Achterafke…

We werden uiteindelijk 5^e in de categorie duo-men…  Uiteraard waren er enkele, onbereikbare, toppers (semi-pro’s) die buiten onze league lagen maar in het pak hebben we ons goed geweerd en mogen best fier zijn op ons 5^e plekkie. We reden 420km,12200Hm, 2xlek, 1xfout een wiel, ne shifter, 3paar remblokken  en een ketting kapot en constant in mooi, droog en  ideaal fiets weer! Het was echt de moeite en nen aanrader voor al wie van het echte mtb werk houd en iets anders, uitdagender zoekt dan een Duitse autostrade! Uiteindelijk werden we nog op het podium geroepen om onzen troffee voor de 5e plek in ontvangst te nemen, altijd leuk. 

On Stage... De BMC'kes op1, de Okular Boys 2, De Spanjaarden op 3, de 4'kes op 4, wij op 5 en de Zwitsers op 6...

Nadien werd er door de organisatie nog een BBQ'ke georganiseerd en ik moet zeggen dat ook dit af was! Chapeau voor de organisatie!  Uiteraard werd er met de Domen brothers, de Nys brothers en hun gemotiveerde companie nog een vrij pittig, Pools glaasje gedronken en dan moe maar voldaan de nest in... Zaterdag reden we terug naar de Belgique... De grote brokken zijn nu weer achter de rug! Het plannen voor volgend jaar kan weer beginnen...

Nog nen dikke, dikke merci aan ons vader voor de goei zorgen onderweg en achteraf!!!
http://www.mtbchallenge.com/

Etappe 5: WALIM - KUDOWA ZDRÓJ

Terug naar Kudowa Zdroj, de laatste etappe, alweer… Na de “pech” van gisteren keken we niet alleen meer vooruit maar vooral ook achteruit in het klassement! Niet meer kijken naar de 4^e plak maar proberen de 5^e vast te houden. De hete adem van een Belgische ploeg en vooral een Zwitsers duo voelden we dan ook van bij de start.

We zitten echter alweer in het goede ritme en wanneer we onze concurrenten definitief achter laten rijden we opnieuw lek. De sjupappe van de brothar breekt af (we hadden die daags voordien nog gewisseld) en serieus vloekend krijg ik al z’n melk nog over m’n broek bij het vervangen van den band!! Miljaar! Uiteraard komen de teams één na één weer voorbij gebold! Vol goede moed (we hadden toch het juiste ritme te pakken) terug de velo op. Nog geen 500m verder breekt da kieke z’n ketting toch nie zeker!! Uiteraard kunde daar niets aan doen maar ik dacht dat daar nie alleen den brothar z’n fiets ketting brak. Schakeltje met het nodige gekloot vervangen en wij terug weg. De moral zat ff diep en het tempo opnieuw gebroken. Als daar dan nog een potje grensrijden aan te pas komt, met veel wortels en bijzonder steile stukken, zien we ons 5^e plekkie stilaan wegrijden. Ik blijf m’n best doen om de fun en speed erin te houden maar als dan ook nog z’n sokken in z’n schoen zakken (naast zijne moed) lijkt ons kalf helemaal te verzuipen. Na verloop van tijd komen we toch het Belgische team tegen, ook zij zitten duidelijk op (bijna door) hun tandvlees en dat geeft ons weer wat extra moed. We draaien de gas terug open. Na de tweede bevoorrading komen we een stuk asfalt tegen waar we de hendel helemaal open trekken en vast besloten zijn de Zwitsers alsnog te pakken! De grote molen op en buzze geven! Ook de voorlaatste klim gaan we er terug vol voor en als we plots twee ploegskes voor ons zien spartelen weten we het wel zeker!! Der op en der over!! Aan de laatste bevoorrading staat ons vader bovendien met cola te wachten. Iedereen die weet wat cola met ne fietser doet weet ook dat ge daar nog wel een uurke op voort kunt! De laatste klim vliegen we dan ook op (naar onze normen toch) en dan volgt de afdaling naar de finish. Deze afdaling gaat over het parcours waar de proloog 5 dagen geleden omhoog ging… Zonder accidenten binnen bollen!

We werden vandaag 4^e, waren 4u35 onderweg voor 81km met 2230Hm. Wa als we na nie, dan… 

Etappe 4: ZŁOTY STOK – WALIM

De rit van gisteren nog in het achterhoofd doet ons toch een beetje met twijfel opstaan. We besluiten echter dat het voor iedereen zwaar zal zijn geweest en hopen op een goede dag voor ons. We vinden direct het goede ritme en de frieten hebben den brothar goed gedaan, we snellen er vandoor. Op een gegeven moment rijden we weer op de derde plek en kunnen duidelijk een goede zaak doen in het klassement.

 Zoals iedereen wel weet worden de prijzen aan de meet verdeeld en de meet ligt ineens wel erg ver. Na het missen van een pijltje doen we een extra afdalingske (een snel) tot in een verlaten dorp. Al snel valt onze frank en vloekend en blazend beginnen we terug aan de extra klim. Een kwartierke later staan we terug aan de gemiste pijl… Uiteraard is daar al heel wat schoon volk gepasseerd en met een volledig gebroken ritme beginnen we te knabbelen aan het juiste parcours. Dat parcours is er anders weer één om duimen en vingers af te likken al hebben de Polen er toch wel duidelijk genot van fietsers tegen een “muur” te laten oprijden! De rit verloopt eigenlijk constant in stijgende lijn en de afsluitende afdaling is weer een kraker! Super technisch met een variatie aan losse stenen/rotsen, nog nooit gezien…  Uiteindelijk bollen we na 5u12’ als 7^e over de meet, deden 80km ipv de te verachten 68,7km met daarin 2535Hm! Wa als we na nie, dan…

Etappe 3: STRONIE ŚLĄSKIE - ZŁOTY STOK (POL)

Van Tsjechië naar Polen met een paar keer over de grens te bollen! Proberen deze te beschrijven? Daar begin ik niet aan… Al snel kwamen we op een singeltrack terecht die werkelijk eindeloos leek. Prachtige stukken werden afgewisseld met stukken waar de gemiddelde wandelaar voor zou passen. 

We volgden de Pools - Tsjechische grens, de wit-rode paaltjes staan ongetwijfeld bij elken biker op het netvlies gebrand en sommigen plooiden zelfs hunne fiets er rond! De snelheid werd er volledig uitgehaald en zowel fiets als fietser werden zwaar op de proef gesteld! De meningen aan de meet liepen nogal uiteen maar iedereen was het erover eens dat dit wel een bijzonder zwaar stukje mtb’en was. We deden bovendien een extra stukje dat niet in het roadbook stond en kwamen zo aan 62,5km deden dat aan een gemiddelde van 12,8 met 2200Hm… Dat wil zeggen dat je 5u onderweg bent! Dan krijg je waar voor je geld!! De laatste afdaling is bovendien zwaarder dan de meeste klimmen en van rustig binnen bollen is niet echt sprake.

We komen als 7^e team over de meet en zien onze voorliggers in het overal klassement wat verder uitlopen… Na de rit komen we er al snel achter wat voor een slagveld deze is geworden. Verschillende valpartijen doen sommigen opgeven maar den Domen komt binnen met ne gebroken neus en wat hechtwerk in zijne neus! Mijnen brothar heeft het even gehad en wil frut eten! Wij naar het “bruisende” dorp om daar nen bak Poolse frit met één of andere kippenschnitzel binnen te spelen. Niet ideaal voor de recup maar wel lekker! Tegen een uur 22 komt de Rudi terug van het ziekenhuis, na een bierke en een pastake kruipt ook hij de nest in voor welverdiende rust. 

Etappe 2: Králíky - Stronie Śląskie

Vraag me niet hoe het juist uit te spreken maar tussen deze twee dorpjes lag een prachtige MTB-tocht te wachten over 82,5km met daarin 2460Hm. We waren 4u43’ onderweg en kwamen (ondanks een verdomde platte band) als 4^e over de meet. De eerste twee klimmen wisten we vrij vlot te verteren, deze waren goed te rijden en vrij lang… Iets waar we relatief goed in zijn! Vlak voor de supertechnische afdaling na de tweede klim roept Jeroen dat’m aan het platrijden is. De melk krijgt het boeltje maar half dicht maar na een bom denken we toch verder te kunnen. Halverwege de afdaling toch van de fiets en ne nieven band derin… Onze dichtste tegenstanders  vliegen ons voorbij! Er rijden uiteraard nog ploegen lek en gedurende de rit is het moeilijk in te schatten op welke positie we exact rijden. We komen over prachtige stukken met super vergezichten over het Poolse landschap!

Op de laatste bevoorrading staat ons vader te loeren en we beginnen dan aan een moordende “Poolse kasseiweg”! Deze loopt anders serieus omhoog en voor geen meter! Ondertussen ben ik m’n achterrem volledig kwijt en loopt mijnen achternaaf, boddy volledig vast. De benen stil houden tijdens de afdaling gaat niet zonder m’n velooke serieus te forceren.

Na een pittige afdaling en wat gebrabbel vliegen we de meet over. Zonder pech had een "schavot" plekkie der misschien wel ingezeten! Ons vadre had met de andere belgen een plaatselijk hofke ingepalmd! Een douchke, ne kebab een massageke, de velookes wat oplappen (nieuw wiel en remmen bijvullen) pastake met manna saus en de nest in… Na de warme choco uiteraard!

Etappe 1: KudowaZdrój(pol) – Králíky (Cze)

De eerste echte etappe. Na de moeilijke start van gisteren was er toch een beetje twijfel in de benen geslopen. We stonden ergens achteraan het pak en besloten toch redelijk stevig te starten om zo mogelijke opstoppingen te vermijden op de eerste, lange klim. Iedereen dacht er precies zo over en echt veel plaatsen konden we niet direct goed maken. 

Na een goede 10km moesten we ne meter of 200 door een rivier ploeteren en we kregen al snel in’t snuitje dat dit wel eens ne pittige meerdaagse zou kunnen worden. Het werd de langste etappe van de week waarin we 91km reden met 2200Hm. We waren 4u54’ onderweg en stegen in het klassement naar een 6^e plek. Het gevoel bij mij was weer helemaal terug, zeker wetende dat in een meerdaagse de eerste dag m’n slechtste is. We kwamen aan in Tsjechië. De zon was echt volop aan het geven en de recup aan de Mobil verliep dan ook super! Ons vader had met twee andere Belgische Mobils een plekkie gevonden en met deze mannen, samen met de Domen brothers werd het al snel gezellig!

De Proloog!!

Zondag was het droog en tegen de tijd dat we moesten vertrekken was de zon zelfs af en toe van de partij! Om 12u vertrokken we samen met de Domen brothers voor een opwarming en laatste parcours verkenning! Het parcours verliep uiteraard volledig anders dan wij hadden gedacht en vooral een pak pittiger dan wij dachten. Na 1,5km steil klimmen een eerste looppassage van een 50m, niet te rijden, te steil en te glibberig door de voorbije regendagen… Na 3kilometer ontbraken de pijlen en daar stonden we dan. Met een paar Poolse en Deense jongens zochten we nog naar een mogelijk parcours maar echter zonder succes. Om 13u30, een half uur voor de start kwam er toch iemand (lichtjes gestresseerd) met een quad nog wat pijlen hangen. Helaas geen volledige parcours verkenning maar het mocht duidelijk zijn, pittig zou het worden. Om 14u06 werden wij opgang geschoten voor onze proloog. Roeffel den hartslag de lucht in en gaan. Na 3km (van de 9) voelde ik al dat ik te snel gestart was, den hartslag zakte niet meer en de benen liepen verder vol, wa zeg ik, die liepen over! Jeroen nam de kop over en reed van mij weg. Gelukkig was het maar 9km tot de top maar ik heb daar wel serieus m’n peren gezien. De Jeroen bolde zichtbaar rustig van mij weg en ik kon geen kracht op de pedalen zetten. Er “fietste” vanalles door m’n hoofd. Teveel getraind, te weinig getraind, die verdoemde koerskes van eerder in de week, de knie die ineens weer begon te sputteren… Allee een hoopje vraagtekens om een avondje over na te denken! Het was uiteraard “maar”  de proloog maar ik had er me toch meer van voorgesteld. De Jeroen was duidelijk den betere en genoot terecht van sterkste Schroyen op ne velo te zijn. In de uitslag stranden we op een 8^ste plek in onze categorie, we reden 38’35” en ik had een HrAv van 179 (eigenlijk constant in’t rood dus) bijna 9km en 540Hm…   

Polen, here we come!!

Donderdag 19juli was het dan zover, het vertrek naar Polen!! Den brothar oppikken, ons vader stond uiteraard al te popelen in z’n garage en welle weg! Een eerste tussenstop in Eindhoven opzoek naar remblokken voor m’n magurakes! Met drie reserve paartjes werd de tocht richting Kudwazdroy verder gezet. ’s Avonds besloten we een tussenstop te maken in Dresden (D) om dan vrijdag het laatste stuk relaxed te kunnen afleggen. De start zou pas zondag gegeven worden en er was geen reden om perse in één ruk te rijden. Op de parking van een bekende hamburger keten sliepen we ons eerste nachtje uit!

 ’s Morgens boeltje pakken en wij verder… Bij het binnen bollen van Kudowazdroy viel ons de gezelligheid en grote van deze stad op, ik had het me anders voorgesteld en duidelijk ten onrechte. We besloten de eerste dagen op een camping te gaan staan om zo toch iets relaxter naar zondag toe te kunnen leven. Ik deed vrijdag middag al direct een klein toertje om de staat van de benen en den ondergrond al eens aan te voelen… In het zonnetje was het zalig bollen, af en toe glibberig maar mooi! Ik ging uiteraard opzoek naar het parcours voor de proloog van zondag, dacht af en toe op het juiste traject te zitten maar bolde rustig over de baan terug binnen. 

Verder in de namiddag begon het anders vlotjes te regenen, eigenlijk regende het heel de nacht. We dachten dat de proloog van zondag al direct een natte bedoeling zou gaan worden en dat was ook wat de meteovista in België ons beloofd had.

Zaterdag morgen was het echter terug droog en deden de Jeroen en ikke samen een poging de proloog verder te ontdekken. We dachten iets gevonden te hebben dat wel op de proloog zou kunnen trekken en een kleine drie uurkes bolden we wat rond, nog steeds droog! ’s Avonds pikten we in het dorp onze startnummers op en ook de Domens bolden Polen binnen. Nog ne warme choco met de mannen en dan op tijd de nest in! Morgen D-day…