Afrikaans Mtb avontuur was het uitkijken naar vrijdag 16mei! De start van den driedaagse van het noorden! Vanuit la roche en Ardenne wordt al voor de derde keer een pittige meerdaagse gereden! Het gevoel na den Afrik was altijd goed, in het weekend werden nog twee stevige trainingen gedaan (door weer en wind) en voor de rest werd er redelijk wat gerust!! Thuis en opt werk was alles toppie en na een laatste test op woensdag bij de klievers werd er donderdag met de mobil richting la roche getrokken! Daar hadden we een plekkie op het campingske vlak bij "Place to be" voor de komende dagen! Hotel floreal... Eric van Bets, de Krikke zijne collega en maat voor den transpyr kwam ook al af! De start werd vrijdag om 13u gegeven en de krikson kwam ons tegen de middag vervoegen! Mijn eindzege van vorig jaar in het "fun" classement (iedereen zonder licentie en da zijn er nogal wa, 264 om precies te zijn) leverde mij toen de blauwe trui op en vandaag een startplekkie op de voorste rij in startbox 3! Dus weinig gedrum en vrij relaxed naar de start. Sinds dit jaar is het een officiële uci wedstrijd en in het deelnemersveld heel wat al dan niet toppers. Vanaf de start was het redelijk snel duidelijk, het gaat hier direct omhoog, direct snel en direct op een lint!! Verbrokkeling vanaf km 0! De benen voelen goed en ik kan goed opschuiven tussen de eerder gestarte blokken, mannen en vrouwen mét een licentie. We duiken na goed 3km het bos en da ligt er serieus vettig bij. Geen brede rode, droge glooiende wegen zoals een paar weken terug maar ploeteren door de modder en steil omhoog en technisch naar beneden, das den bemc en den belgique!! Na 9km hebben reeds meer dan 500hm achter de kiezen, een zware opening dus! We doen vandaag twee lussen, 25 en 20 km! Samen goed voor 55 km met daarin 1900hm en twee keer de "muur van Borzee". Iedereen die daar al gereden (of gewandeld) heeft weet hoe laat het is! De kleine plaat heb ik vandaag meer gebruikt dan op 9 dagen in den afrique maar het gevoel is goed en de benen sterk! Ik weet niet precies waar ik zit in het "Fun" pak maar veel zullen er niet voor me uit rijden! De laatste 15 km pik ik er toch nog een paar op en vraag me af van waar die komen. Ik rijd opnieuw dikwijls alleen en de wind staat op de open stukken af en toe goed op den bol! Het blijft leuk mtb'en en na 2u34 kom ik over de meet! Het zonnetje is heel de dag heerlijk van de partij geweest en aan den arrivee is het nog redelijk rustig. Lekker in het gras, ne pannenkoek, wa winegums en ne recup, fietske afspuiten en wa chillaxen tot alle bekenden binnen zijn. Den brothar, den brammati en z'n halve familie, Wardje en wa bike aholics, de Krikke en den Eric en nog wa bekenden van binnen en buitenlandse avontuurtjes! Eigenlijk best wel gezellig wa napraten over dag 1! Na wat organisatorische rompslomp komt dan toch den uitslag. En wa denkte, de Schroyen eerste van de funners! Tommeke meeusen, ge weet wel dieje veldrijder haalt het bij de elite... Ik ben curieus naar zijnen tijd maar dieje weet hij zelf niet... Een podiumekke, een medaille een paar handschoenen en een grote fles "la chouffe" krijg ik mee. Ook ne nieuwen blauwen leiders t-shirt hebben ze klaar liggen en dus moet ik weer nie gaan wassen!! Ole!! Vandaag reed in de 55km tegen 21,4 gemiddeld, lekker tempoke voor een glibber rit! Morgen staat er een stevigere rit op het programma, dik 90 km en bijna 2600 hm benieuwd wat dat gaat geven. Aan de recup zal het niet liggen want de Jeroen heeft hier zojuist ne kip-curry ineen geflanst om u tegen te zeggen! Nog ne warme choco en een gallet en meer moet da nie zijn! Allee de groetjes uit de camper en tot morgen!!

Ook aan het mooiste liedje komt...

Lap, dag 9 was daar al en ook die ligt helaas weeWeeral achter ons. Alles verliep zoals de andere 7 race-ritten! Tijdens het ontbijt en aan de start hing toch een nog iets relaxter sfeertje (als dat al mogelijk is) dan de vorige dagen. Nog "slechts" 84 km scheiden ons van het langverwachte strand! De rit was, ik weet het ik begin serieus te zagen, opnieuw super schoon! We reden door een continent waar we de vorige dagen niet passeerden! De rietplantages waar we een groo deel van de dag door slalomden had wel erg veel weg van het glooiende, groene landschap in pakjes Bali of Thailand... Dus deden we er nog een transbalike boven op. Ik kwam weeral heel vroeg alleen te zitten maar dat deed me nog extra genieten van het snelle parcours. De zee lag met nog een kilometer of 15 te gaan constant aan onze rechter zijde en liet zich af en toe zien. Nog een extraatje van de organisatie bracht ons tot op het strand! Een drijvende brug van dik 600m die slingerend (en waggelend) die de bikers met droge voeten door de menigte en tot op de streep bracht! Uiteraard klein feesje achteraf! Ik zit nu aan het zwembad van onze lodge, subiet ontbijten, (terug op krachten komen na ons avondje stappen) en dan de vlieger eens gaan opzoeken! Tot terug in den belgique he!!

8, de voorlaatste

Ritje 8: de schoonste?? MacKenzie club - jolivet. Den deze stond met stip op nr1 bij de mannen die vorig jaar deelnamen! De natuurpracht en de kilometers singeltracks die in deze rit verscholen liggen zullen net eenvoudig te overtreffen zijn, of dat is toch wat we langs alle kanten te horen krijgen... Om 7u staan we weer fully loaded aan de start We starten vandaag in batchen om zo files aan de eerste paadjes te vermeiden. Het is slechts ne km of 7 voor we van de grotere weg het paradijs in duiken. Wat nu volgt ga ik weer niet proberen te omschrijven. Kort samengevat, bijna 40km in hoofdzakelijk dalende lijn door een continent of 4!! Australië: rood en snel, zuid Amerika; groen en vochtig, Europa; bruin en bebost; Afrika; een beetje van alles!! Genieten met een grote G!! Na de snelle 40 de relatief zware 60 en ff terug met de voeten op de grond! De snelle start zouden eens voor brokken kunnen zorgen! De toppers zijn al lang uit het zicht, alleen kan ik mijn eigen tempo zoeken en dat is voor m'n metgezellen iets te snel! Waarom wachten? Niks van rije verdekke!! Ik kom alleen te zitten en blijf gewoon m'n ding doen, stampen op de pedalen en genieten van een paar prachtige national geografic plaatjes! Den ene kilometer gaat al sneller dan den andere en zelfs een gps-missertje blijft kan me niet uit m'n lood slaan! Rije rije rije, stoempe stoempe stoempe!! Na 4u07 kwam ik binnen gebold. De 99,3 km en 1660 hm werden dus tegen dik 24km/h afgehaspeld, eigenlijk zoude op zo een parcours minsten 6u onderweg moeten zijn! Dan had ik tenminste wa foto's en filmpjes kunnen maken!! Maar swat, ge staat nie elke week tweede en dat zou ik nu echt wel zo willen houden! De tyronne was uiteraard al ff binnen, dieje is echt nie te houden! Hele vriendelijke gast en na een fris douchke en tijdens het binnensmikkelen van nen heerlijke "karan beef burger" (one hell of a tasty burger) wat aan de klap geraakt! Hij heeft altijd competie gemotorcrossed en dat verklaart zijn "vlotte downhill skills". De MM's hebben ook weer sterk gereden! De maag-problemen die bij Rudy voor een "plat" nachtje zorgden deden bij hen de rollen eens omkeren. De Koen kon zijnen broeder eens in zijn slipstream zetten en kwam met een bere-gevoel over de meet! Bij de twee ander pattees was het de Gorpy die zijnen helm/hoed af doet voor de sterke Luc! Dieje heeft van de winter duidelijk nie stil gezeten en plukt der hier nu duidelijk de vruchten van!!! Mega chapeau! Blijkbaar zitten er hier nog een paar Belgen op redelijk niveau mee te bollen want bij de solo's kwam .... Binnen Ne knaap waar ik al een par dagen mee onderweg ben. Bij de duo-dames zijn het de Belgische reevax-ladies die dagelijks een passage over het podium mogen maken! Morgen (helaas) de laatste... Het is mooi geweest maar de vermoeidheid begint nu toch wel een redelijke tol te eisen. Vandaag zijn er blijkbaar veel valpartijen en andere fratsen gebeurd die mechanisch en ander leed bezorgen! 9 dagen, t is nie niks! Ik lig hier nu met m'n beentjes in het zwembad, nog ff relaxen goed schranzen en dan weer't bedje in!!

De zevende dag, was dat niet een rustdag??

Rit 7: de langverwachte "rustdag" Hazeldean farm - MacKenzie club Vandaag mogen we een uur langer slapen! Wat een luxe... Gewoonte getrouw ben ik om 5u, ruim voor de wekker, klaar voor het ontbijt! Het druppeld op de tent, en draai m'n eigen toch nog is ff om. Als in mijne kop buiten steek zie ik alleen maar sterrekes, de druppels vallen condensgewijs van bomen waar ons tentjes ondrstaan. Gene paniek dus en m'n blitsactie om vanuit mijne slaapkzak mijn remblokken te wisselen blijkt ineens overbodig te zijn geweest. Het bikepark is hier prima maar om toch het gevoel te hebben niet helemaal solo te zijn lig ik tegenwoordig lepel-lepeltje met mijne Canyon! Veel warmte geeft dieje precies nie maar een lastminute check-up kan dus vanuit mijn vila!! Ok terug naar de orde van de dag. Zoals gezegd om 8u starten. Na een kort stukje achter de "lead out" komen we op een brede klim. Ik krijg hem daar niet direct op de grote plateau en als'k hem er uiteindelijk wel op krijg hangt alles al in frut van één! De jongens hebben blijkbaar niet te veel zin met een grote groep richting eerste singel tracks te rijden en leggen het tempo wel erg hoog! Terug komen zit er al niet meer in, damn!! De tyronne heeft uiteraard de vlucht nie gemist en ik zie hem weer weg rijden. Gelukkig gaat het voor hem blijkbaar ook wat te zottekes en hij moet met enkele andere ploegske afhaken. We komen met enkele andere solo's terug te samen en rijden richting de eerste van een reeks prachtige singeltracks! In de afdalingen kan in het tempo van Mr. T nie volgen en ik zie hem weg slalommen. Ik vlieg naar mijn gevoel naar beneden maar kom geen meter dicht, au contraire!! Terug op de bredere wegens is het alle zeilen bij zetten om terug te komen. Na nog enkele ST's zie ik den T niet meer, he's gone. Eigen tempo en genieten van het heerlijke parcours! Slalommen, vliegend tussen de dichte bebossing. Te veel om op te noemen en te mooi om te omschrijven. De benen voelen nog steeds sterk en ik kan het groepje constant mijn tempo opleggen! De "floating bridge" is alweer een knap stukje parcours-bouw werk, tal van andere kleinere pallet bruggen brengen ons van singel naar singel! Het groepje uiteen rijden kan ik niet maar wel sterk uit dunnen. Ik focus m'n eigen vanaf nu op plek "dos" blijf goed doorgeven en kom met een klein groepje richting finish. Op 5km rijden we nog ff vakkundig verkeerd en moeten door de weide, onder de pinnekes draad terug richting parcours! Den helikopter hangt boven ons en kan ongetwijfeld grappige beelden schieten van een groepje kwieten die persé zo snel mogelijk willen binnen zijn! De laatste km is nog verdekke zwaar en der komt er nog snel ene z'n wiel voor het mijne over de meet steken, derde solo vandaag en opnieuw een heerlijk ritje! De ontvangst is opnieuw erg hartelijk en tiptop georganiseerd! Lekker eten, een wasje een massageke, een beetje chillaxen (zuid Afrikaanse combo tussen chillen en relaxen) en m'n dagelijks verslagje proberen af te werken. Voorlopig lukt me dat nog redelijk, het beeldmateriaal komt later wel! De MM's komen weer met 4 binnen gebold en ook zij konden het parcours wel smaken! De broeders stranden vandaag net achter de derde " vets" en pakken zo nipt naast een tweede podium plaats van de week! Chapeau voor de 49 jarige Luc, die het jonge veulen (in vergelijking met de rest) Marc toch maar al 7 dagen knap blijft volgen!! Morgen komt er nog ne pittige, van rustig binnen bollen zal weer geen sprake zijn! Grttzz vanuit de "old mutual" chill zone!! Grttzz (Vandaag geen gegevens van de rit, blijkbaar heeft de Garmin het ritje niet gerigistreerd...) ongeveer 80km, ongeveer 1500hm, ongeveer belachelijk snel gereden, ongeveer meurrig, ongeveer een paar uurtjes onderweg!

De zesde!!

Dag 6: Kamberg - Hazeldean Farm De dagen vliegen hier voorbij!! Zelfde rituelen zoals de afgelopen dagen... Het pak komt vanmorgen opgang achter 2pk's, geen grollende tractoren maar twee paardjes zetten ons op het goede spoor!! Het rustig opwarmen hadden we maar in de tent moeten doen want de kopgroep wordt al snel een lang lint op we opener van de dag!! Gelukkig voelen de benen redelijk goed aan en kan in goed mee! Het zijn opnieuw brede, glooiende wegen waar het tempo strak gehouden wordt en waar we helaas niet echt veel tijd krijgen om van het prachtige landschap te genieten! Achter elke bocht ligt wel een ander schilderijtje te wachten, al dan niet voorzien van een pittig knikje! Zo rijden we naar de voet van "snow Top mountain" hier valt alles al in een vrij definitieve plooi! De klim brengt ons naar het dak van de week. 1844m boven zee niveau ligt er anders voorlopig geen sneeuw meer maar wel de eerste bevoorrading! Op de fiets moete af en toe beslissingen nemen en ik pak daar zeker de verkeerde! Vestje uit, beetje drinken, barreke uit het shirtje pakken, mouwtjes weg en den tyronne weg! Hij sluit aan bij een team, ik zit alleen. De afdaling is snel en die mannen ook! Meter voor meter zie ik die knapen weg rijden, ik zie ze pas aan de finish terug... De afdaling is anders wel leuk, kilometers op de grote plateau en buzze geven! We komen aan de "Loteni river" en met natte voeten begin ik aan de klim die volgens de organisatie monsterlijk is en de naam "the valley of death" mee kreeg! Het is idd een mooie klim, eigen tempo zoeken is hier de boodschap, ik begin zowaar een paar ploegen terug kn te halen en krijg af en toe een glimp van de "Avis" man! Een glimp in de bergen kan uiteraard uit minuten bestaan maar het geeft me toch moet er voor te blijven gaan. Kort na de klim komen we echter terug op een glooiende brede weg waar alleen zitten krachten kost. De wind blaast hier bovendien in het nadeel. De brede weg gaat over in de technischte afdaling van de week. De organisatie heeft ons voor dit stuk gewaarschuwd en kreeg niet voor niet de toepasselijke naam "face plantation" mee. Ik weet dat dalen niet mijn sterkste kant is en besluit hier vooral zelf geen vel achter te laten! Wat ik wel weet is dat den Tyronne de "Savoldelli van zuid Afrika" is en dat den "adelaar van Zandvliet" hier meer kan verliezen dan winnen, veel meer! Ik moet ff herberekenen! 60k's gedaan, nog 30 te gaan! Opnieuw nen brede knaller op, bevoorradingske skippen en naar de red bull sectie van de dag! Deze keer gaat die niet naar beneden maar brengt die "rather technical" klim ons naar de top van Jack Lund's farm. Als je kunt blijven rijden tot boven steek je ne grote bonus in den pocket volgens de parcoyrsbouwers! Rijden/kruipen tot boven lukt maar den bonus in den achterzak valt wel mee denk ik! Vanaf hier tot de finish is het opnieuw op en af richting finish. Springend over een al dan niet droogstaand riviertje of rotspartijtje blijft het ook hier opletten, ne platten band of andere broks kunde altijd wel missen! Aan de finish staat mijne maat uiteraard te glunderen en is verbaasd dak al bij al nie te veel tijd verloor. Ik denk dat'm gewoon wa sterker is en begin mij stillaan te focussen op het vasthouden van de tweede plek ipv vol risico op zoek te gaan naar meer. Er resten ons nog bijna 260km naar Scottburgh waar nog teen en tander kan gebeuren. De rit van vandaag kon "energiesgewijs" weeral tellen. 3u43 onderweg, op de kop 90km, das 24,2 km/u gemiddeld. In een rit met 1915Hm, dan lig je meurrig in de tent! De MM's koersen der anders ook niet naast en leggen mekaar steeds meer het vuur aan de schenen. Zij aan zij kwamen ze (den ene al meurriger dan den andere) over de meet. Wat het in de algemene rangschikking allemaal teweeg heeft gebracht weet ik voorlopig niet, maar m'n tweede stekkie blijft voorlopig nog steeds in't vizier!! Slukes…