Dag 3, vandaag de koninginnen rit... 100km, 3000hm dat beloofd. Mijn tactiek voor vandaag niet vooruit maar achteruit kijken. 1&2 zijn weg ik sta op 3 en de 4e een goede 5' achter mij... Om 10u zijn we weg! Nr 4 geeft er meteen een serieuze lap op. In de box voor ons staat een ploegmaat van hem en ze hebben een duidelijk plannetje. In moet opnieuw ff passen maar houd ze steeds in het vizier. Na 10 km kan in terug in hun groepje aansluiten al heeft dat al wel meer krachten dan voorzien gekost. Plots staat nr 2 van het klassement aan de kant, mechanische pech of een valpartij, ik kan het niet goed zien... Wij karren ondertussen maar voort. In enkele technische zware klimmen is het duidelijk dat Jan (de nr 4 algemeen) vandaag over een paar goei beschikt, ik kan echter vlot mee volgen en zit dus eigenlijk ideaal. We pikken steeds volk op en laten deze ook steeds weer achter. Na 30 km komen we via la chouffe in Houffalize, op het tecnische parcours is het alle zeilen bij zetten om de vol geveerde gasten te kunnen volgen. Ik overleef deze tussen tijdse attack en dat geeft uiteraard een goed gevoel. Geen vuiltje aan de lucht! Op een volgende asfalt klim slaat bij mij de pech ook toe. Plots bolt alles wel heel zwaar! Plat gereden, nope... Slepende schijfrem, nope... Kader in twee, nope... ik kan niet direct de oorzaak van het probleem achterhalen, het lijkt de trapas te zijn. Een press fit systeem, ik heb deze pas vervangen en hier moet iets mis mee zijn. Ik kan niet anders dan stoppen! Na enig geprul lijkt het me duidelijk, den bemc 2016 zit erop! Ne vloek en ontgoocheling nemen het ff over. Wat nu gedaan, geen telefoon bij, 35 km op den teller. In besluit mijn weg verder te zetten richting tweede post op 40km om daar de zaak verder te bekijken. Het probleem komt en gaat, ik denk echt dat het de trapas is maar twijfel, nogmaals stoppen, alles lijkt normaal deju!! Enkele keren komt alles terug vast te zitten en moet ik nood gedwongen af stappen. De moral is reeds ver weg maar het lager komt minder en minder vast te zitten. Ik besluit om de bevoorrading toch maar te nemen en m'n weg verder te zetten! De fiets hersteld zich, nu de benen en het kopje nog! Straf maar de rest van de rit kan ik buiten wat gekraak en gepiep verder zonder al te veel tegenwerkende lagers! Uiteraard is mijn mooi groepje weg, ver weg. Ik sta er wat alleen voor, opnieuw! Ik kan wel wat volk terug oprapen en zo is er toch af en toe wat compagnie om de open stukken mee te verwerken. De fiets doet het nu terug redelijk normaal en ik kan terug tempo maken. Ik zet nog alles op alles, rammel maar door. Ik pik nog een leeggereden ploegmaat van mijn dichtste concurrent op, hij wenst me succes in m'n zoektocht naar z'n buddy!! Ik blijf met een hervonden goed gevoel rondrijden en geniet eigenlijk met volle teugen van het mooie, zware parcours! Enkele onmogelijke klimmen en soms erg technische afdalingen. Te voet de Ourthe door, verfrissend!! Het stopt nu niet meer, een slagveld dat is wat deze rit zal aanrichten... Af en toe haperd de Canyon maar dat kan me nu niets meer schelen, zo snel mogelijk naar de laatste kilometers. Ik bol na 5u14' over de mat. Uiteraard staat Jan daar te blinken, hij pakt vandaag dik 5' en wipt me met 45". Het leuke groepje waar ik eerder ook in zat bleef gezellig bijeen en hij had prima gangmakers. Dat is mtb'en... De tweede van het algemeen klassement, Jimmy Broecke kwam vandaag blijkbaar ten val en finished niet meer. Dat is pas pech!! Ik blijf dus uiteindelijk derde algemeen! Niet slecht voor een bijna master! Jeroen rijd ook vandaag opnieuw erg sterk en komt als 17 binnen, algemeen komt hij daarmee op een 18e plek! Jef en den Brammati strijden tot de laatste klim (waar Bram z'n ketting nog finaal in de prak knalt) en eindigen algemeen op een 34 en 35ste plek! Super gereden van deze polderkluiten! Patrik vindt de liefde voor het mtb'en na 4 jaar (en een lastige polsbreuk) terug en geniet met volle teugen! (Voor, tijdens en na de ritten)! De vrouwtjes staan weer aan den arrivee en dat is uiteraard altijd erg leuk. Wat extra supporters kwamen vanuit het verre Antwerpen afgezakt en ook dat was super! Het weer zat wat tegen maar in de hotel bar werden alvast wat donkere recup drankjes genuttigd! Nig even langs het podium en dan een pakske frieten met alweer opvallend veel recuperatie drank! Een perfecte afsluiter van een heerlijk lang bemc weekend! O ja, het mechanisch probleem.... Geen probleem met de trapas lagering maar de sluitring waarmee de pion op de body vast gezet wordt was los gekomen waardoor deze tegen het kader vast kwam te zitten! Hoe simpel kan het zijn!! Toch in het vervog wat extra aandacht besteden!!
Verstuurd vanaf mijn iPhone
Geen opmerkingen:
Een reactie posten