zaterdag 17 maart 2012

Duathlon...

Zaterdag geland rond 14u van ons "verlofke" in Spanje... Nen helen tijd geleden hadden we ons al ingeschreven voor den "offroad duathlon" van de lopersgroep uit Putte. Eigenlijk was het wel een beetje van't zot om daar aan mee te doen na de afgelopen week maar ja.... Dus ikke naar daar met m'n loopsloefkes en m'n MTB'ke. Om 14u, start!! 3,6km lopen, eigenlijk proberen te sprinten want die knakkers schoten daar langs alle kanten weg! Ne geboren loper ben ik duidelijk nie want het koste me heel wa moeite om in het midden van het pak te blijven. Wisselzone in, ook nog duidelijk niet echt en automatisme en de fiets op. 20km knallen op bekend terrein, duidelijk niet bij iedereen bekend! Hier maak ik toch wel heel plekkies goed. Terug de zone binnen, loopsloefkes aan nog is 3,6 km lopen, Jiha!! Het gevoel terug te lopen na het eerdere werk is niet echt zalig te noemen... Eerder wat gebroken het lopen afgeshaspeld en uiteindelijk in 1u29 binnen gestrompeld... 27ste bij de solo's! Den eerste was al bijna een kwartier binnen!! In alle geval aan't lopen moet ik nog wa schaven wil ik m'n duathlon ambities waarmaken... ;-)  http://lopersgroepputte.be/off-road-duathlon/

woensdag 14 maart 2012

Rit 5, de laatste, Jaén - Jaén

De laatste alweer. Uiteraard nog een stevig ritje... Profiel al gezien?? 60km, 2200Hm, dan weet je dat je veel zal mogen klimmen en waarschijnlijk nog steil ook. Weer een ritje om duimen en vingers af te likken!! Het had tijdens de nacht geregend en ook het vertrek was erg grijs... Het stoffige parcours van de afgelopen dagen was ineens omgetoverd naar een ander vochtig en soms erg glad parcours... De Krikke had echter opnieuw goei benen en we konden een mooi tempo onderhouden! We werden vandaag 27ste master, meteen onze beste uitslag van de week en waren 3u37 onderweg... In het totaal klassement eindigden we op een mooie 47ste plek!! 

Na de rit alles in pakken en naar de "geweldige" finishers party... Ik weet één ding en da is da wij daar wel aan kop lagen!!! 
Op de Party met de winnaars: Rudi Van Houts en wereldkampioen  Jose Antonio  Hermida
Zaterdag was het erg vroeg maar de vlieger stond op ons te wachten in Malaga, back to Belgium, gedaan met schoon leven... 

Ik moet zeggen nen hele mooie tocht, op MTB vlak perfect!! Qua organistaie kon het iets beter, volgens ons is dit niet echt meer voor de MTB "toerist" maar voor top mtb'ers in voorbereiding op... Gelukkig hadden we zelf de auto gehuurd zodat de transfers nog mee vielen!! Andaluciä is prachtig!!

Rit 4: Jaén - Jaén



87km en 2800Hm, opnieuw een pittig ritje... Vertrekken bij ons voor het hotel, eerste een redelijk stuk asfalt en dan de olijfgaarden in... Zoveel olijfbomen heb ik nog nooit bijeen gezien, indrukwekkend!!! Samenvatting van de rit, opnieuw 100% puur MTB genot, de klimmen mooi en vlot te nemen af en toe erg technisch, mooie singeltracks alles wat je maar wil... We werden 46ste master, deden er 5u13' minuten over en waren uiteraard weer redelijk meurrig gereden. De beelden spreken voor zich!! 
De Krikke had me der weer af gereden...


Aankomst in Jaén...



Rit 3: Priego de Cordoba - Priego de Cordoba...


Vandaag vertrokken we uit ons hotel in Cordoba en zetten koers richting Jaén. Er werd eerst een tussenstop gemaakt in Priego de Cordoba om daar de derde rit te doen. Zoals gezegd alles inpakken, alles den otto in, fietskes uit den otto, aankleden, ritje doen, alles terug in den otto in en dan nog 60km met den otto naar Jaén... Een goed gevulde dag dus... Normaal zou de start gegeven worden om 11u in Priego althans dat dachten wij. Uiteraard hadden we de briefing van de voorgaande avond aan ons laten voorbij gaan... We vonden al dat ze wel erg vroeg begonnen te stommelen in de gang en de kamers rond ons, bij het ontbijt was het wel erg rustig, eigenlijk zaten we zo goed als alleen... Toch ff tsjekken en ja hoor; alles een uur vervroegd!! Tandje bijsteken en wij naar Priego... Gene stress en iedereen op tijd aan de start! 10u, welle weg...

 De start door Priego met z'n typische witte huisjes was opnieuw erg mooi. Eens het pak los gelaten was het weer tempo zoeken... Eerst wat op en af en dan twee grote klimmen... In de, opnieuw erg technische, afdaling van de eerste klim was de Krikke goed bezig, heel goed bezig. De moeilijkste passages leken achter de rug maar  toch gleed z'n voorwiel weg en ging hij vlotjes over z'n stuur. Even verschieten, schade opmeten en gelukkig weer op pad, van achteren was het een mooi saltoke en hij was toch ff de kluts kwijt... Het klimmen ging mijne maat steeds moeilijker en moeilijker af, trappen wet stoempen, trekken werd sleuren... Tot overmaat van ramp ging zijnen achterband der nog eens vandoor... Opnieuw nen binnenband der in en wijle verder... Naar het finalleke toe kwam'm er precies toch wa door! Ons finalleke bleek echter nog niet het finalleke te zijn volgens de organisatie. De laatste kilometers gingen precies recht omhoog, oeps.. We bolden na bijna 5uur rijden voldaan en moe over de meet. 70km gedaan met daarin bijna 2500Hm dan weet dat het pittig was. Alles terug den otto in en wij naar Jaén. Daar aangekomen, kamerke op , douchke pakken, allee ge kent het de usual...

dinsdag 13 maart 2012

Rit 2: Cordoba - Cordoba

Vandaag de tweede rit... Gisteren zat nog vers in het geheugen en we planden wat rustiger te starten... Zoals je ziet op het profiel; eerst een lange aanloop en dan wat bulten. De start was weer erg snel en de grote groep moesten we laten gaan... Dan maar alleen het lange stuk op de asfvalt afgeknalt... spijtig want we zagen de kopgroep heel de tijd rijden, de vogel was echter al gaan vliegen... Opnieuw was het parcours geweldig!! Na de eerste bevoorrading, waar de Krikke doorreed en ik voor proviant zorgde kwamen we ff ne serieuze flashback tegen... Iedereen die den Epic in 2010 deed heeft al eens gehoord van de "railroad track". 't Was weer van da, ne kilometer of 6 treinspoor... Een goei vitteske zoeken en gaan maar!! De afdaling die daarop volgde was adembenemd, letterlijk en figuurlijk! De Krikke had de smaak duidelijk goed te pakken want ik moest alle zeilen bij zetten om de broodnodige bananen, bidonnen en andere rommel tot bij hem te krijgen... Zijne fully had z'n werk goed gedaan op het treinspoor en was er over gevlogen... 
Ik probeer naar m'n Epic vlagske te wijzen, de fotgraaf was er toen ook bij riep hij me na!!
Na de tweede bevoorrading deden we één van de mooiste singeltracks die ik tot nog toe  heb mogen doen!! Slalommend in licht dalende lijn, dus erg snel, kilometers aan één stuk, doorheen het groen, langs rotsen en stenen, bij trappend waar het ging, vol in de remmen waar nodig... Op de volgende klim was het echter prijs. Ne leegloper bij de Krikke, snel wat bij pompen en hopen dat de melk de rest deed! De moral (na de singeltrack) en den adrenaline gaven de Krikke nen extra "boost" want hij was echt van plan der nog een lap op te geven. We gaven idd een serieuze lap maar de opeenvolging van klimmetjes en vooral de snelle asfalt klim die volgde gaven de Krikke een lap terug. Tot overmaat van ramp liet zijnen band nog ne serieuze scheet in een zoenkske en dat deed ons helemaal stoppen! De melk kreeg de lek niet gedicht! De Krikke dacht op ne leegloper nog ff 40kmmekes te doen en bleef maar doorrijden. Ik had de nieuwen band en de pomp al lang gepakt toen hij uiteindelijk zelf ook inzag dat doorrijden onbegonnen werk was en besloot nen binnen band te steken... Het vet was nu wa van de soep en we de moral sloeg wat om. De Krikke was erg diep geweest en hunkerde naar het einde, den douche, het bed, de lunch en weet ik wa nog allemaal!! Beestachtige geluiden deden onze mede bikers me vragen of ik zeker wist dat alles OK was met mijne maat, No panic ain't seen nothing yet!! We reden 4u39' en eindigden op een 59ste plek bij de masters... Opnieuw wa zelf-massage, wa onderhoud aan de fiets (nieuwen band voor de Kris en mijn rem nogmaals ontluchten), eten en drinken. Klapke doen hier en daar en op tijd de nest in...

Den arrivee vlak voor ons Hotelleke!!

Rit 1: Cordoba-Cordoba

De eerste lange rit, na de "schitterende" uitslag van gisteren stonden we in startbox 8 van 8... Olé! De bedoeling was om aan te komen, niet verder in het klassement te zakken en vooral te genieten van de rit. Na de, opnieuw erg snelle start om Cordoba buiten te komen schoten we direct omhoog, den hartslag volgde... We konden wel tot boven blijven rijden wat we beiden wel erg leuk vonden... De Krikke was precies goed gerecupereerd van gisteren want af en toe schoot'm weg gelijk ne grote... Er stond ons toch 80km te wachten met daarin bijna 2000Hm, het erg technische parcours zorgde ervoor dat de kilometers niet echt voorbij vlogen. Tegen het einde van de rit hadden we duidelijk onze beste pijlen verschoten, het tempo zakte niet echt maar inhalen zat er niet meer in. Onze plek vasthouden leek me wel het beste dat we konden doen. We reden 4u21' en haalden daarmee een 50ste plek!! In het totaal klassement bij de masters schoten we naar een 57ste plek... Beter dan we hadden gehoopt en goed voor de moral! Der was er wel ene die wel erg diep had geweest en bleef zweren dat'm da morgen niet nog eens kon... Lekker lunchen om 16u30 en dan recuppen!! 
Schoon afdalingske met de Krikke op den achtergrond...



De ritten aub...

De dag na m'n laatste verslagje begonnen we er dus aan... De Proloog!! 34km met 750Hm niet echt een killer zou je zeggen. De start werd om 11u gegeven in het centrum van Cordoba. Vanuit verschillende startboxen kwamen we opgang om een geneutraliseerde start doorheen het oude gedeelte van Cordoba, prachtig!! Na 8 km waren we zo mogelijk nog wat plaatsen gezakt omdat wij toch een beetje probeerden te genieten van het prachtige decor... Het werd al snel duidelijk waarom iedereen ons zo voorbij schoot. De eerste serieuze klim eindigde in een wandelpassage en hier was het een dik kwartier aanschuiven om één voor één den berg over te geraken. Nadien volgde een eerste echt MTB stuk dat echt wel kon tellen, singeltracks klimmen en dalen over prachtige tracks... De Krikke kwam vlak voor de laatste afdaling nog bijna ten val maar wist zich op ongelooflijke rodeo wijze nog recht te houden... De Spanjaarden konden dat wel appreciëren! Bij de masters kwamen we binnen op een 93ste plek van de 116! Niet echt een top plek maar we wisten meteen dat het niveau hier echt wel hoog ligt...