Herfst, winter... Wat doen we dan. De loopschoenen uit de kast halen en opbouwen! Na de ACT-5 trokken de madam en ikke naar Montenegro voor een heerlijk verlofke. Daar werden de eerste kilometers te voet al afgelegd. Heel rustig opbouwen is de boodschap want uiteraard is de conditie niet slecht maar de spieren en pezen zijn nu vooral de low-impact fietsbewegingen gewoon. Dus de kilometers werden heel rustig opgevoerd. Na de rust van de vakantie werden de trainingen verder opgevoerd. Het doel... De marathon van Valencia! Geen Kasterlee dit jaar, zonnigere oorden en een city trip om u tegen te zeggen. Als dat geen motivatie kan opleveren... Een eerste test volgde met de halve marathon van Etten-Leur op 28 oktober. Redelijk veel wind, ideale temperatuur lekker fris en een vlakke omloop. Echt veel snelheid had ik nog niet getraind dus het was voor mij moeilijk in te schatten wat er te verwachten viel. Met een "we zien wel waar het schip strand" instelling stond ik aan de start. De benen voelden niet slecht aan en ik probeerde niet te zot te starten. De start verloopt met wind in de rug en ik kan een mooi tempo aanhouden. 4min/km is best pittig. Het kleine groepje waarin ik vertrek valt stilaan uiteen en al snel ben ik alleen. Dat is altijd een moeilijke keuze, alleen doorgaan met het gevaar nadien terug gepakt te worden of in het groepje te blijven en wie weet een paar minuten te verspelen... Alleen doorgaan lijkt mij het beste, af en toe kom ik nog wat kaddees tegen maar uiteindelijk kom ik na een heel vlakke loop na 1u24'23" over de meet gebold. Ik ben daar heel tevreden mee. Nog 5 weken tot Valencia. Bezig blijven en nog een beetje op de lange trainingen focussen en dan moet dat ook lukken. Kilometers doen, das iets waar ik geen genoeg van kan krijgen. Tijdens één van de loopjes, in de regen en met een wegdek vol bladeren mistrap ik mezelf andermaal. De rechter enkel krijgt een serieuze trek en ik moet even een serieus stapje terug doen... Niets aan te doen, dat hoort erbij zeker. Niet alleen de voet krijgt een deuk maar ook de moral, de pittige lopen gaan zeker niet pijnvrij en ik moet meer rust nemen dan eigenlijk gepland is. De laatste twee weken is het sowieso wat afbouwen maar ik had graag anders aan deze laatste weken begonnen. De benen voelen wel goed aan en dat is wat telt.
We vliegen op zaterdag 1 december naar Spanje en landen in het zonnige en zelfs aangenaam warme Valencia. We logeren in een heerlijke Air B&B in het midden van de stad en voelen ons daar onmiddellijk helemaal thuis. Een fietsje huren en naar de inschrijving om de nummer af te halen. De stad is prachtig en de organisatie top. Vrij vlotjes pikken we m'n nummer op en kunnen we met een goed gevulde goodie bag terug naar ons appartementje. Valencia is niet de stad van de Pasta maar toch vinden we een leuke Italiaan die een nog leukere pasta voor onze kan toveren! Met een buikje vol de nest in. Morgen den dag! De start is om 8u30 en dus is het vroeg dag voor den deze en dus ook voor de madam. Rond 5u30 is het eerste ontbijt binnen en kruip ik nog even terug in't bedje om samen verder wakker te worden. Het parcours in Valencia is biljart vlak, telt weinig bochten en veel ambiance. Ik schreef in voor een eindtijd tussen 3u en 3u15. Ik weet dat dit opnieuw ambitieus is maar de benen voelen goed en wie niet waagt... Stipt om 8u30 worden de 30.000 lopers opgang geschoten. Van opstopping is nergens geen sprake en ik kan direct m'n eigen tempo zoeken. Het gaat eigenlijk direct heel goed. De hartslag stijgt snel maar blijft onder controle. Ik moet zelfs wat afremmen want kilometers binnen de 4'05" is eigenlijk gewoon te snel...
Ik kom Vicky verschillende keren op het parcours tegen en dat geeft altijd een extra stimulans. Ik drink voldoende en neem af en toe een extra gelletje. Op het halve marathon punt passeer ik na 1u27" het gaat eigenlijk heel goed. Ik kan steeds in een mooi groepje mee lopen en voel me nog steeds sterk. Het tempo blijft erg strak. Kilometers rond de 4' blijven maar komen, de benen beginnen stilaan de eerste tekenen te vertonen. Vooral in m'n rechterbovenbeen begint zich steeds meer te manifesteren. Ik weet dat de laatste 10km andermaal zwaar zullen gaan worden. Vicky staat nog enkele malen langs het parcours en ziet ook wel dat het beste eraf aan het gaan is. Km 33 is een "trage" ik loop 4'21" en weet dat dit toegeven is aan het 3u schema. Ik heb lang met de gedachte gelopen om 2u27" te lopen maar besef dat dit zeer moeilijk zal gaan worden. De volgende kilometers worden andermaal sneller gelopen maar het gaat moeizaam. M'n plannen om de laatste 10 nog te versnellen gaan definitief de kast in. Zo weinig mogelijk tijd toegeven is nu de boodschap. De laatste 6km loop ik tijden ergens in de 4'20gers, daarmee geef je echt wel veel tijd af. De aankomst in echter adembenemend, misschien is het op de foto's niet echt te zien maar het is hier echt wel genieten. Ik weet dat ik onder de 3u loop en ben daar andermaal heer erg tevreden mee.
Een zeer leuke marathon over een snel en mooi parcours, een mooie stad om door te crossen en veel volk langs de kant, perfecte organisatie in een heerlijk weertje! Zeker voor herhaling vatbaar!
We blijven nog enkele dagen in Valencia hangen en dat is echt wel genieten! Heerlijk...
