Vandaag de tweede rit... Gisteren zat nog vers in het geheugen en we planden wat rustiger te starten... Zoals je ziet op het profiel; eerst een lange aanloop en dan wat bulten. De start was weer erg snel en de grote groep moesten we laten gaan... Dan maar alleen het lange stuk op de asfvalt afgeknalt... spijtig want we zagen de kopgroep heel de tijd rijden, de vogel was echter al gaan vliegen... Opnieuw was het parcours geweldig!! Na de eerste bevoorrading, waar de Krikke doorreed en ik voor proviant zorgde kwamen we ff ne serieuze flashback tegen... Iedereen die den Epic in 2010 deed heeft al eens gehoord van de "railroad track". 't Was weer van da, ne kilometer of 6 treinspoor... Een goei vitteske zoeken en gaan maar!! De afdaling die daarop volgde was adembenemd, letterlijk en figuurlijk! De Krikke had de smaak duidelijk goed te pakken want ik moest alle zeilen bij zetten om de broodnodige bananen, bidonnen en andere rommel tot bij hem te krijgen... Zijne fully had z'n werk goed gedaan op het treinspoor en was er over gevlogen...
 |
| Ik probeer naar m'n Epic vlagske te wijzen, de fotgraaf was er toen ook bij riep hij me na!! |
Na de tweede bevoorrading deden we één van de mooiste singeltracks die ik tot nog toe heb mogen doen!! Slalommend in licht dalende lijn, dus erg snel, kilometers aan één stuk, doorheen het groen, langs rotsen en stenen, bij trappend waar het ging, vol in de remmen waar nodig... Op de volgende klim was het echter prijs. Ne leegloper bij de Krikke, snel wat bij pompen en hopen dat de melk de rest deed! De moral (na de singeltrack) en den adrenaline gaven de Krikke nen extra "boost" want hij was echt van plan der nog een lap op te geven. We gaven idd een serieuze lap maar de opeenvolging van klimmetjes en vooral de snelle asfalt klim die volgde gaven de Krikke een lap terug. Tot overmaat van ramp liet zijnen band nog ne serieuze scheet in een zoenkske en dat deed ons helemaal stoppen! De melk kreeg de lek niet gedicht! De Krikke dacht op ne leegloper nog ff 40kmmekes te doen en bleef maar doorrijden. Ik had de nieuwen band en de pomp al lang gepakt toen hij uiteindelijk zelf ook inzag dat doorrijden onbegonnen werk was en besloot nen binnen band te steken... Het vet was nu wa van de soep en we de moral sloeg wat om. De Krikke was erg diep geweest en hunkerde naar het einde, den douche, het bed, de lunch en weet ik wa nog allemaal!! Beestachtige geluiden deden onze mede bikers me vragen of ik zeker wist dat alles OK was met mijne maat, No panic ain't seen nothing yet!! We reden 4u39' en eindigden op een 59ste plek bij de masters... Opnieuw wa zelf-massage, wa onderhoud aan de fiets (nieuwen band voor de Kris en mijn rem nogmaals ontluchten), eten en drinken. Klapke doen hier en daar en op tijd de nest in...
 |
| Den arrivee vlak voor ons Hotelleke!! |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten