Le French Divide, le Grand Depart!

 De frenchedivide, enkele jaren terug kwam ik in Schotland organisator Samuel becuwe tegen en die maakte me warm voor dit ongetwijfeld mooi fiets avontuur. De ongeveer 150 deelnemers werden over het weekend van 8 en 9 augustus telkens met een minuut tussen, volledig Corona proof opgang geschoten vanuit Bray-Dunes, net over de grens met De Panne nog in zicht. Ik zou pas zondag vertrekken en vertrok vrijdag met Vicky alvast richting camping municipal waar de organisatie enkele plekken voor ons reserveerde. Zaterdag vertrok de grote hoop en wij hadden nog een heerlijk rustig dagje! Een betere voorbereiding kon ik mezelf niet voorstellen! 

Na een perfecte laatste nacht stond ik zondag om 6u40 op den dijk te blinken om drie minuten later te mogen starten. De zon was daar al van de partij en zou heel de dag een hoofdrol blijven spelen. 

De  eerste kilometers gaan vlotjes, we rijden onder de Belgische grens door en komen enkele erg bekende kasseistroken tegen. De wind blaast best stevig in het nadeel en ik hang eigenlijk constant in m’n tijdrit beugel. Ik rijd de eerste 100 kilometer met een vriendelijke Fransman samen om nog wat te keuvelen. Het tempo gaat iets de hoogte in, de temperatuur stijgt gestaag mee! M’n Franse compagnon laat me rijden, een korte “aurevoir, à la prochain” en ikke verder. We zijn intussen een erg vriendelijke supporter tegen gekomen met een heerlijk stukje verfrissende watermeloen en een flesje water. Hij staat er voor alle deelnemers en dit wordt door de organisatie van dit volledig selfsupporting event toegestaan. Het zal niet de laatste gulle, vriendelijke, supporterende Fransman zijn die ik tegenkom! Om 13u zit ik op de “secteur pave d’Orchies” op de kassseien tegen de wind geeft m’n thermometer voor het eerst 40°C aan, ik heb dan 150km gedaan, das tegen 26km/u... Het gaat dus bijzonder snel en technisch mountainbiken is het voorlopig nog niet. Na 170 draai ik de Trouée d’Arenberg op, ook wel gekend als het bos van Wallers. Wel in omgekeerde richting zoals de Museeuws en Boonens dat normaal doen en dus lichtjes omhoog! Blijft in de koers toch iets speciaals maar op een zonnige, zomerse, Corona zondag erg rustig! Een fotoshoot en karren maar. 

9u gefietst, het is bijna 16u, 215km op den teller...ik kom aan in het stadje Le Quesnoy, de lokale bakker moet er aan geloven, het zal niet de laatste zijn. Drank en suikers worden in het park binnen gespeeld, die 5minuutjes kunnen er wel af zeker! Vol suikers en wat extra, just in case zet ik m’n weg verder! Buiten veel zweet heeft dit voorlopig nog niet super veel gekost. Km 280, 18u45 het parcours wordt duidelijk wat technischer, kasseien worden ingeruild voor stevige bosstroken en zelfs het nodige klimwerk. Aan Val -Joly aan een vakantiepark kan ik andermaal m’n bidonnen vullen. De laatste koek van den bakker moet er ook aan geloven... we steken even de grens over en duiken zowaar België ff binnen. Kort na deze pitstop komt er mij een mtb’en tegemoet gereden. Hij begroet me vriendelijk en kent zelfs m’n naam, eerst ff verschieten maar wel grappig. Door het tracker systeem kan iedereen perfect zien wie waar zit en dus ook iedereen kennen of herkennen wanneer je ergens passeert. Hij is iedereen aan het opwachten en heeft op kilometer 290, in Virelles (een klein dorpje vlak boven Chimay) een heuse bevoorrading opgesteld... wat fruit, zoute chips en wat drank staan daar gereed voor alle FD deelnemers. Pak maar wat je wil geeft hij me mee wenst me succes en laat me rijden. 

Zo zit ik om 8u wat zoute stokjes en winegums binnen te spelen alvorens m’n weg verder te zetten. Na deze korte passage over Belgisch, rood Corona grondgebied steken we terug de grens over om voorgoed over Franse bodem te blijven rijden. De eerste avond begint stilaan te vallen, het eerste prachtige “golden hour” levert meteen prachtige taferelen op die met geen foto te vatten valt, wanhopig doe ik een paar pogingen echter met matig succes. Het is 22u als ik na 325km het dorpje Rocroi binnen bol. Uiteraard is mijnen beer redelijk aan het grommen, de lokale fritboer is voor zichzelf nog een burger aan het bakken en gooit er graag voor mij ook nog ene in z’n vet! Als hij het zelf vertrouwd zal ik het ook wel aankunnen is m’n redenering. Niks koolhydraten stapelen, ne goeien burger met ui en tomaat geeft de nodige dosis instant energie om er weer even tegen aan te gaan. Het koelt ondertussen heerlijk af en ook in het donker kan ik best nog een mooi tempo ontwikkelen. Het eerste checkpoint ligt in Charleville-Mézières op goed 365km, dit op de eerste dag ronden lijkt me een mooi doel. We zitten ondertussen in het natuurpark “Regional Ardennes” en dat voel ik. Het gaat nu pittig op en af, het kost me nog redelijk wat krachten om tegen 00u30 in Charleville aan te komen. Nog voor het CP staat nog een deelnemer op z’n GPS te loeren en vraagt me hoe het gaat. Ik zeg top en samen rijden we verder door de slapende stad richting stempelpunt. We keuvelen ondertussen wat en hij zegt me hoe goed we het wel gedaan hebben om hier na twee dagen te zijn. Ik denk ff na en geef idd toe dat we al heel goed gereden hebben om al zover te zijn gevorderd. Ik vertel maar ff niet dat ik ongeveer 24u na hem vertrokken ben en we bollen tot aan het CP. Aan zo een CP moet je je deelnemers kaart laten stempelen en daar zit dus altijd iemand van de organisatie iedereen op te wachten. Mijn nieuwe mtb buddy doet ook bij de organisatie zijn verhaal van hoe goed we al hebben gereden en dat we hier al zijn. De twee aan de overkant van de tafel kijken mekaar even aan, kijken naar mij en trekken dan Jerome, zoals hij blijkt te heten, ff dichterbij. Wanneer ze hem van het kleine tijdsverschil inlichten is het ff stil en dan schieten we allemaal in een serieuze lach. Ik moet idd toegeven het kleine detail in een poging om ieders moraal zo hoog mogelijk te houden te hebben verzwegen. Maar ik geef wel toe dat het sowieso knap is dat we hier beiden al geraakt zijn! We besluiten samen nog even verder te rijden en buiten Charleville een geschikte slaapplaats te zoeken. Het is 01u00, ik heb 16u40’ effectief gefietst, reed 368km met daarin bijna 3000Hm. Tanden poetsen doen we samen, slaapwel Jerome mon copain, a demain!