vive la France...

Twee weken na het BeMC avontuur stond er weer teen en tander op het programma. Een extra lange trainingsstage/fietsvakantie op het programma. Wat oorspronkelijk gepland stond als 4 dagen met enkele Spartanen op en rond de Ventoux werd gaandeweg uitgebreid tot 2 weken toeren en fietsen doorheen heel Frankrijk. Samen met Bert Van de Wouwer, alias de Roste en Patrik Van Stappen trok ik met de mobil richting Carillon le Brave. Op twee kilometer van Bedoin hadden de Guns en Co een huisje gehuurd en vandaar werd van zondag tot vrijdag de boel op en rond die magische Ventoux verkend. Het weer was heerlijk, het huisje top het gezelschap aangenaam. Ik zat enkel met een erg vervelend hoesje en diep gaan lukte nooit, spijtig, maar gelukkig kon ik wel de geplande ritjes mee afwerken. De dagen vlogen voorbij, lekker ontbijten, ritje doen al dan niets iets eten onderweg, relaxen aan het zwembad en de nodige "recuperatie" drankjes nuttigen. De Spartanen trokken vrijdag morgend terug richting de vlakke polders en wij bleven lekker rustig achter in de schaduw onder de kale berg. Zaterdag stond voor ons de "Baume de Venice" op het programme, een cyclo die over en rond de Ventoux blijft gaan van dik 130km met daarin 2900Hm, één beklimming langs Malaucene en wat gekabbel terug. Eerst dacht ik bij Pat te blijven maar ik liet me na een trage start toch wat mee drijven in het pak en op de Ventoux koos ik m'n eigen tempo. Tijdens de klim kwam ik halverwege Bert terug tegen en deze loste iets verderop. Het was opnieuw erg warm en de longen hadden het nog steeds moeilijk voldoende zuurstof binnen te trekken. Het gevoel was niet super maar toch kon ik een redelijk tempo blijven rijden. Ik werd in de cyclo toch nog 45ste in een tijd van 4u43'. Kort na mij kwam den Bert binnen gebold (60ste in 4u47')op zijn beurt kort gevolgd door een sterk finishende Pat (80ste in 4u55). Een geslaagd, warm, heet, kort intermezzo. Na de finish reden we terug richting Bedoin om daar op de camping even te relaxen en de komende week te plannen. Aan het zwembad en rond de tafel werden plannen gesmeed om de zon te volgen en onze route verder zuidwaarts te zetten. Mijn oog viel op een klein campingske in Contes 15km boven Nice. Vandaar zaten we direct in de "Alpes Maritimes" en konden we onze klimbenen verder fine tunen. We kwamen kort na de middag op ons stekkie terecht en het bleek daar wel erg rustig, in een boomgaard verscholen lag idd een camping, met zwembad verzorgd sanitair maar voor de rest weinig te zien. We besloten er toch nog even op uit te trekken. De Pat zat wat met zware benen maar de Roste en ik reden toch ff tot Monaco om daar een ijsje te eten en daarna opt gemakske terug te bollen. De volgende dagen bleef het heerlijk weer en deden we zeer mooie ritjes. Donderdag ochtend vertrokken we richting Vogezen, een heel pak noordelijker maar ook daar nog steeds erg leuk zonnetje. Zaterdag stond daar de 3ballons op het programma, een stevige cyclo waaraan de meesten volledig uitgerust beginnen. Uiteraard deden de jongens vrijdag nog een mooi ritje en stonden ze zondag met een paar zware benen aan de start. De start verloopt redelijk hectisch en snel, gelukkig komen we hier zonder kleerscheuren door en kunnen aan de eerste stevige klim beginnen. Ik rij nog steeds samen met de Roste maar dieje trapt een spaak uit z'n wiel, bummer! Ik bol op m'n eigen tempo rustig verder. De vermoeidheid zit er duidelijk in. De Trois ballons is natuurlijk nog wel een serieuze rit, op de hoogste passages regent het en is het bij momenten frisjes.