Salzkammer....

3u30 de wekker, eigenlijk hadden we die niet nodig want wakker waren we al. Een stevig ontbijt en om 5u stonden we in de schemering aan de start. In het startvak hing toch een iets andere sfeer als bij de gemiddelde MTB marathon. In de zone waar wij stonden (redelijk achteraan) was het wel duidelijk dat aankomen het enige doel was en dat zenuwachtig in het startvak staan drummen wel erg belachelijk zou zijn. De Jeroen en ik zouden vandaag heel de rit proberen samen te blijven zonder pech zou dat moeten lukken. Zij aan zij vertrokken we, nog is zwaaien naar ons vadre die nog wat slaperig langs de kant stond, een schietgebedje en wij weg. Al snel ging het stevig omhoog, dit zorgde direct voor een lang lint van rijders.

De openingsklim was meteen goed voor bijna 900 van de in totaal 7000 hoogte meters. We zaten al snel in de bossen en enkele technische passages drukten het tempo. Het was hier heerlijk mtb'en, prachtig afwisselend parcours in het mooie "ochtendgloren". De hartslag werd steeds in de gaten gehouden en na dik anderhalf uur kwamen we boven, vestje dicht en terug naar beneden. Na nog een kortere klim kwamen we in de technische afdaling een eerste keer langs de "eeuwige wand" een indrukwekkend stukje puur MTB genot. Iets verder stond ons vader aan de bevoorrading in Weissenbach. We zouden op deze plek nog drie passeren en hij had daar een soort privé, powerbar, water en gelekkes depooke opgericht waar we konden tanken. Het zonnetje was ondertussen boven de bergskes uitgekomen en we lieten ons windstopperke en mouwstukken bij ons vader achter. We hadden nogmaar 30km op de den teller en waren al 2u15 onderweg. Tegen dit tempo zouden we dik 15u onderweg gaan zijn... Nie tè veel aan denken en rijden deju! In het algemeen klassement reden op plek 222 en 223, den eerste was daar al bijna 40' eerder gepasseerd. We begonnen nu aan een lus van een goede 80km met daarin 4 grote klimmen. We vonden een mooi tempo en ik had een bijzonder goed gevoel op de fiets. Het prachtige parcours, genoeg eten en drinken en het rustige tempo maakten het een heerlijk ritje. Na 110km in 6u48 kwamen we opnieuw bij ons vader gepasseerd, we namen nu een "grote" bevoorrading. De achterzakjes werden opnieuw gevuld met de nodige gellen en bars, we waren ongeveer halfweg en reden inmiddels op een 128ste plek. Direct was het weer klimmen geblazen. Het veld lag duidelijk goed uiteen want heel veel volk kwamen we niet meer tegen. Na een zware afdaling begonnen we aan redelijk vlak stuk van een dikke 20km, tijd om een extra hapje te eten en wat volk bijeen te zoeken. De grote molen werd boven gehaald en zo was er van recuperatie op dit stuk weinig sprake. De "muur" waar we voor stonden na het vlak stuk was niet normaal! Van het grootste naar het kleinste verzet, dat doet na 8u43 bij iedereen zeer! Het was trekken, sleuren en stoempen om boven op de Salzberg te geraken. Er word veel gestapt, ik kan overal blijven rijden al moet er diep in het krachten arsenaal getast worden. Het is even ieder voor zich en ik rijd een beetje weg van Jeroen. Eenmaal boven liggen er ons nog twee serieuze puisten te wachten. Na de afdaling neem ik nog een extra bevoorrading mee en begin alleen aan de lange klim richting Rossalm. Het hoogste punt van de rit en de scherprechter van de Salzkammer! Halverwege de klim krijg ik een serieus doefke! De benen worden zwaar, het hoofd licht. Ik moet een tand terug en neem even de tijd wat extra proviant binnen te spelen. Het is even afwachten wat er gebeurt, sputtert het moteurke verder tegen of krijgt het maagske de extraatjes nog tot in de benen. Gelukkig is het het laatste!! Tegen de tijd dat ik boven kom is Jeroen er terug bij en draaien de benen terug vlotter! Een snelle afdaling werkt ook nog recupererend en na 11u14 en 175km in de benen kunnen we aan de laatste knook beginnen! Bij Jeroen liggen de krampjes op de loer en we moeten het tempo even wat drukken. De moral is anders toppie en we kunnen nog wat lachen en zwanzen, we weten dat na deze klim het zwaarste echt wel achter de rug is en we ruiken de finish al!! De afdaling die volgt is opnieuw bijzonder snel en de kilometers vliegen nu voorbij. Nog een laatste bevoorradingske mee ritsen en met een bidonneke cola beginnen we aan de "finale". Er wachten ons nog een goede 20, hoofdzakelijk dalende, kilometers en de gas gaat volledig open! Nog even beuken en dan genieten!! Bad Goisern binnen rijden is dan uiteraard zalig! Na 12u51' bollen we onder den boog en kunnen de handjes in de lucht... Dit is ff genieten! We stranden op een gedeelde 97ste plek in het algemene klassemt, in onze categorie op een 43ste plek. Van de ruim 700 gestarte deelnemers halen er 450 de finish binnen de tijdslimiet. Het is ondertussen bijna 18u en het lijfke is leeg! Een verfrissend douchke, nog iets eten in het dorp en dan aan de finish nog steeds lotgenoten zien binnen komen. De meesten zien er ondertussen meer dood dan levend uit. Moe maar voldaan kruipen we de camper in...

Voor een een paar filmpjes www.yourvideo.tv/index.php?wG6SlmqP0aTUhZaekmI=