Koerzekes

Terug in België. De meerdaagse avonturen voor 2014 zitten erop. De week na de transpyr voelen de benen moe en zwaar aan, het ganse lichaam vraagt even recup na de afgelopen dagen. De goesting om te rijden is er zeker nog maar ff luisteren naar wat het lichaam probeerde te zeggen is nu wel de boodschap. Maandag en dinsdag zijn de twee vaste koersdagen in Zandvliet en ook dit jaar teken ik weer present! Maandag het klieverkampioenschap. Kort samengevat, leuk koerske, op de kasseien een heel sterk gevoel en ik ben heel blij dat de Roste (dik verdiend) zijnen eerste kassei mee naar huis mag nemen. We hebben de koers, waar meer naar mekaar gekeken word dan gereden, hard gemaakt en ik heb m'n eigen goed geamuseerd. Het resultaat; een goei gevoel, niet gevallen, lekker geknald, kort en krachtig, mooie winnaar. Ik weet niet hoeveelste ik over de meet kom maar dat is niet zo belangrijk! Dinsdags was het dan opnieuw koekenbak. Polderkoers met een hart. Alle plaatselijke polderploegen mogen 10 renners sturen die dan voor en goed doel rijden maar ook (uiteraard) voor persoonlijk succes. Alles gaat goed, de Spartanen proberen de koers hard te maken maar ik kan als "Piper" goed weerwerk bieden. Ik heb een heel goed gevoel op de kasseien (toch de plek waar het moet/kan gebeuren) en weet dat ze me er daar niet gaan afrijden. Met nog 4 ronden te gaan komen we op de kasseien en gaat het tempo opnieuw serieus de lucht in. Er staan er een paar op het punt te breken. In een haakse bocht besluit een zekere R.G. met z'n voorwiel mijnen achterderailleur eraf te snokken en zo zelf ten val te komen! Hij trekt daarbij de Jef de Schutter mee en anderen kunnen maar net ontwijken. Ik kan niet meer schakelen en mijn volledig krom getrokken derailleur kan niet meer van het kleinste kransje, de grootste versnelling. Daar zitte dan met de super benen... De laatste ronden kijk ik de kat wat uit den boom en zie dat er toch al heel rakkers er verdacht meurrig uit beginnen te zien. Op de laatste kasseistrook begin ik alles uitvreter kast te halen op zo snel mogelijk uit de laatste bocht op de laatste rechte lijn te komen. Niet snel genoeg want de zwaarste versnelling krijg ik in de rush naar de meet niet snel genoeg in gang. Er komen mij nog twee spartanen voorbij gesneld, deju... Derde!! Gezien de situatie valt dat nog mee, ik blijf echter achter met een gevoel dat er nog meer had ingezeten. Maar ja met een stel als/dan theorieën is nog nooit iemand verder geraakt. Trouwens erger is dat de Jef serieus tegen de kasseien is gegaan maar gelukkig niets gebroken heeft!!