Na de baaldag van gisteren stonden we vast beraden aan de start om terug enkele plaatsten op te schuiven en te laten zien dat we door pech terug geslagen zijn. Gisteren regende het een eerste maal hevig na de finish en vandaag zit er voldoende zuurstof in de lucht. We worden om 9u opgang gebracht in een geneutraliseerd stuk van maar liefst 12 km! Een aflopend fietspad brengt de zenuwachtige meute naar de voet van de straffe openingsklim. Bovendien besluiten de toppers heel het pak te laten stoppen voor een plas pauze!! Nooit mee gemaakt, maar ja daarom zijn het toppers zeker. Vanaf we losgelaten worden is het harken bij den broeder, hij heeft z'n benen in Mezzana vergeten en we moeten veel "schoon" volk laten gaan. De klim is lang en we proberen er het beste van te maken. De laatste kilometers zijn opnieuw erg zwaar en we moeten zelfs af en toe van de fiets wegens te steil, te technisch of een combinatie van beide! Aan de eerste bevoorrading stop ik en laat de nodige previant in. We duiken in een technische afdaling naar beneden. De 30 volgende kilometers zijn eigenlijk erg mooi en hier zou tempo gemaakt moeten worden. Maar het draait niet en het ziet er niet naar uit dat het draaien gaat. Op enkele zacht oplopende asfalt kilometers is het duidelijk, no power. In de "tunnel of Tèrres" die volgt (2,5km door den berg ipv er over) gaat het licht letterlijk en figuurlijk definitief uit. 't Is passen vandaag en we moeten nog een eind. Het pad blijft glooien richting laatste klim. De vertical ride is alweer een mooi stuk off road en vrij technisch voor den ene genieten voor den andere een marteling. We rijden nog een stukje naar beneden en klimmen de laatste kilometers over de baan richting top. We duiken naar beneden. Duiken is het goede woord want in deze erg technische passage zit voor ons een wandel stuk van enkele 100meters. Bij het begin van deze passage komt Jeroen nog ten val. Twee bidon houders en wat vel op z'n knie minder vervolgen we onze weg... Stom stom stom, het kan snel gebeurd zijn. Voor het geval de veer nog niet gebroken was is ze dat nu zeker. We moeten nog enkele vlakke kilometers over bruggen. Het tempo zakt verder weg, we worden nog door enkele ploegen gepakt en bollen rustig verder. De laatste 8km verlopen terug geneutraliseerd over de baan richting Trento. De dreigende lucht trekt verder dicht en het gerommel komt niet alleen van de Jeroen z'n maag. We krijgen een tweede koude douche vandaag en bollen kleddernat het historische centrum van Trento binnen. We kregen vandaag een dreun! We reden als 22! master over de meet en bleven (wonderwel) nog steeds op een 14e plek in het algemeen hangen master klassement hangen. 's Avonds werd er geen pasta genuttigd maar in het centrum werd een leuk resto uitgezocht en was het frit/wienerschnitzel voor den broeder en wat heerlijke gnocchi voor den deze. Een glaasje wijn mag niet ontbreken, het is nog steeds vakantie hé!! Benieuwd of dat dit de batterij terug kan opladen voor morgen de laatste...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten