Houffalziekjes??

Na de transmaurienne en de relaxte dagen aan de zee was het gevoel nog zodanig goed dat ik nog geen zin had den mtb in zijn winterstalling op te bergen. Na de meer dan geslaagde tandem trip in het Duitse zierenberg zou ik dus nog ff den houffa marathon erbij nemen! We kwamen maandag terug van Duitsland en voelde het al van maandag op dinsdag, der was precies één of ander beestje in m'n lijf gekropen. Dinsdag lag ik om 17u30 uitgeteld, met zere knieen en zwetend in bed. Woensdag was het 19u30 toen ik de bedstede opzocht. Heel de week serieus de platte uitgehangen om zaterdag toch naar Houffalize te vertrekken! Ik dacht het kan twee kanten uit; of ik ben nu redelijk uitgerust en kan hopelijk nog een mooie marathon rijden of het vat is echt wel af en dit is der eentje teveel! Een ding stond nu al vast, het zou straf zijn moest ik super zijn... Zaterdag heeft hel zo goed als heel de dag geregend wat wel eens tot zware omstandigheden zou kunnen leiden, alsof het niet genoeg was begon het in Dardenne nog te onweren ook!! Zondag morgen, de wekker om 6 en we kunnen der aan beginnen, pannenkoeken... Tegen 8 begin ik m'n klerekes bijeen te zoeken en wat blijkt, deze frisse is een shirtje met korte mouw vergeten!! Goed bezig, ik krijg het al ff benauwd en begin alvast maar te zweten! Klere!! 'S nachts heeft het nog goed aan't gieten geweest maar aan de start is het droog, dreigende wolken liggen op de loer rond de vallei maar lossen voorlopig nog niets. Ik sta redelijk mee vooraan in de boxen en kan goed mee starten. Het buiten rijden van Houffalize gaat uiteraard omhoog en ik zit nog steeds in een groepje van ne man of 30. We duiken de velden in en het tempo gaat de lucht in. Da vestje met lange mouwen werkt al serieus op m'n zenuwen! Veel te warm en te zwaar, da zuigt de modder precies vanop de grond aan en het zweet geraakt nie weg, miljaar ik ben m'n eigen precies al aan't opblazen. De benen voelen niet super na m'n kriebel weekje en ik besluit het tempo wat te laten zakken. Het is nog vroeg... Ik kom alleen te zitten, iets wat ik snel zou gaan voelen! We komen steeds meer asfalt tegen en de wind blaast serieus tegen! Lap, kilometers baanbeuken komen eraan... Ik zie de mooie groepjes kort voor me uit rijden maar geraak uiteraard geen meter dichter! Dat stuk kost uiteraard krachten en de moral krijgt ook al een eerste rekening gepresenteerd. Duur stukje, cash betaald, deju ik had ze nog ne minuut langer moeten volgen! We duiken gelukkig nog af en toe het bos in! Ik kom de hele rit zo goed als geen volk meer tegen en maal de kilometerkes maar alleen af.

De overvloedige regen van zaterdag heeft niet al te veel inpakt gehad op het parcours al blijft het af en toe glibberen en glijden. Ik wacht geduldig tot de goei benen langskomen, helaas ook na 2&1/2u nog steeds niks gezien! Wie ik wel al een paar keer dacht gezien te hebben is dieje met zijnen hamer. De pannenkoeken liggen wat op m'n maag en constant eten lukt me niet. Het is me stillaan duidelijk dit wordt er gene om in te kaderen en het zal nog pittige worden. De kilometers tellen uiteraard verder af en gelukkig heb ik ondertussen de nodige ervaring om de symptomen om nen off-day te herkennen. Rustig blijven, water drinken, niks forceren en nie op uwen teller kijken. Boven op één of andere klim kom ik boven en nergens ne pijl te zien! Hmmm, ook ambetant! In beide richtingen gaat het naar beneden en staan verse sporen. Allee we zullen eens gaan zien langs rechts. Uiteraard kies ik de verkeerde en sta ik na een paar minuutjes terug boven om naar links te draaien... Allee hup en weer weg! Nog geen 5km verder en plots vliegt de melk rond m'n oren, op ne klim nota bene! Ik stop snel en probeer de melk nog ff z'n werk laten doen, het blazen neemt af! Ik pomp snel wat bij en den band blijft precies op druk! Na de snelle pitstop weer verder voor nog ne kilometer of 30. Deze liggen hoofdzakelijk in den bos en zijn niet de snelste van de dag.

De andere afstanden zitten intussen ook op het samengevoegde parcours en halen af en toe het tempo der een beetje uit al zit ik daar niet al te erg mee in. Af en toe komen we op (de ondertussen bekende) technische passages en is het mooi rijden, de weiden die naar het einde worden opgezocht breken me anders rustig verder af. Na 5u26 kom ik Houffalize terug binnen gebold en daar staan een paar bekenden wat na te kaarten, blijkbaar zijn die hier ook nog geen uren binnen en hebben ze het redelijk zwaar gehad. In den uitslag blijk ik 4de te zijn geworden! Miljaar en dat na zo nen dag, den derde is een minuutje voor mij binnen gekomen en de winnaar is Gerben de Knegt, dieje is 10 minuten voor mij binnen gekomen! Met een dubbel gevoel keer ik terug richting Zandvliet, spijtig van de "off day" en de gemiste podium plaats. Anderzijds ben ik tevreden dat ik na afgelopen week nog zo heb kunnen rijden! Het ziet er nu wel naar uit dat het Mtb-seizoen er stillaan op zit, over twee weken ga ik mijn zee-benen testen en een weekje zeilen. Kwestie van het lijf ff volledig rusten te leggen. Dan worden ongetwijfeld de loopsloefkes terug van onder het stof opgedisseld, Hmmm waar liggen die nu weer... Uitslagen terug te vinden via: http://media.freecaster.com/doc/houffamarathon/Result_120km_Houffamarathon_2013.pdf