Deuxiemme your...

 Dag 2, 294km, 3400hm 14u50 effectief gereden

We liggen vlak naast het parcours en toch slaap ik heerlijk! Heel de nacht zijn er bikers gepasseerd maar ik zat lekker in dromenland! Rond 5u30 ben ik wakker en na een snel ontbijt zit ik rond 6u15 terug op de velo! Rijden maar... na een kleine 25km ik ben dan 1u20 onderweg kom ik in Remilly-Allicourt een heerlijk bakkertje tegen 100m van het parcours. Een belegd broodje met kip, wat koeken en drinken. Er zitten nog een paar bikers van een uitgebreid ontbijt te genieten en ik zet me er rustig bij. Wanneer ik terug m’n fiets op kruip komt Manu Cartrysse de hoek omgedraaid en slaat snel het nodige proviand in. We rijden samen door en keuvelen wat. Hij heeft afgelopen nacht 1u geslapen en voelt zich nog tip top, straffe gast... nacht één bijna volledig overslaan, nie normaal. Even later laat hij me rijden, mijn tempo ligt iets te hoog en het is idd nog erg ver!! We rijden richting Verdun en zitten in een mooi stuk natuur, uiteraard is de zon al volop van de partij en stijgt de temperatuur vlotjes richting 40°C. We rijden richting Verdun en dat hier in de eerste Wereldoorlog stevig is gevochten is erg duidelijk. Het parcours gaat langs verschillende “villages detruits” dorpen die bij de slag om Verdun volledig zijn verwoest en waarvan de restanten nu nog altijd erg duidelijk zichtbaar zijn. We rijden vervolgens Verdun zelf binnen waar ik in de lokale supermarkt een uitgebreid middagmaal verzamel. 

Ik sta aan de kassa en wie komt daar binnen gewandeld? Anne Desmet, de vriendin van Stefan Maertens, parcoursbouwer van de ACT’s in België. Al snel zitten we terug op de fiets en we slaan een kort babbeltje, uiteraard laat ze me al snel rijden... het is ondertussen 15u00 geweest en ik ben vandaag 150km onderweg. Een kleine onvoorziene omleiding wegens wegenwerken nemen we er (graag) bij en met het buikje weer vol kan ik er weer tegenaan.

Volgende “geplande” stop is in Rivigny sur Ornain... op de kaart is daar vanalles, er is ook vanalles maar ook alles is dicht, echt alles! Één klein cafeetje is open en daar staat ook Sofiane Sehilli zijn bidonnen te vullen, hij is een beetje verbaasd me daar te zien en buiten een snelle bonjour kan er niet veel af, toffe gast precies... ik vul m’n bidonnen daar ook en vraag of er ergens iets te eten valt. Het vrouwtje achter de toog weet dat er nog een kebab zaak open is, uiteraard een eindje van het parcours. Ik besluit er maar voor te gaan en sta iets later aan te schuiven in een smoezelig zaakje. Het duurt precies een eeuwigheid eer die mannen mijne kebab in mekaar hebben gedraaid en toch wel een beetje met een dubbel gevoel vertrek ik terug. Het is wel nen top kebab, dat moet gezegd worden maar het is wel een dure. 40’ aan m’n broek, doemme dat hij me nu maar serieus power geeft!! Bijna 21u en 250km gereden vandaag, na alweer een mooi sundown duik ik weer de nacht in. Het is bijna middernacht wanneer ik na 295km in een klein dorpje een stalletje vind om m’n bedje in te dekken. Niet veel later lig ik weeral te knorren! Blaise sous Arzillieres heet het gehuchtje, ne scheet groot maar wel een heerlijk stalletje.