Roses - camprodon

29 juni 2014, start van den Transpyr!! We stonden de afgelopen dagen op een campingske in Roses, ideaal gelegen op een kilometerke van de startplaats. Gisteren was het nummertjes halen met de nodige ditjes en datjes en de usual verwelkomingsspeachen, alles op een Spaans regime!

Eten om 20u30, een beetje aan de late kant voor de brothers die eigenlijk heel den avond een tapas party aan de mobil hielden. Na de penalty reeks van de Brazilianen doken wij ook de juiste hoek in, die van onze nest! De Krikke en en den Erik passeerden nog ff na een blitsbezoek aan den decatlon (voor de blijkbaar verplichtte thermische deken, fluitjes en lampjes) en lagen iets verder op hotel. We zagen ze vanmorgen pas terug. Om 8u werden we opgang geschoten, met ne vuurpijl nogwel. De eerste 30, vlakke kilometers werden geneutraliseerd omdat anders te veel volk de fout zou maken te hard te starten?? Begrijpen wie kan maar voor ons geen probleem! Trouwens zo rustig werd er nu ook weer nie gereden en was het eigenlijk gewoon koers richting eerste bevoorrading. De mat (waar de tijdsopname begint) lag net vóór de eerste bevoorrading, die sloegen we al ff vlotjes over om zo met de kopgroep de rest van de rit te kunnen doen. Het is echter blijkbaar direct koers en in de resterende 90km moeten nog 2100hm overwonnen worden. Nie van de poes dus!! We rijden eigenlijk een beetje boven ons niveau en dat voelen we! Het parcours is opnieuw heel mooi en technisch. Ik probeer er zoveel mogelijk van te genieten maar de benen voelen niet super, de maag pruttelt wat tegen en de camelbag hangt zwaar m'n kl... uit!! Ik kom maar niet in het goede ritme en bedenk me dat dit wel eens een heel zware rit en gewoon een zware meerdaagse zou kunnen gaan worden!! Tot overmaat van miserie kom ik nog ten val wanneer iedereen verkeerd rijd en ik op m'n gps naar de juiste track aan het zoeken ben!! Knie ambetant en opnieuw en gevoel van, "dit word der nog eens ene uit de oude doos. Gelukkig blijft het parcours veel goed maken! We besluiten ondertussen gewoon onze eigen race te rijden en laten een paar ploegen noodgedwongen rijden, beter is beter. Punta final!! Aan de bevoorrading worden de bidonnen gevuld en pak ik nog snel een stuk heerlijke watermeloen mee! Plots veranderd er teen en tander! De kracht in de benen komt stillaan terug, de maag krijgt precies een grote beurt en kan terug energie leveren en de moral krijgt nen boost! We zien zelfs de koplopers terug rijden (ook al zitten die duidelijk zichzelf in stilte klaar te maken voor de storm). Het is nu al klimmen wat de klok slaagt en we moeten zowieso dimmen willen we nog 6 dagen verder kunnen.

Jeroen komt op zijn beurt in een technische passage ten val en bezeerd de heup en hand. Voorlopig nog zonder al te veel erg! Terug de fiets op en verder. Het klimmen gaat maar vooral in de technische afdalingen en single tracks verliezen we veel tijd! Na bevoorrading drie is het op een lange afdaling na alleen nog klimmen! De laatste 15 zijn nog steeds in stijgende lijn maar bollen toch weer een pak beter! De zon heeft intussen plaats gemaakt voor een dik pak wolken en gerommel doet ons het ergste vermoeden! En ja hoor op 6km voor de meet gaan de sluizen vol open!! Gieten met een grote G!! Kletsnat en al snel afgekoeld komen we aan! Als vierde team overal blijkt! Kan kloppen want een paar door pech geteisterde ploegen hebben we idd kunnen achterhouden! Het blijft heel de namiddag onweren en we vermoeden het ergste voor de vele ploegen die nog onderweg zijn! Uiteindelijk komen de Belgische ploegen toch, elk met hun eigen story, over de meet! Pittige start van zo een zevendaagse!! O ja, de 2100hm die gepland stonden voor vandaag zijn er uiteindelijk 2700 geworden, Afstemblief!! We reden 6u31 tegen 18,2 gemiddeld. Het slechte weer drukt uiteraard een lstempel op de eerste dag, de aankomstplaats is eigenlijk bijzonder mooi maar de verkleumde deelnemers, net als wij, verkiezen zo snel mogelijk warmere oorden op te zoeken! Voor ons valt dat allemaal nogal mee, warme mobilhome, eten in de koelkast, drinken a volenté, het bk zien op den tv en daarna zelfs nog de hollanders de Mexicanen naar huis zien sturen! Maar voor de vele in het "camp" is de miserie bij regen wel nie van de poes. Die hebben maar één zak met droog gerief en moeten het in de lokale sporthal maar zien te redden. De pasta party begint vandaag gelukkig om 19u en we kunnen gewoon binnen stappen en gelijk eten, das dan weer wel ne meevaller. Pasta, rijst, saus, groenten brood en kip! Alles a volenté en d'r is genoeg!! Voor de verandering liggen we om 21u30 in onzen tram. Jeroen klaagt over z'n heup die almaar strammer en strammer begint aan te voelen. Hopelijk doet de nacht wonderen en kunnen we morgen een droge, zonnige rit afwerken!!