Corona Corona Corona... het jaar 2020 zat sinds februari in een redelijk “adembenemende” houdgreep! In mei zou de Italy divide op het programma staan maar al heel snel werd duidelijk dat dit bikepack avontuur niet zou doorgaan.
Vlak voor de Corona doorbraak deed ik nog mee naar een onderzoek van enkele laatste jaars kine studenten naar de effecten van overtraining bij wielertoeristen. Simpel, een inspanningstest, twee weken meer trainen dan normaal om een overtrainingseffect te creëren en dan terug een test. Ik trainde me dus al vroeg in het jaar te pleuris maar op de afsluitende test waren er niet echt sporen van overtraindheid te vinden. Een paar studenten zagen hun theorieën een beetje de mist in gaan en ik zat alvast met een goeie basis te wachten op beter weer. Dat beter weer kwam er zeker, helaas kwam ook de Corona langs... gelukkig mochten we hier in België blijven fietsen en dat deed ik dan ook. Dat dit alleen of hooguit met twee moest gebeuren was bij de “einzelgänger” geen al te groot probleem. Met vaste buddy Jef trok ik er regelmatig op uit, nog meer reed ik alleen. Het voorjaar was prachtig, de zon was dikwijls volop van de partij en de benen goed. Ik genoot van lange ritten langs Belgische wegen die ik nooit eerder deed. Oesterdammen en andere Brabantse wallen werden ingeruild voor de vaart Dessel-schoten en de Kempische velden! Een echte ontdekking. De dagen werden langer en zo ook de ritten. Het was intussen wel duidelijk dat Italië niet zou doorgaan en ook Frankrijk waar in augustus de French divide zou starten was in geen geval zeker! Ik zat echter niet stil, lange ritten werden belachelijk lange ritten. Dit samen met het gemis aan hoogte meters bracht me ertoe om een ritje van 385km te doen. 22 april, de dag dat eigenlijk de Waalse pijl gereden zou worden stond ik na een bezoekje aan “la redoute” moederziel alleen op de muur van Hoei te blinken. Onder het motto zot zij doet geen zeer vertrok ik op 8mei om 4u40 voor een rit van 457km met daarin 3100hm. 15,5 uur effectief fietsen later stond ik terug thuis. De kilometers vlogen die maanden voorbij... de mtb werd meer en meer van stal gehaald om al “gravellend” naar de Lilse bergen te rijden of ander Belgisch grondgebied te verkennen. Ook dit bleek een ware ontdekking. Een eerste kleine bikepack kon dan ook niet uitblijven. Op 20 mei was het eindelijk bingo, tentje mee, dynamo naafje op volle toeren en gaan maar! Ik reed offroad naar de hoge venen en pikte daar in op het parcours van de bekende “raid des hautes fagnes”. 560km en 30u bike plezier, twee overnachtingen op prachtige locaties en een heerlijke zonnetje maakten dit een super trip... Na dit geslaagd bezoekje aan de hoge venen plande ik een volgende bike trip richting Ardennen om daar de “arbelate” te rijden. Op 17 juni vertrok in gietende regen op een nieuw avontuurtje. Lang duurde deze trip echter niet want in Herentals trapte ik mijn carbonnen crank in stukken en was het gedaan met de pret. In een ultieme poging om toch nog verder te geraken passeerde ik een fietsemaker en toen daar bleek dat zo verder rijden echt geen op meer was besloot ik toch nog even langs canyon belgie te passeren maar ook daar was een snel herstel uitgesloten. Deju, op één been terug naar zandvliet.... niet alle tripjes lopen zoals gepland, maar liever in Herentals dan ik pakweg Kirgizië😉!Een nieuwe crank en nieuwe plannen. Nog steeds hopend op de french divide en gewoon omdat het een prachtig parcours is besluit ik op 11juli de ACT5 te rijden. Deze kon om gekende reden niet doorgaan in groepstart maar kan wel in ITT of individual time trail. Het is prachtig weer als ik om 7u aan de leeuw vertrek, de nieuwe crank doet het prima, de benen de rest! Het parcours is opnieuw iets gewijzigd en het weinige asfalt dat er lag is er precies uitgehaald, alweer knap werk van de boys! De benen voelen echt super aan en ondanks het alweer iets zwaarder parcours kom ik woensdag 15juli rond middernacht terug in zandvliet aan. De laatste dag reed ik nog 320 km en kwam eigenlijk echt fris in zandvliet aan. Het laatste weekend van juli, een week voor de start van de FD rij ik nog in ware “bikepack deluxe stijl” naar Bouillion waar het vrouwke op weekend is met een paar vrienden! Een tussenstop op de boerderij in Eghezee bij altijd werkende Bike buddy jef en zijn vrouwke. Na een heerlijk ontbijt en een gezellige koffie in Namen trek ik verder voor m’n laatste lange training... Suat, het is nu aftellen naar de FD die nog steeds zou doorgaan...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten