Onder alweer een stralend zonnetje staan we om 9u gereed om de vierde etappe aan te vallen. De top 10 komt steeds dichter en we voelen ons nog redelijk in vorm. De eerste 6,5km verlopen in dalende lijn en zijn geneutraliseerd. Met andere woorden de gevaarlijkste van den dag! Eens de klim echt begint worden we eindelijk gelost en kunnen we er echt aan beginnen. Jeroen heeft in de eerste kilometers de aansluiting wat verloren en er schiet me heel wat schoon volk voorbij. Gene paniek, het is nog ver en opblazen heeft nu nog geen zin. We weten stilaan wie de ons omringende ploegen zijn en kunnen aan een dagelijkse inhaal race beginnen. De eerste klim de "passo alpisella" brengt ons meteen naar 2400 meter hoogte. We dalen een stuk en dan volgt een relatief vlakke passage waar de grote molen kan ingezet worden. Vanaf kilometer 30 duiken we terug naar beneden. De afdalingen liggen kurkdroog, snel en van veel grip is weinig sprake. Eten en drinken gebeurt tussen de bochten in. We maken ons gereed voor dik 15 km klimmen richting "brochetta di forcolo". Hier bereiken we het dak van de week. We komen boven op 2678m en het is hier letterlijk en figuurlijk adembenemend! De afdaling die volgt is een aanslag! Het gaat in dalende lijn richting Bormio waar ons vader alweer een goed plekkie heeft uitgekozen en waar we in het zonnetje de nodige recup kunnen doen. We deden vandaag een goede zaak en komen op plaats 9 in het algemeen klassement. De blik staat nog altijd vooruit en plaats 8 lijkt haalbaar. Morgen wacht de queen stage, hopelijk kunnen we op de lange afstand en de vele hoogte meters een goede zaak doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten