Zandvlietse kermis!

Na ons Oostenrijks "tripje" kwamen de koersdagen in Zandvliet wel erg snel! Zondag reden we met de mobil terug naar den Belgique en maandag avond was het al terug koekenbak. Ik had nog verlof en kon zo nog wat extra proberen te recupereren. Jeroen en ik dachten zolang mogelijk proberen mee te bollen met de frisse mannen. Ik wist niet hoe de benen de 13uur van zaterdag verteerd hadden en startte met een gevoel van "we zullen wel zien"! De eerste ronden voelde ik eigenlijk meteen dat ik niet in de rooie moest gaan op de kasseien en met een goed gevoel kon mee draaien en zelfs wa koers maken! Het bleef lang gesloten en weg geraken zat er niet direct in. Ik probeerde een paar keer weg te geraken maar ofwel konden of wilden ze niet mee rijden. De voorlaatste ronde hield ik me na de kasseien wat in de luwte. De laatste passage over de kasseien van de Conterscherp besloot ik alles of niets te spelen. Wachten op de spurt is voor mij eigenlijk geen optie dus waarom niet. Na dè strook had ik een gat van enkele meters en ik trok de gas volledig open! Een rondje afzien tegen hartslag 187 en stoempen. Ik wist dat als ze nog zouden terug willen komen dat ze stevig zouden moeten peren. De laatste honderden meters wist ik dat het binnen was en dat is uiteraard een zalig gevoel! Alleen binnen komen en den tijd hebben om wa rond te zwaaien! Altijd leuk... Uiteraard bleef ik maandag wat pintjes drinken en tegen 3u lag ik in mijne nest. Niet de ideale voorbereiding voor het koerske van dinsdag. Ook hier geraakte er niemand weg en was het serieus knallen! Zelf wa proberen, gaatjes dicht rijden en met een grote groep naar de spurt. Niet echt mijn ding en ik kwam eigenlijk slecht uit de laatste bochten. Van te ver moest ik wat proberen en de echt snelle mannen waren al vol in gang. Ik kon nog best wat opschuiven en eindigde op een 6e plek. In het ploegenklassement werden we derde en haalden zo een mooie premie voor ons goede doel binnen. Het waren leuke ritten en den Apres-bike mocht er ook weer zijn!