iteraard kozen wij voor de solo versie... Mijnen buddy, de Krikke, had ons uitgenodigd om eerst een pastake te komen eten en daarna samen naar Halle af te zakken. Met Jeroen, Jef de Schutter en de Wim Stijnen schoven we om 12u de beentje onder tafel om onszelf vol te proppen met heerlijke pasta. Merci Krikke en An, da was smullen. Dan opweg naar Halle waar de start om 15u werd gegeven. Ook Paul Andries en Marc Roggen (tevens een Epic-team) stonden daar aan de start. En zo vertrokken we. Kris bepaalde het tempo en wij volgden. Paul en Marc kozen reeds snel het hazenpad en dubbelden ons na dik 2,5 uur rijden. Jef reed stilletjes van ons weg, ook Jeroen koos z'n eigen tempo en muisde er rustig van onder. Af en toe binnen bollen om de bidonnen te vullen en wat extra proviant op te slaan en zo bleven we maar rondjes malen. Het parcours bestaat uit een lus van ca. 5km en werd droger en droger gereden. Tot rond een uur of zes bleef het redelijk licht maar na de schemering kwam de volledige duisternis... Lampjes werden ontstoken en voor sommigen ging het licht uit... Paul smakte vooraan in de wedstrijd tot tweemaal toe tegen de grond en hij besloot na 3uur er de brui aan te geven, "te riskant". Marc bleef doorbollen maar zijn bolide sputterde door overtollige modder iets te veel tegen en tuimelde van een 2e naar een 7de plaats in het klassement. Wim had het der niet echt mee en parkeerde zijnen bak na 4uur in pits. Kris had last van de voorbije zware trainingsweken en was niet voldoende hersteld om in het gewenste ritme te geraken... Na 4 uur en een laatste keer de bidonnen te hebben gevuld gaf hij mij de opdracht toch nog even mijn eigen ding te doen... Met een dubbel gevoel reed ik van hem weg. Enerzijds met een broek vol goesting om te kanllen anderzijds met een wrang gevoel mijnen epic buddy achter te laten... De knoop was gehakt en er bleven nog een kleine twee uur te bollen, ik dacht eens kijken waar we nog geraken. Hartslag en tempo omhoog, fully focust het donkere bos in en knallen. Ik vond het goede ritme en bolde lekker door, af en toe kwam ik nen bekende tegen wat uiteraard goed voor "de moral" is. Ik strande uiteindelijk, tot m'n eigen verbazing, op 4 min van een podium plaats. Ik was vooral tevreden dat, na een moeilijke winter, ik na 6u15 nog een erg goed gevoel had. De rondetijden gaven dit duidelijk weer. Voor een volledige uitslag en wa extra info www.6uren.be/bikeVolgend jaar denk ik terug te gaan en ik zeg het niet graag maar waarom niet met ambitie om een top 3 te rijden... We gaan nu stilaan de laatste fase van onze epic voorbereiding in en we hopen op een beetje beter weer. Klim-, duur- en kracht trainingen zullen nog een beetje opgevoerd worden en dan naar de zon, olé!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten