ACT-5, Dag 4 nen hele lange...

Nog sneller ben ik dus ook weer wakker, het is geen 3u, toch weer ongeveer 4u geslapen! meer dan genoeg... Het is 3u30 wanneer de Smaks (droog = njammie) en de eerste suikerwafels binnen zijn en ik den eerste trap geef! Om 7u kom ik een eerste dipje tegen, de laatste droge Smaks gaan vlotjes binnen, een drupje cola erbij en de moteur slaagt terug aan. Ik ben ondertussen Vielsalm en Malmedy gepasseerd, de fietsenwinkel waar ik passeer is uiteraard nog dicht. Het is even twijfelen, doorrijden zonder tool of een uurtje of twee wachten... Nope rijden maar. Ik kan de ketting gelukkig genoeg smeren en alles bolt nog steeds zeer vlotjes, geen reden om te twijfelen. Om 9u30 kom ik aan in het zonnige en nog slaperige Monschau! Een ontbijt op een terras in de zon, eitjes, een paar broodjes, ne warmen thee, appelsiensap, het kan niet op! Om 10u ben ik terug weg, 70km gereden. We zitten inmiddels al een tijdje op iets vlotter lopende Duitse bodem, we rijden rond de stuwmeren van de Eiffel Enkele stukken komen me bekend voor. Van mijn eigen bikepack toertje enkele weken terug en van tripjes met de mobil! Hier bolt het wel erg vlot! Om 13u30 zoek ik in Heimbach een terrasje op om het innerlijke wat te versterken. Wanneer ik ne pannekoek zit te eten komt ineens den Berten goeien dag zeggen, nadat hij mijne pannekoek zelf binnenspeelt, een flash interview afneemt en nog wat tips geeft bol ik maar door. 

Hier stal den organisator mijn pannenkoeken ;-) 

Vanaf de Nederlandse grens is het binnen vlammen verzekert hij mij. Ik betwijfel dat al een beetje, het is nog ver! Ik heb er nu in totaal 810 gereden. In Heimbach vind ik een klein fietsenwinkeltje dat open is, een extra binnenband, een nieuw tooltje en een nieuwe ketting (just in case, hij had geen slotjes), Jiha! Alles extra stevig opgeborgen en ikke verder. In de namiddag stijgen de temperaturen serieus! Een extra stop voor drinken is dringend nodig, de dorpjes zijn schaars en zien er verlaten uit! Gelukkig kom ik toch nog een kroegje tegen om extra's binnen te spelen. Om 18u30 ben ik aan het drielandpunt, 170km gereden, 15u onderweg, aan de kraampjes daarboven zijn ze net aan het opkramen. Geen drinken, geen eten meer, ik heb dringend iets nodig! Ik weet nog niet hoe ik het ga doen, blijven rijden of nog ergens m'n tent opslagen. Zonder suikers zal dag sowieso het laatste zijn! De camelbag is leeg, niets meer om te eten, en een serieus hongerke, oeps... Het is echter nog te vroeg om te stoppen. Aan de voet van de Cramerig (een klimmetje uit Nederlands mooiste, den Amstel Gold) Gelukkig kom ik een ijskobar tegen waar ze tevens snickers, Marsen, cola, water en andere zoete rommel verkopen! Vol laden dus, en knallen! Om 21u ben ik in Maastricht, de lokale pastaman op 200m van het parcours is een geschenk uit de hemel. Twee porties voor den deze. Een portie haalt de uitgang van Maastricht niet, de andere gaat mee vanachter op m'n zadeltas. Ik denk "en nu ist vlammen", 21u30 nog 250km tot Zandvliet....Ik vlam even maar al snel is het weer pittig op en af, draaien en keren door bijzonder veel los zand. Het is werken en echt "vlammen" is er niet bij! De kilometers vliegen niet zoals verhoopt. Rond middernacht eet ik m'n tweede pastake op. Echt fris zit ik niet meer rond te bollen. Om 1u30, ter hoogte van Maasmechelen, besluit ik even te stoppen, 22u gereden, het beste is eraf ;-) Ik stop even aan bankje in het bos. Niks tentje, niks slaapzak, niks omkleden. Liggen met den helm nog op en oogskes dicht. Hoe lang ik er lig wist ik eigenlijk niet maar achteraf blijkt het iets meer dan een uurtje te zijn geweest. Wanneer ik het te koud krijg is het voor mij het teken om terug te vertrekken, het is 2u40. Het blijft off road gaan, onvoorstelbaar! De lampjes doen hun werk en natuurlijk komt uiteindelijk de zon terug op. Rond een uur of 6 krijg ik nog een serieuze dip te verwerken maar ik flirt ondertussen met de Belgische grens en dat geeft toch wat frisse moed. In weet niet goed waar ik zit maar rond 8u30 ben ik in de buurt van Arendonk. Ik besluit van het parcours af te gaan op zoek naar nen bakker, de goesting in ne koffiekoek met chocolade en crème, ene met rozijnen of iets anders is de laatste uurtjes alleen maar toegenomen. Geloof het of niet, zoek het op maar er zijn drie bakkers in Arendonk maar diejen donderdagmorgend zijn die alle drie dicht! Het enige antwoord als ik het even vraag is "majonhetoch das straf ma die zijn allemaal in verlof tis schandalig..." Ok, een droog brood uit den brood automaat, een stuk chocolat uit de gazette winkel en terug voorts. Het is nu aftellen! Stillaan kom ik in bekender terrein. Breda, Etten Leur, Achtmaal en Nispen. Vlak na Wouw staat Vicky langs de kant, kiekenboebelen! Een kus van mus en terug weg! Ik heb goesting in stoofvlees met kroketten in de leeuw! Den broeder en wat vrienden zorgen op 5km van de meet voor een serieuze opkikker en dan is het binnenbollen! Den Berten staat met heel wat volk aan den arrivee! Het stoofvlees frit smaakt zalig!! Het is ondertussen 14u30... Vandaag of hoe moet je dat zeggen, de laatste etappe was ik eigenlijk 34u onderweg met een uurtje slaap! Jawadde ;-)

Hier hedde gij den Berten se...

Onderstaande links naar wat media rond den tocht...

“A-Cross the 5” – Bikepacking toer nam start in Park Spoor Noord
Lieven Schroyen wint A-Cross the 5

playBekeken Intervieuwke onderweg
playBekeken Interviewde aan de arrivee

ACT-5, dag 3 Luxemburgse wandeling...

Om 4u30 werd ik terug wakker, ongeveer 4u effectief geslapen, recuppen zal voor thuis zijn zeker? De rest van de muesli binnen, een suikerwafel en ne mars en vertrekken maar. Om 5u, nog niet 100% wakker en uiteraard nog in het donker nam ik even een verkeerde route maar al snel was ik terug "on track". Om 8u20 kom ik een zalig bakkertje tegen, belegde broodjes, een koekje, wat sandwiches, water, cola alles erop en eraan. Ik heb er intussen 555km op zitten en nader stilaan Luxemburg, de eerste GPS file is gereden, de heen weg. De "terugweg" begint na 575km. Het is ondertussen 10u en ik duik meteen het "gevreesde" Luxemburg binnen, ik wist dat dit een erg zware, technische passage zou gaan worden. Super technisch, super mooi, super traag. De kilometers gingen echt niet vooruit! Gelukkig kwam ik deze passage in "frisse" en in verlichte omstandigheden terecht want anders is het wel een zware dobber! Hier was het meer Hiken dan Biken. Om 18u kom ik Clervaux aan, 77 km van de terugweg zitten erop. 8u voor 80km, geen rekenmachine nodig, 10km/h (en dan nog met goei benen). Ik ben benieuwd hoe de rest van de deelnemers deze passage zullen verteren... Ik ben in alle geval even helemaal plat en moet dringend iets deftigs binnen krijgen. De winkeltjes die nog open zijn kunnen mijn geweldige trek niet stillen en ik beland op een zonnig terras en eet daar vlees kroketten en ne vettigen hamburger!

Niet echt sportvoeding maar ze smaakten me wel! Na deze culinaire highlight is het terug karren maar! Het karretje blijft doorbollen tot iets voor 22u. Ik besluit er de brui aan te geven, in totaal heb ik 700km gereden. Vandaag reed ik er (slechts) 190, met 5200 hoogte meters! Het tentje is zalig, al snel val ik in slaap! Nog sneller ben ik terug wakker...

Het parcours in Luxemburg, zalig... 

ACT-Dag 2 Flirten met de Frans-Belgische grens

Toen ik voor het eerst terug wakker werd was het 5u en regende het. Nog wat snoezen en ff vlug den buienradar raadplegen. Een uurtje later was het droog. Ik koos ervoor om "uit te slapen" en vertrok kort na 6u! Een uurtje of 4 effectief geslapen, het tentje opzetten en afbreken kost dan misschien wel wat tijd maar ik kon met een goed gevoel en droog terug vertrekken. De resterende pancakes moesten er aan geloven, samen met wat bruine suiker en een suikerwafel een "BOEM". De moral zat dus goed, de benen ook! Om 7u30u kwam ik In Ansermme (na 300km) een supermarkt tegen en die heb ik even vakkundig half leeggehaald. Ze waren daar zo vriendelijk mij al binnen te laten. Met het buikske en de zakjes vol kon ik terug op weg. Ik flirt ondertussen met de Franse grens en wanneer ik even stop om het thuisfront te bellen op 340km valt mijne frank dat ik mijn tooltje ben kwijt gespeeld! Samen met een buitenband had ik dat achteraan bevestigd! Toch even paniek! Geen tooltje wil zeggen dat wanneer je je ketting breekt het wandelen is of wanneer er iets los komt je "grande problemas" kunt hebben. Rijden met slechts één reserve binnenband is ook geen overdreven luxe. Het is ondertussen 10u30... Ik zal uiteindelijk bijna 600km zonder tooltje rijden alvorens in Duitsland een fietsenwinkel tegen te komen die open is en er eentje heeft. Voor de rest, prachtig parcours! We blijven rond de grens rijden en af en toe maken we de oversteek. Om 15u30, na 410km kom ik in Corbion een welgekomen Delhaize tegen. Het is behoorlijk warm aan het worden en deze stop komt als geroepen! Een stevige zak muesli, een bus melk, suikerwafels, water, wat wine gums wat Marsen en schranzen maar! Ik krijg wel een paar rare blikken van toevallige passanten maar het smaakt!! Na deze stop kom ik al snel in Bouillon, voor zij die het willen weten, er is geen fietswinkel in Bouillon! Na 470 km zit ik vast op Frans grondgebied. Het stuk door de Ardennen was best pittig en eens in Frankrijk bolt het wat beter. Er volgen een paar prachtige passages. Om 20u40 passeer ik Avioth en laat dat nu net op de route liggen richting Santiago de Compostella en hebben ze in dat kleine dorpje een knoert van een basiliek weg gezet. De Notre Dame d'Avioth. Even later, het is ondertussen aan het schemeren, kom ik in Montmédy en dalen we doorheen de Citadel de trappen af! Super leuk en adembenemend! Gelukkig is er nog wat adem over en bol ik stevig verder. Alles is ondertussen dicht, van veel extra eten scoren is geen sprake meer. Karren maar! Ik blijf tot middernacht rijden en kruip er dan in. Een stukje gras met wat bankjes ziet er zo goed uit!! Ondertussen ben ik 510km ver, minder ver dan gehoopt maar het is wat het is. Vandaag reed ik 225km met 4300 hoogte meters, ik was 13u30 effectief aan het trappen tegen 16,5km/h gemiddeld.

A Cross the Five. Ready, steady, GO!! Dag 1...

Den Berten, wa moet ik daar van zeggen? Speciale gast, besproken figuur in de plaatselijke fietsclub, bike packte al net nadat de bike was uitgevonden en ontdekte de Cristalp toen ik mezelf nog aan het ontdekken was. Samen met een collega bike packer organiseerde hij dit jaar voor het eerst de ACT-5, voor mij de ideale en logische eerste stap in de nieuwe bike pack wereld.

Zaterdag 19 augustus was het briefing in park spoor noord. Zondag zouden we van start gaan. Berten en zijn collega Stefaan Maertens (minstens zo zot als Berten maar minstens dubbel zoveel bike pack ervaring) hadden alles prima geregeld en dus zaten we daar met z'n 22'en te luisteren naar wat ons te wachten zou staan. Simpel samengevat, morgenvroeg vertrekken we, ge hebt twee gps files, ene weg en ene terug. Tot in't Rivierenhof (Deurne begot) blijven we samen daarna is de race open, wie eerste in Zandvliet aan de leeuw van Vlaanderen is wint... Ik dacht nog "die mannen lachen ermee, das toch geen koers, aankomen is winnen!"

Zondag stonden we daar dus allemaal te blinken. Wat foto's hier en daar en dan weg. Op de eerste kasseien voor het MAS moest ik al even stoppen om mijn tentstokken wat beter te bevestigen en er keken al enkele routiniers van "ocharma dieje met z'n nief materiaal..." Voor de rest lekker bollen en wat sjauwelen. Duitsers, Nederlanders, Amerikanen, Engelsen, Zuid Afrikanen, Fransen en uiteraard een paar Belgen, een bont allegaartje op een zondagmorgen doorheen de koekenstad! In het Rivierenhof kwam den Berten zeggen dat de koers open was, ik moest nog lachen maar die verdween nogal snel toen er effectief versneld werd!! De koers was dus echt open! Ik was niet echt van plan 1200km te knallen en zocht gewoon m'n eigen tempo, ik reed al snel alleen. 4 mannen en een vrouw reden me voor, de rest vertrok achter mij. In dag 1 kwam ik bekende stukken tegen, Halle (de 6uren van Halle, Hallle Zoersel), Kasterlee (de hel van Kasterlee), Langdorp, Overijse (waar we ooit met de cozmoz de bloso tocht reden) enz... Het parcours was mooi maar al bij al best zwaar. In Kasterlee kwam ik Johanna terug tegen, ze zou me 's nachts terug passeren en ik kwam ze op dag twee terug tegen. In Langdorp kwam ik Bert Platzer tegen een Nederlandse snelle starter. Om 17u, na 175 kwam ik een benzinestation tegen waar een collega een koud pastatje zat eten, goed idee dacht ik, mee aanschuiven en een klapje doen. We zaten uiteraard al snel terug op de fiets. Kort daarna reed ik alleen verder. Rond 21u kwam ik aan in Namen 240km gereden, de lokale nachtwinkel ff binnen voor wat extra proviand en verder. Ik had van thuis wat pannekoeken mee en die werden net buiten Namen gedeeltelijk binnen gespeeld. Ik reed door tot 1u 's nachts, zocht een plekkie uit om m'n tentje op stellen en viel vlotjes in slaap. Ik had er 284 km opzitten, de bedoeling was er om op dag 1 tegen de 300 te doen. Ik dacht dat dit wel zou lukken omdat er weinig hoogte meters in zouden zitten. Zouden zitten.... Ik had er reeds 2900 verticale gedaan en het parcours was technischer (en mooier) dan verwacht. Bovendien had ik al enkele wandelpassage's achter de rug, ik zag de bui al hangen voor de volgende dagen. 

Bike Packen, de praktijk... (Voor Dummy's)

Een eerste korte test deed ik eind juli, 300km op de GPS en rijden maar. Vrijdag avond vertrokken, Off road richting Herentals, slapen voorbij Westerlo. M'n tentje de weide in, matrasje erin en knorren maar. Vroeg terug vertrokken, kaarsje branden in Scherpenheuvel en tegen de middag terug thuis. Dikke meevaller, materiaal hangt er nog aan. Enkel het te kleine tentje, eigenlijk meer ne zak vervang ik door een iets ruimer model.

Op naar test twee, 300 km is eigenlijk niet echt een bike pack toer, da kunde zonder tent en heel den bazaar ook wel. Ik trok dus begin augustus op een tweede selfmade bikepack tour van 960km. Starten doe je voor uw eigen deur , das lekker makkelijk. Daarna reed ik een "klein" lusje via Duitsland terug naar de Ardenne en stond terug thuis! Voila!! Het was alweer een meevaller, het materiaal deed het opnieuw prima, ik was om 8u thuis vertrokken en om 23u zat ik net in Duitsland, ik sliep zonder tent in een wandelhutje (de panoramahutte) en had reeds 280km op den teller! Makkie!!

De volgende dag reed ik via de Eiffel terug richting de Hoge Venen! Ik kwam een onweer tegen, enkele niet berijdbare paden en stukken waar geen pad meer was, maar het was prachtig! De natuur, het parcours, het afzien en het genieten lagen heel dicht bijeen! De regen zorgde voor "verfrissing", 6u later was ik weer droog. Tijdens het wandelen (het hiken) gingen de kilometers niet vooruit, tijdens het biken vlogen ze! Normale Mtb proviand zoals powerbars, energie repen en gelletjes werden ingeruild voor gehaktballen, ardeense worsten en stukken kaas! Een breugel tafel int midden van het bos! Natuurlijk kwam ik ook dipjes tegen, maar dan is er "always Coca Cola", wine gums, Marsen en suiker wafels!! Voor de rest.... Stoempe loempe! Ik sliep in de hoge venen in een uitkijkpost voor de jagers, zalig. Een zicht over de "Hautes Fagnes" waar de gemiddelde "deer hunter" enkel van kan dromen! Slapen, opstaan, de restjes van gisteren binnen spelen en terug vertrekken. Ik had nog een pittige rit voor de boeg om 's savonds bij den broeder en zijn familie te belanden in de buurt van Chimay!! Het parcours was zwaarder dan gedacht en pas tegen 20u30 stond ik bij hen aan de deur. Ik was pas drie dagen onderweg maar toch was dat douchke zalig!! Donderdag ochtend was het aan het gieten, nog wat spelen met ons Stanske (voor alle duidelijkheid: m'n petekindje) en dan vertrekken maar! Nog bijna 300km tot thuis, gedreven door de wind vloog ik naar huis. Het parcours was niet het zwaarste en om 1u30 stond ik terug in Zandvliet, test geslaagd!!

Bike packen, de theorie...

Het broeide bij mij al langer dat ik wel eens iets anders met de Mtb wilde dan de normale marathons of meerdaagse mtb ritten. Het antwoord, bike packen! Samengevat komt het hierop neer: eten doe je wanneer en waar je maar wil (als je iets tegenkomt tenminste), slapen mag wanneer, waar en hoe je wilt. Voor de rest? Rijden maar! Je krijgt of maakt zelf je gps track en je volgt het uitgestippelde parcours! Je moet wel alles zelf doen en mag dus geen hulp van buitenaf krijgen. Vicky mag me dus niet bevoorraden onderweg, ze mag de mobil niet op een mooi plekkie langs het parcours wegzetten en me daar opwachten met een lekker warm douchke! Je mag wel een camping oprijden, een hotel boeken onderweg, gaan eten in sterren zaak of een wellnesske gaan doen als je het echt niet meer ziet zitten. Alles mag, je mag het alleen niet op voorhand boeken en uw tripje zo volledig plannen! Het materiaal dat je meeneemt bepaal je volledig zelf. Een belangrijke keuze uiteraard! Wikken en wegen! Hoe wil ik slapen? Outdoor, in een tentje, al dan niet op een matje? Wat zijn de te verwachten temperaturen? Wat neem ik aan reserve kledij mee, wat met reserve materiaal? Batterijen voor de gps en de verlichting? Eten? Drinken? Waar steek je het begot?? Dus aan de slag! Het www is uiteraard ook voor bike packers de ideale gids.... Slapen? Voor mij is een 1persoons mini tentje de oplossing, het geeft me een heerlijk gevoel te weten dat ik na een lange, zware dag sowieso kan terug vallen op de geborgenheid van een afgesloten (hopelijk warm en droog) tentje. Ik heb het niet altijd moeten gebruiken maar das dan deste beter! Een mini matje en een dons slaapzakje.... Dat alles hangt aan m'n stuur in een tas. De slaapzak achteraan in de 10L zadeltas. In deze zadeltas steken nog een extra fietsbroek en een shirtje. Hier steekt ook een shirtje en een onderlijfke in om in te slapen. Er blijft in en op deze tas nog wat ruimte over om wat proviand in te stockeren. Tussen de kader hangt ook een tas, hierin zitten extra sokken, mouw stukken, been stukken, regenjas, natte doekjes, zelfs compressiesokken, power bankje (extra accu), thermisch onderlijfke en nog wa kleine brol. In het kleine tasje op het frame tegen het stuur, den elentriek. Om voldoende power te hebben (gps, gsm en verlichting dus nie de benen) reed ik met een dynamo naaf. Het voorwiel is voorzien van een naaf die stroom levert wanneer je sneller dan 15km/u bolt. Zo kan er via een USB kabeltje constant iets geladen worden! Uiteraard erg belangrijk, geen gps= gedaan met het schoon parcourske en dan heb je een probleempje! Geen licht, dan kan je stoppen om 20u, off road staat er zelfs in Belgie geen verlichting langs het parcours! Geen gsm = geen contact met de madam, vrienden of concullegas! Ten slotte hangt er nog een tasje op men frame voor de zadelpen en dat is waar ik m'n brandstof voor de benen opslaag en geloof het of niet, de rits van dit tasje staat bijna niet stil!! Op de rug een camelbag, 2l water, remblokken, tooltje, achterlicht, lepel, kommetje, tape, colsonbandjes, kettingolie, deralleurpad en zonnebril! Onderaan de fiets hangt ten slotte mijne toiletzak! Yep, tandenborstel, tandpasta, zeep, zonnemelk, isobetadine, oordopjes, paracetamol, watjes, zolpidem, fucidine, handdoekje en last but not least broekvet! Op het stuur en op den helm licht! Als je wil rijden in den donker is dat prio!! Voilà dat is de theorie, het makkelijke deel... Over naar de praktijk!

Great Breweries marathon

18 juni, de Great Breweries Marathon... Ene om heel snel te vergeten maar waarschijnlijk ga ik dat toch niet doen. De marathon vertrekt op de brouwerij van Duvel Moortgat. Het is al snikheet om 10u00 wanneer we eindelijk mogen vertrekken. Ik loop bij de pacers van 3u15. De laatste weken is er nog wel wat gelopen maar ik weet niet ik ga reageren op de extreme hitte die voorspeld is. De eerste 15 verlopen relatief goed, ik kan het opgelegde tempo relatief goed volgen. Er zit redelijk wat off-road in deze marathon en op één van zulke stukken mistrap ik mij een beetje waardoor de enkel even zeurt. De bevoorrading is minimaal, water of sportdrank. Gelukkig kon je persoonlijke drinks weg laten zetten en dit om de 5km. Ik had vanaf 15km telkens een flesje water met daar een gelletje aan voorzien. Het parcours gaat door de Palm brouwerij wat een leuke en mooie passage oplevert. Ik zweet m'n eigen ondertussen te pletter, het is bakken en braden! En dan begint het... Op km 20 is m'n flesje weg, geen gelleke dus, ik kan nog een bekertje water mee pikken maar aan de tafel waar de personale staan geen flesje van de Schroyen meer! Doemme... Ik speel het groepje een beetje kwijt door het zoekwerk. Ik probeer terug aan te pikken maar vergaloppeer m'n eigen precies wat! Ik begin al leeg te lopen, figuurlijk maar eigenlijk ook letterlijk!! Zweten en nog eens zweten! M'n schoenen zijn eigenlij drijfnat van het zweet en het losse zand begint hier en daar wat te schuren! Op km 25 is m'n flesje alweer weg, ik vloek en sakker! Ongelooflijk maar er is iemand voor mij gepasseerd die het op m'n flesjes gemunt heeft! Ik zit nu 15 km zonder extra energie, in deze omstandigheden is dat niet best! We passeren ook de mooie brouwerij Bosteels, het genieten is er ondertussen al even af! Vooral de gele zitten me dwars! Op km 30 staat m'n flesje er wel, het kalf is eigenlijk al lang verzopen en het tempo is er volledig uit! Afzien... Op km 35 is het flesje alweer verdwenen... Uiteindelijk, met zeer benen en voeten kom ik terug den Duvel binnen gelopen. Onderweg ben ik den Duvel een paar keer tegen gekomen... 3u45, een half uur aan m'n broek gelapt. Besluit, te warm, spijtig van bevoorrading maar een leuk parcours doorheen de brouwerijen. Doe ik hem volgend jaar opnieuw, nope! Juni staat mijne kop eigenlijk meer op fietsen dan lopen. Het fietsdoel ligt voor mij eind augustus, vandaar het late loop hoofdstuk...

Door de Palm, al redelijk aan het "leeglopen" precies...

Dieje z'n benen wilde niet voelen ;-)...