donderdag 18 juni 2015

BeMC: Dag 1

Terug naar de BeMC, de zwaarste meerdaagse MTB-marathon van de BeNeLux! Volgens mij kan dit wel ongeveer kloppen want ook dit jaar stonden er weer drie stevige ritten gepland. Zoals gezegd was de MTB-voorbereiding vooral op de baan gedaan in een korte, pittige periode. Trainen en beter worden stond vooral op het programma, het extra pittige laatste weekend zou ongetwijfeld nog wat in de benen zitten. Donderdag kwam ik in de loop van de dag op de camping binnen gebold. Jef de Schutter, de Krikke en den Erik van Bets makkten ons groepje kompleet. Nog een stevige pasta een gezellig avondje en wij op tijd de nest in. Vrijdag stond er een relatief korte maar daarom niet minder stevige openingsetappe op het programma, 67km met daarin 2200Hm. Eigenlijk bestond de rit uit twee lussen, in elke lus werd de befaamde muur van Borzee voorgeschoteld en dan weet je dat het best pittig zal worden. Gelukkig was het droog en viel zelfs de temperatuur redelijk goed mee. Ik stond nog in mijn blauwe leidertrui van het vorige jaar aan de start maar maakte niet al te veel aanstalte om de trui vanaf de eerste meters met hand of tand te verdedigen. De ambities lagen niet al te hoog. Aan de start was het eigenlijk best gezellig en kwam ik heel wat bekende koppen tegen! Vanaf de eerste meters was het direct klimmen en eigenlijk kon ik best mee in het snelle pak. Ik besloot volledig mijn eigen ding te doen en rustig op tempo en temperatuur te komen. Nooit echt geforceerd wat maakte dat het een aangename rit was, veel alleen gereden maar op dit technisch, klim parcours is dat geen nadeel. Halverwege de rit kwam ik in een technische, gladde afdaling na een schuivertje van een voorganger tegen een rotsige wand tot stilstand, het onderbeen kreeg een serieuze tik en het was toch bekomen en schade opmeten voor ik verder kon. Net onder de knie zat een redelijke snee die best diep leek te zijn. Al bij al verloor ik niet te veel tijd en buiten het been leek de schade vrij beperkt. Aan den arrivee stonden al heel wat "fun" nummers te blinken. Uiteindelijk werd ik vandaag 6e op 2'42" van den eerste bij de funs. Eigenlijk ligt dus alles op een zakdoek en kan het best spannend worden de komende dagen. Ik heb vooral erg genoten van het MTB'en op zich en de fiets deed het opnieuw geweldig. Ook de andere campinggenoten kwamen één na één binnen en in het doorgebroken zonnetje was het heerlijk toeven daar in het gras. Een kort bezoek aan de roodkruis stand, twee draadjes onder de knie en de glimlach van de doktersassistente maakten opnieuw duidelijk waarom ik elk jaar de stikkers koop!!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten