6...5 uren van Halle

Zaterdag 11 februari was het weer van da... De 6 uren van Halle! Door de extreme weersomstandigheden van de laatste weken had de organisatie er een uurtje afgepitst. Er bleven dus nog 5 uur over om rondjes te knallen door de Halse bossen. Om 15u werden we opgang geschoten. Ik stond weer helemaal achteraan wat te keuvelen en tegen dat we aan de eerste deftigen bocht waren stond ik natuurlijk al aan te schuiven! Opnieuw de start weer wat onderschat en de vogels waren al gaan vliegen. De eerste ronden reed ik rond de 15e plek van de bijna 50 deelnemende solorijders. Vooraan had zich blijkbaar een mooi groepje solorijders gevormd en die konden het uiteraard samen goed vinden. Ik kon niets anders dan m'n best doen en op het knoerharde, bevrozen parcours knallen en hopen dat ik zo wat kon opschuiven. De Jeroen deed ondertussen weeral berewerk en ik werd op m'n wenken bediend wat bevoorrading betreft!! Halverwege begon ik wel erg veel grip te krijgen en het bolde niet meer... Ne leegloper achteraan! Jeroen had zijne Canyon op geofferd en zo kon ik snel van fiets wisselen en m'n tocht verder zetten. Dieje Canyon bolt echt wel super maar het was niet volledig mijn maat, ik zat er een beetje te gekrompen op. In alle geval de uurtjes gingen voorbij en in den donker kon ik toch nog goed gas blijven geven. Ik had ondertussen al wel heel wat plekkies weten goed te maken, of dat was toch wat de Jeroen mij doorgaf. Ik dacht op een vierde plek te rijden en het laatste uur kwam den eerste mij gepasseerd. Dieje had een heel ploegske gehad om hem over en door de winderige lange stukken te trekken en nu kon ik hem goed volgen. Natuurlijk had dieje knakker al wel nen extra toer afgelegd maar in of uit de wind, in ne groep of alleen 't zal toch wel wa verschil hebben gemaakt. Ik vroeg hem naar z'n twee companen waar de Jeroen het over gehad had en hij wist me te zeggen ene plat gereden en ene had moeten passen... Natuurlijk kan er op ne gansen toer wel een bandje gewisseld worden of een dipke overwonnen maar ergens hoopte ik toch dak ergens in de buurt kwam. Het laatste uur met hem wa rondgedraaid en wa meegewerkt en na 5 uur stonden we binnen. Ik stapte van de Jeroen van zijne velo en mijne rug bleef daar precies op zitten... Ik denk dat dit een blokkage is van den onderrug... Jawadde!! Omkleden en snel de tent in voor een soepke. De Krikke was ondertussen ook al binnen gebold en had na een kettingbreuk in den eerste ronde nog super gereden en was uiteraard erg tevreden over het gevoel na 5 uur knalle!! De Flandria Boys, Polle en Marc bolden ook vlotjes binnen en de Johan stond daar al ff te blinken (knieproblemen)... Mijn verbazing was bij de prijsuitreiking vrij groot dak naar het podium werd geroepen om de prijs van den derde binnen te halen!! Nen troffee wa trappist en een rugzakske, astemblief!! Nu is't aftellen naar den Andalucia en wa warmer weer, olé!!