Houffa...

Dit weekend werd in het Belgisch MTB-mekka den 11e Houffa Marathon georganiseerd. Ik twijfelde lang om al dan niet deel te nemen. Enerzijds was er het weer dat niet echt optimaal was maar vooral de val die ik woensdag maakte na een zadelbreuk deed me twijfelen. Vrijdag deed ik na het werk nog een testrit van een 3tal uurtjes en veel last ondervond ik niet. Natuurlijk is ff losrijden op de baan nog geen MTB-marathon maar de goesting om te gaan was er en de benen konden na den Transschwarzwald nog wel wat verdragen. Ik dacht wel genoeg gerecupereerd te zijn na vorige week. De rest van de bende hield het na vorige week voor bekeken of hadden andere plannen. Ikke alleen met de mobil naar Houffalize. Zaterdag kwam ik daar rond 16u aan, camperke wegzetten en m'n eigen gaan inschrijven. Aan de inschrijving zat den Thomas Vercamst, ne maat van in den Iron bike en die kon me ne nr bezorgen voor den eersten blok, de "snelle jongens" dus. Twee jaar geleden werd ik 19e en ik hoopte dit nogmaals te kunnen herhalen. Terug naar de mobil, pastake eten en wat chillen... Zalig zo lekker alleen en rustig, gene stress te zien in m'n bakkie!! Rond een uur of acht nog wat gaan socializen op de "pasta-party".

Den Berten de Canne en z'n kornuiten waren van de partij alsook wa mannen van over 't water. Tegen 22u lag ik weeral in mijne nest, uiteraard na na warme choco!! Zondag was het vrij relaxed naar de start, rustig ontbeten en m'n eigen gereed gemaakt. Om 8u45 begonnen we der dan aan. Het was gelukkig droog en de zon was zelfs van de partij!! De start kende ik nog van 2 jaar geleden, ook nu schoten ze langs alle kanten voorbij! Ik wilde zeker het eerste uur niet forceren, anderen deden dat wel (hoopte ik). Om Houffalize buiten te geraken moet er omhoog gereden worden en op de eerste (steile) klim kwamen ze me nog steeds voorbij! Misschien toch niet zo goed gerecupereerd na de Schwarzie? Het eerste uur deed ik echt rustig, het gevoel was niet echt super en het lag vettig, erg vettig. Het was schuiven van de 0 naar de 9 en terug, veel grip had ik niet met m'n Phytons. Ik was echter niet den enige zonder grip want hier en daar zat der al ene in den decor! De klimmen waren korter en steiler dan in Duitsland, de afdalingen bij momenten redelijk technisch en traag, zeker in de "mud". Stillaan begon ik wat plaatsen goed te maken en de "powerbars" deden alweer hun werk. Het goede gevoel kwam stillaan naar boven en de stramme rug speelde me minder parten dan gedacht. Bevoorradingen in Houffa zijn een ramp, terwijl de jongens rond mij bidonnen krijgen aangereikt door swanjeurs moet ik van de fiets en aan een jerrycan of tuinslang m'n bidonnen vullen. Dit kost wel wat tijd, maar zonder water rijden is om problemen vragen... 3x moet ik vandaag stoppen voor water. De kilometers "glijden" voorbij en het parcours wordt precies droger, het tempo kan wat in de hoogte... De laatste 15km vallen me nog zwaar tegen, 't is pompen of verzuipen.

De moral krijgt nen boost wanneer der ene roept dak "quinzième" rij. Als m'n Vrans nog wat goed is zit ik op de 15e stek, olé! De laatste kilometers hakken der weer redelijk in, de kortere afstanden komen hier ook op het parcours en het is soms druk. Hier tijd goed maken heeft geen zin meer en accidenten doen of veroorzaken is al helemaal belachelijk. Het brugske over en binnen bollen, allee meer binnen knallen want ik kan der nog ene achter houden van mijnen afstand! Moe maar voldaan de streep over, wa eten, wa drinken, douchen nog wa lullen en terug de mobil in richting Zandvliet... Ik was uiteraard benieuwd naar den uitslag... Ik was vandaag 5u45'en50" onderweg, 120km met 2635Hm en heel veel modder tegen een Av van 20,8km/u. De HrAv van 162 was hoog maar niet extreem! Ik was bijzonder tevreden over de geleverde prestatie en het gevoel was aan den arrivé nog vrij goed! In het algemeen klassement kwam ik als 13e over de streep (210 starters) en in m'n eigen categorie kwam ik als 8ste op den tabel!! Cool hé! Het seizoen zit er nu zo goed als op. Den dinsdag is er nog "de Grote prijs Jos van Nelekes" ne ringworst of ne zak nief patatten is altijd meegenomen... We zullen wel zien wat de recuperatie tegen dan zegt... Bouillion is er ook nog maar die stond eigenlijk nie op den agenda, maar ja daar stond den deze ook nie op...

Voor den uitslag of extra info http://www.houffamarathon.be

The results please...

Na 5 etappes zag het klassement er zo uit, ongeveer toch...

• The chemical brothers 17e Heren 18u39'
• Flandria 2 28ste Heren 20u32'
• Beul en Slaaf 31ste Heren 21u07'

• Flandria 1 8ste Masters 19u38'
• Wynergie 10de Masters 19u54'
• Stubru 13de Masters 20u14'
• FirefightersB 22ste Masters 22u13'

• Last minute action 7de grand masters 21u45'
• Wim 174ste Single 23u25'

O ja, de winnaars dan nog ff; bij de teams 16u03'

Singles 15u55'

Goed gereden van die manne, maarja die moeten morgen nie gaan werken...

Etappe 5: Murg - Feldberg

Alweer de laatste, en... de zwaarste?? 63km en 2000Hm op papier eigenlijk zo goed als alleen naar boven. Vanaf km O ging het idd naar boven. 20km zo goed als alles naar boven een tussen stuk met wat gekabbel en dan terug een lange, steile, slot klim. We stonden helamaal vooraan in de startblok. Daar stonden blijkbaar nog wat snelle mannen bijeen want al snel was alles terug een lang gerekte sliert. De wind speelde ook parten en met een kleine reserve schoten we naar de slotklim... Eigenlijk hadden we die beiden wat straffer verwacht maar ook de "moordende" slotklim bleef uit. Meurrig maar niet "perte total" kwamen we de slot meet over gereden.

Daar stonden onze trouwe begeleiders ons op te wachten met "bradwursten" en "Grosse Weise"! Ambiance. We stranden vandaag op een 16e plek in een tijd van 3u04', 21,3km/u. Iedereen kwam opnieuw goed binnen en de polle zijne 41ste birthday werd gepast gevierd... Het dorp liep wel erg snel leeg en wij maar zoeken naar een plekkie voor een klein feestje! Het zal op de Feldberg in de winter moeten gebeuren dat feesten want in de zomer gaan daar om 22u de boeken echt dicht... Tegen 01u lagen we uiteindelijk allemal in onze nest. 's Maandags nog snel inpakken en terug naar den Belgique, 't was weederom goed geweest... Merci aan m'n vrouwke en de rest van de begeleiders, goed gewerkt en proficiat aan de rest van de MTB'ers die hem weer op hun palmares kunnen schrijven!

Etappe 4: Donaueschingen - Murg

Nr. 4, de langste, de snelste... 118km met daarin 1790HM. De start was opnieuw een koers maar met het goede gevoel van gisteren en de recup die we weer hadden gehad begonnen we der opnieuw pittig aan. We zijn eigenlijk nie meer gestopt... Alhoewel, na een goede 40km stond iedereen stil. Problemen met het parcours, we mochten Zwitserland niet binnen en iedereen terug te samen, alles te herdoen! En we hadden al net zo goed gereden. Helaas maar niks aan te doen en der waren nog een 75tal km's om iets te doen dus knallen maar. Een brugje over de weg koste ons nog wa minuten maar nadien was het opnieuw vlammen. Tegen de limiet van den brothar reden we verder hopend de man met den hamer te kunnen ontwijken, en da lukte toch wel nie zekers...

Met een sterke finish kwamen we als 14de over de meet! 4u46' gereden en 24,8km/u gemiddeld. Wij uiteraard erg tevreden, na 4 dagen hadden we duidelijk nog wat over, de recup kon weer beginnen! Morgen de laatste en de moral was nu wel erg goed!

Etappe 3: Wolfach - Donaueschingen

De derde etappe, over de helft als den deze der op zou zitten. We besloten toch iets rustiger te vertrekken om zo het moteurke nie te snel op te blazen. Er moesten in 88km, 2000Hm overwonnen worden en vooral het begin zag er met twee serieuze knikken pittig uit. We zaten eigenlijk direct in het goede tempo, eindelijk konden we een klim/MTB verzet gebruiken en het gevoel was terug! Tempo bergop rijden ging terug, ik voelde dat het bij den broeder goed zat en kon een strak tempo opleggen! Olé, knallen maar... Na 50km was het zwaarste achter de rug en werd er in overwegend dalende lijn richting finish geknald. Ik zette me op kop en kon een goed tempo aanhouden, de paar knikjes die we tegenkwamen knotsten we vlot verder af...

Na 4u bolden we over de meet; 22,5km/u het tempo en het goed gevoel was terug... De Wim die op een camping in de buurt stond had een paar plekkies gereserveerd voor ons en daar werden we door Els ontvangen met croque-monsiuerkes (amaai, das makkelijker te eten dan te schrijven). Helaas liep deze rit voor de Wouter Wuilmus minder goed af en moest hij samen met zijn maat de koers na ne val verlaten... De Johan kwam op zijn beurt een wesp tegen en moest aan de finish serieus opgelapt worden. Een allergische reactie!! Nie simpel, dieje zag der nie uit en moest bijna in het ziekenhuis worden opgenomen... Gelukkig kon hij zijn race wel verder zetten!!

Etappe 2: Freudenstadt - Wolfach

Dag twee, om 11u45 starten!! Qua stress voor de start werkt dit wel erg rustgevend, het eetpatroon toch een beetje overhoop... 66,2km met daarin 1600hm, vooral de laatste 20km zagen er op papier nog erg pittig uit. De start was anders weer bijzonder snel! Na 3u19" kwamen we over de meet gebold, een 27ste plek... De Jerre had niet zo een best gevoel, zeker de snelle stukken vielen hem zwaar! Zou onze fietsvakantie van twee weken geleden er nog wa inzitten? We wisten het niet goed maar hij was er toch nie gerust in! 19,8km/u nog altijd een schoon gemiddelde voor een MTB-toerke!

Ons Kamp was weederom op een mooi plekkie in de buurt neergepoot en een heerlijk douchke op camping "trend" in Halbmeil viel in erg goede aarde! 's Avonds gingen we lekker eten in het plaatselijk restoke en al bij al opnieuw tijdig de nest in.

Etappe 1 Pforzheim-Freudenstadt

Woensdag was het dan eindelijk zover, de eerste! 82,5km met 1830Hm. Om 11u werden we, onder een heerlijk zonneke, opgang geschoten. Vanaf de eerste meters was het duidelijk, het zou er snel aan toe gaan gaan... Het leek bij momenten op een weg koers, bijzonder snel. Op de stukken de hellingen door werd er echt geweldig hard gereden. Den Duits had nog een pittig finalleke achter de hand gehouden en na 3u29' kwamen we over de meet gebold. We reden tegen een gemiddelde snelheid van bijna 24km/u. We stranden hiermee op een 23ste plek in onze categorie, teams heren. In onze reeks starten in totaal 60 ploegen. Den brothar was al direct redelijk diep geweest (hoogste gemiddelde hartslag in een MTB marathon??) en het was duidelijk dat er niet echt grote verschillen tussen onze verschillende ploegen zat. Iedereen kwam vrij kort na elkaar binnen gebold, der was al wel serieus "gebatteld" en uiteraard had iedereen wel een schoon verhaalke... De Swanjeurs (ons Vickske, Vanessa, Liesbeth en de Lou en de Koen en Cindy) hadden de mobils en de tenten al opgezet en zo konden we direct aan de recup beginnen! Nog ne crème op een terraske en opnieuw op tijd de nest in...

Trans Schwarzwald, jetz geht's loss!!

Zondag na het koerske in Zandvliet vertrokken we richting Pforzheim, het noorden van het Zwarte Woud. De Patrik Van Stappen en z'n Vanessa waren reeds in de mobil blijven slapen na het koerske en bleven mee ontbijten. De Pascal Peeters en de Jeroen kwamen mee aanschuiven en na het ontbijt vertrokken we in een mals buike richting den Duits. Zondag stelden we ons eerste kamp op in een dorpke in de buurt van de startplaats, Neustadt. Maandag kwamen de Guy en de Gunther ons kamp al vervoegen. Dinsdag kwam de rest van de bende binnen. Samen met de rest van de knakkers deden we dinsdag een verkennend ritje. Sommigen hadden zelfs een splik splinter nief machien mee uit den Belgique, het 29" virus had zichzelf ook een weg gevonden tot bij de ons. Eens benieuwd naar de reacties van de mannen... Dinsdag op tijd de nest in en woensdag alles bijeen pakken en richting de start... Even de ploegen aan de start overlopen.

• De Slaaf en zijnen Beul Jef de Schutter en Kris Van de Velde
• The firefighter Bastards Patrik van Stappen en Pascal Peeters
• Team Wynergie Guy de Vleeschouwer en Gunther van den Hende
• Flandria 1 Paul Andries en Marc Roggen
• Flandria 2 Johan Boven en Art (Core)
• Last Minute Action Jef Van den Eeden en Luc Janssens
• StuBru Team Koen en Rudi Domen
• The Chemical Brothers Den brothar en ikke
• Wim Stynen Solo

Koers aan de Leeuw

Zaterdag 14 augustus was het een MTB koerske aan de Leeuw van Vlaanderen in Zandvliet. Da wilt eigenlijk zeggen een uurke in het rood. Om 18u was de start en al in de eerste ronde reed ik samen met Jef de Schutter weg uit het pak van een 40tal deelnemers. De eerste ronden gaven we goed gas waardoor het gat al snel erg groot werd. In totaal moesten er 6 ronden gereden worden over een mooi parcours doorheen de Zandvlietse bossen. We reden net geen uur tegen 27,6km/u, over het bochtig parcours toch niet niks. Een uur tegen den overslag, iets wat ik al lang niet meer gedaan had. In de bochtige spurt (over natte kasseien) kwam de Jef nog voorbij gestoven, ik was niet van plan om overdreven risico's te nemen en legde me, zonder al te veel aan te dringen, bij een tweede stekkie neer. De zondag vertrokken we naar de Transscharzwald... Nog een paar pintjes aan de Leeuw en redelijk op tijd de nest in.

De kale knikker...

Zoals gezegd, de laatste etappe bracht ons naar de Mont Ventoux. Bedoin, een plekkie waar menig Belgisch en Hollands wielertoerist z'n eigen helemaal thuisvoelt... Wij hadden ons met de Mobil op camping "le Meneque" geplaceerd met zicht op den top. Donderdag nog ff losgereden en vrijdag zouden we dan meteen aan het grote werk beginnen... Niet de Ventoux maar wel de "Signal de Lure" stond op het programma. Een pittige rit van om en bij de 200km hadden we geschat. Uiteindelijk zijn het er 217geworden met daarin3835Hm. We reden een dikke 8uur tegen 24,8km/h en een Hr van 136. Vooral de wind in het terug komen en uiteraard de bijna 4000 Hm maakten het zwaar.

Deze rit was uitermate mooi, langs super schoon dorpkes (Banon, Belleval,...) en het was bovendien overal super rustig!! We reden langs Sault tot aan de chalet en reden zo binnen naar Bedoin... Ons vader had intussen zijn "Mision completed" en had zichzelf naar den top gereden in 2u19 en was uiteraard meer dan voldaan. 's Avonds gingen we nog iets eten in het dorp maar daar zat alles echt belachelijk vol, nie te doen... We zijn dan maar snel een pastake gaan eten dat de Jeroen nog bijna in zijne nek kreeg...

De zaterdag was het beste kruit duidelijk al verschoten en gingen we voor een kortere "herstel" rit. De Ventoux langs Bedoin kan echter wel tellen en van echt herstel is dan moeilijk te spreken... Nog ff afgedaald naar Malaucene en dan nog maar is terug naar boven, al bij al een pittig ritje! Bijna 5uur gereden, HrAv 129, 89km, 18,3km/h en 3080Hm... Daarna lekker relaxen aan de mobil, nog steeds in volle zon, zalig... 's Avonds een BBQ'ke en uiteraard op tijd de nest in.

Zondag stonden we wat met gemengde gevoelens op, nog ne pittige of eerder ne relaxer en wa rustig los rijden. We vertrokken in alle geval, alle drie, richting Sault via de mooie "Gorge de la Nesque". In Sault zaten we op een terraske, in opnieuw een heerlijk zonneke, en gingen de wegen ff uiteen. De Jeroen tot aan de chalet en terug naar Bedoin, ons vader nog naar den top en ikke eerst nog wa rond rijden. Ik deed nog een toerke via de "Col de l'homme mort" de "Col de Maquebene" en de "Col de Negro" terug naar Sault. Daar een lekker broodje en daarna naar den top, terug naar Malaucene, terug naar boven en dan naar Bedoin... Al bij al een zeer pittige afsluiter maar wel ne schone 196km, 22,3km/h, 4350Hm en 129HrAv... Nog een afsluitend dineeke in Bedoin heel lekker en opnieuw moe maar meer dan voldaan de nest in...

Maandag vroeg der uit en terug naar huze... Een zalig trainingsweekse!! Volgende zaterdag staat het koerske in de Leeuw op het programma en dan vertrekken we direct naar den "Transswarschwald". 5 dagen MTB'en!! olé!! Ik ben eens benieuwd wa da hier heeft teweeg gebracht en hopelijk is het nie te veel geweest...

Pierrefeu du Var

Het is dus niet Sospel geworden maar Pierrefeu-du-Var. We kwamen na een pittige rit met de Mobil aan in Sospel maar daar was het nog steiler en nog geïsoleerder dan het in Tende was. We zochten dus even verder naar een nieuwe plek waar het voor iedereen goed te doen zou zijn. Uit een vorige vakantie met ons Vickske wist ik dat het Massif des Maures aan de cote d’azur meer dan mooie MTB-mogelijkheden heeft.

De dorpjes die daar liggen zijn klein maar gezellig, liggen dicht tegen de kust dus het mediterrane klimaat kregen we der bij en voor ons vader, de colletjes zijn niet te steil of te lang en worden verbonden door zacht glooiende wegen doorheen het ganse gebied. De keuze viel op Pierrefeu… We vonden een mooi campingske, niet te druk en een mooi plekkie dus voor ons ideaal! Na alles rustig te hebben uitgepakt deden we nog een kort ritje naar de kust, naar Giens, kort bij La Tour Fondue waar ik met mijn schatje eens drie weken ons rapidoke hadden opengeplooid. Een toerke van 55km, tegen 26,8km/h met 140Hm,bijna 2uur onderweg… Niet overdreven maar wel ideaal om ff los te rijden…

Maandag stond onze eerste rit op het programma in het Massif… We waren 6u05 effectief aan het rijden en deden daarin122km tegen19,5km/h met 2395Hm, gemiddelde hartslag 125, ge ziet, rustig en lang met toch de nodige hoogte meters. Het terrein is ook hier bijzonder mooi. Technisch en soms erg steil, zeer mooie natuur en weinig volk onderweg. We reden hier heel de dag zonder kaart, omdat de VVV toch nie open was en het best te doen is zo! Af en toe wel een misser gemaakt waardoor we wel even serieus de weg verloren. Door af te dalen langs een brandweg kwamen konden we een wandelingske door het struikgewas niet meer vermijden… Al bij al een heel mooi ritje!

Dinsdag een iets kortere rit, 5u27 effectief op de velo, 5u40 onderweg. Daarin reden we 112km tegen20,3km/h met 2035Hm HRAv 121 opnieuw best rustig maar den hartslag echt hoog krijgen is na een paar dagen op de velo niet zo simpel meer! Het was opnieuw mooi rijden en de stop in Collobrieres is mooi, we zullen daar deze 3 dagen altijd stoppen om ons bidonnek ene keer bij te vullen en een stukske fruit te eten.

Woensdag stonden we op onder een grijs wolken pak, tijdens het ontbijt verkleurde da grijs al wa naar donker blauw/zwart op sommige plekken. De zonnecrème maakte plaats voor mouwkes en ne KW. Het zal toch nie waar zijn zekers? We gingen voor een rit van opnieuw van 6 uur maar met dit weer? In het eerste deel, dus voor Collorbrieres kregen we reeds enkele kleine buikes op onzen appel. Na de stop begonnen we aan ne schone klim weg uit het dal maar eens boven (da is hier zo hoog, dus ca500m) begon het licht druppelen plots over te gaan in serieus gieten… We besloten terug richting Colob te rijden maar het werd allen maar erger.

In een serieuze wolkbreuk met donder en al der bij deden we toch nog de nodige kmmekes en kwamen toch nog aan een mooie rit 5u25 effectief gereden, HrAv 120, 103km tegen 18,9 km/h met 2260Hm. Ondanks de regen een schoon ritje, uit den douche kwam helaas wel minder water dan uit de wolken maar da pakken we der wel graag bij. Vanavond is het hier op de camping mossel party en “soirreedancent” waar we wel eens gaan piepen en morgen vertrekken we richting Mont Ventoux. Daar zitten we dan nog drie dagen om ons vader naar den top te brengen!

Tende...

donderdag 21 juli, den eersten dag en een mooie rit gepland. Tegen 9u30 zaten we op de velo en de eerste 90 minuten waren we al aan het klimmen. Vanuit Tende naar 2200m hoogte, goed voor een pittige opwarmer… De rest van rit was prachtig, alles kwam aan bod. Technisch naar boven, steil, lopers, zon, mist en wolken, snelle afdalingen … Van alles wa, maar best zwaar… Na 90km tegen gemiddeld 14,3km/h!! hadden we 2570Hm gedaan HrAv 136, goed voor 7u30 onderweg te zijn en bijna 7u fiets plezier, de rest was wa op de kaart kijken of we nog goed zaten… Nog juist op tijd om den Andy op de Galibier de Contador ne serieuze moker slag te zien geven… Douchke en daarna gaan eten in een plaatselijk restoke, lekker en gezellig, daarna nog wa aan de Mobil en opnieuw op tijd de nest in.

Vrijdag stond er een iets rustigere rit op het programma. Samen met ons vader vertrokken we voor een klim over de baan. Voor ons eindigde het niet op de baan, we trokken nog een stuk off road en ontdekten weer enkele hele leuke padjes… We waren weer een dikke 5uur onderweg, deden 75km tegen 15km/h gemiddeld en 2400Hm, HrAv 124. Ook dit was weer een ritje om in te kaderen!!

Zaterdag was het weer een lange die op het schema van den brothar stond. Om 8u15 vertrokken we. In grote lijnen de rit van donderdag maar met een ander begin en einde, eigenlijk was enkel het midden stuk hetzelfde dus… Pittig klimmen was het vanaf den beginnen, het zonneke was van de partij wat we beiden wel leuk vonden. Den “Iron Bike” vertrok dit jaar in Piemonte, aan den andere kant van waar wij zaten. Een klein bezoekje konden we niet laten schieten… Een pastake en terug den berg over richting Tende… Pittig ritje, 7u in het zadel voor 115km tegen16,6km/h en 3060Hm, HrAv 131. Morgen is er ne “rustdag” gepland. We verhuizen dan ook van Tende naar Sospel, iets dichter tegen de kust en wat nieuwe gebieden, vooral voor ons vader die hier niet zo bijzonder veel uitvalsmogelijkheden heeft. We zullen zien…

Trainingske doen??

Dinsdag 19 Juli vertrokken we met ons driekes richting de montagnes… Ons Vader de Jeroen en ikke, bijna twee weken ergens in “La Douce France” met twee voorwaarden; der moet zon en der moeten bergen zijn… Vermits het bij ons de geburen niet zo een geweldig weer was gingen we voor het diepe zuiden. De Alpes Maritimes… De Jeroen had met zijne vogele pik Tende gegooid en daar trokken we heen. We dachten eerst nog even de Alpen-ettapes van den Tour mee te pakken maar het slechte weer deed ons maar besluiten ineens richting Tende te rijden. Dinsdag avond stond ons bakkie nog in de buurt van de Alpen, in Aiguebelle. Woensdag moesten we nog een dikke 300km rijden tot in tende, tegen de middag zouden we daar zijn maar den tunnel de Tende en ne camion beslisten daar anders over. Dieje had blijkbaar iets geraakt en we moesten een uurke of twee wachten, gelukkig in zon en met de Mobil dus alles bij en rustig gepicknickt… Uiteindelijk toch in Tende op de camping Municipale geraakt en daar een plekkie gevonden. Alles wa uitgepakt en al eens naar het dorpke om wa Mtb routekes op de kop te tikken. In “Cafe des Sports” naar de tour gaan zien en daarna lekker gegeten in de Mobil. We wilden toch nog ff de benen losgooien enn besloten een klein toerke te gaan doen, welle weg. Eerst wa op de weg en uiteindelijk een stuk off road, schoon klimmeke. Na een tijdje kreeg de Jeroen last met ne leegloper dus bommeke der in en maar terug gedraaid naar huis… Nog wa op de kaart gekeken en op tijd de nest in.