Sks Sundern hagen...

Na enkele jaren niet te zijn geweest stond dit jaar den "beer van  Sundern" nog eens op het programma. De marathon was nu twee weken terug en vorige werden de polder 10 Miles nog gelopen (waar ik met stramme benen toch nog 4e werd). De fiets werd snel ineen gebokst en met weinig fiets kilometers in de benen zakten Jeroen en ik zaterdag morgen af richting het gekende Sauerland. Den otto aan den arrivee gezet, aankleden, nog een laatste "snelle Jelle" en wij weg. Het was bijzonder fris richting de start en een paar dreigende wolken cirkelden boven de Duitse bossen. Nummertje oppikken en wij naar den box. Na een goed resultaat stond Jeroen in box 1, ik in de laatste... Daartussen ne man of 1000 die al dan niet de grote afstand voor hun rekening zouden gaan nemen. In de start was het uiteraard wat aanschuiven en rustig het dorp uit rijden. De eerste klim trok de boel gelukkig al wat uiteen en ik kon al deftig wat plaatsjes goed maken. Op de eerste off-road stukken was het terug aanschuiven. Gene stress allen tijd om ons bakje te testen! Ik kon voortdurend opschuiven en dat geeft uiteraard een leuk gevoel. Het parcours was uiteraard bekend terrein en alles lag redelijk droog, ik kon een mooi tempo ontwikkelen. In Sundern worden de 100 km verdeeld in twee lussen. Na 50km haken de halve marathonners af en rijden slechts een goede 200 van de 1600 starters de tweede lus. Enkele kilometers voor het ingaan van de tweede lus zag ik Jeroen rijden. Het duurde even voor ik hem uiteindelijk te pakken kreeg. Hij trok een mooi groepje achter zich mee richting de pittige laatste kilometers. Hij had "chainsuck" problemen (problemen met de ketting voor alle duidelijkheid) en kon het kleinste blaadje niet gebruiken. Gelukkig is dat in een Duitse snelheidsmarathon nog geen overdreven groot probleem en kon hij mee verder. De mannen van zijn groepje deden verwoede pogingen om ons eraf te rijden, zij zaten onder de rode vot en wilden nog wat plekjes goedmaken, wij waren halfweg en reden gewoon tempo. De tweede lus was iets gewijzigd tov vorige edities. Het was nog steeds erg fris voor de tijd van het jaar en we kregen zelfs enkele sneeuwvlokken op onzen appel.  Jeroen en ik bleven samen en konden al met al een mooi tempo blijven rijden. We raapten nog een paar stervende en andere zwanen op en bolden uiteindelijk broederlijk als 32 en 33ste binnen. Ff een kattenwasje en wij terug naar huis...