Rit 5: Winterton - Kamberg

Dag5: Winterton naar Kamberg Vandaag op het programma 97km met 1549hm.... Duidelijk meer klimmen dan de vorige dagen en misschien kan ik wel een zaakje doen. De vermoeidheid begint echter mee te spelen en kan uiteraard nie in het krachtenarsenaal van de rest loeren. Een kort stukje asfvalt brengt ons naar de eerste singeltracks van de dag. Het pak wordt daar direct uiteen getrokken en tussen de hoge graskanten is het opletten de controle over het stuur niet te verliezen! De benen voelen opnieuw redelijk goed en ik laat me verleiden het hele pak te leiden naar de top van "hangman's tree". De enige boom, boven op den berg staat daar eenzaam te wezen maar het geeft wel een goed gevoel als eerste in z'n schaduw te komen!! Aan de bevoorrading slagen we alweer geen proviand op maar we hebben opnieuw de luxe wat overtollige kledij daar achter te laten. Windstoppers en mouwtjes worden afgegeven en het tempo opgeschroefd! We rijden vandaag van het "bush veld" zoals ze dat hier noemen richting het groen van de Drakensbergen. Het tweede deel van de rit bestaat vooral uit stijgende kilometers. We rijden de zoveelste poort door en komen zo in het "zulu waters game reserve" een privé wildpark waar we per hoogste uitzondering met de fiets door mogen. We rijden nog in een sterk uitgedund kopgroepje van een man of 15. De klimmetjes volgen mekaar nu snel op en het is bij momenten stampen op de pedalen om bij te blijven. Wat we nu echter te zien krijgen had ik in de verste verte niet verwacht. In een prachtig decor komen we een hele dierentuin tegen. Antilopen (waar we werkelijk in you-tube stijl voor in de remmen moeten, voorrang van rechts!!) vervolgens komen we een stel zebra's tegen, wildebeesten, gnoe's en een paar stevige buffalo's!! De topper staat ons echter aan het einde van het park op te wachten. Een neushoren familie weet niet goed wat te doen met deze wel erg kleurrijke kudde die hen passeerd!! De kleinste van de hoop begint zenuwachtig onze richting uit te lopen en dat is niet helemaal naar de zin van de reusachtige moeder! We trekken dan maar zelf het tempo wat op en uit onze kiekenboebelen komen gelukkig vleugels en besluit het trio ons toch maar te laten gaan! Ongeloof in het peletonneke alom en ook de locals kunnen deze ervaring naar waarde schatten!! We krijgen echter niet veel rust want "de klim" van de dag zien we van ver opdoemen. Met de Drakensbergen in de verte laat deze puist ons groepje volledig uiteen spatten! Boven staat de welkome bevoorrading en ik moet de leider in de solo's laten gaan. Hij is te sterk en heeft z'n bevoorrading maar aan te pakken, niet stoppen is geen optie en ik besluit m'n eigen tempo te zoeken. De rest van de solo's heeft intussen moeten afhaken en ik probeer m'n tweede plek te handhaven. Na het nodige op- en afwerk waar de grote plateau nooit veraf is krijg ik den tyronne toch terug in het vizier. Hij heeft ne roden teneu van z'n sponsor "Avis cars" en dat werkt dus idd ook als een rood lapje! Iemand in het vizier is een ding, er naar toe rijden is nog iets anders! De laatste 15 k's worden dus toch een finalleke!! Op 5km van de streep rijden we terug te samen. Den Tyronne is gene verkeerde en we besluiten mekaar der nie meer volledig op te leggen. Samen pikken we aan bij een duo en kunnen zelfs wat lachen op ons geneuried "don't stop thinking about tomorrow"!! Ik kom als eerste solo over de streep (een cadeauke) en kom toch 1" dichter in het overall klassement 😉! Ook de MM's maakten er weer een pittig dagje van. Ze bleven al dan niet in mekaars buurt en speelden constant haasje over. De laatste km's was het blijkbaar de Rudy die de 4 binnen bracht, hier stond de wind pittig in de zij en werd er ne serieuze "polder waaier" getrokken. Helaas geen podium voor de broeders vandaag al schuiven zij in het "vets" klassement op naar een knappe verdiende plek! De nodige als-dan theorieën worden al boven gehaald, maar de komende 4 dagen zullen nog pittig worden en iedereen hopelijk op de plaats brengen die zij verdienen, zonder accidenten!! Ik was vandaag 3u55 onderweg, reed gemiddeld 25km op een uur en steeg 1515m! Besluit van de dag, als ik een paar dagen geleden dicht bij "Mtb-heaven" zat dan weet ik begot nie waar ze me vandaag hebben afgezet... Cu!!!

Rit 4....

Rit 4: van Sterkfontein dam naar WInterton. Op de planning vandaag 117km, 1732m naar boven, 2406 naar beneden. Opnieuw nen stevige dobber, maar volgens de organisatie één van de mooiste van de hele week, benieuwd naar wat voor lekkers ons te wachten ligt staan we om 7u weer gepakt aan de start! Het gestapelde zuur van gisteren krijgt opnieuw weer nie veel ruimte om rustig weg gereden te worden! De kopgroep barst op de eerste klim "de kerkenberg" al meteen volledig uiteen! Het is tempo zoeken en er ontstaan wat kleinere groepen. De eerste 25 k's gaan over idd prachtig Mtb parcours! Rokende namen als "the great walm of China" of "Bezuidehouts pass" liegen er niet om! Het is mtb'en op de bovenste plank! Singeltracks, prachtige vergezichten, snelle afdalingen maar zowel fiets als rijder tot het uiterste worden getest! Het is duidelijk dat een goede daler vandaag gouden zaken kan doen, ikke dus nie! Geen risico's, of toch nie te veel... Na de eerste bevoorrading, die weer vlotjes gepasseerd wordt volgen weer enkele snelle stukken! Samen met wat andere solo's ga ik opzoek naar de leider in m'n klassement! Het tempo blijft strak!! Bevoorrading 2 pik ik wel even mee en van dan af trek ik mijne gas vol open... Het is dan nog wel 45 km maar hier is het toch min of meer ieder voor zich! De Serengeti singeltrack gaat stevig omhoog en doet hier en daar den of den andere kraken! Het is prachtig rijden in deze "bush". Op den top van "long drop" beginnen we aan de "red bull" afdaling. 6km in stevig dalende lijn slingeren we door een prachtig decor! Heaven i'm in heaven!! Na deze afdaling staat er ons echter nog een bijzonder pittig finalleke te wachten. Een heel steile klim met veel lossen stenen en de kleine plateau doet voor de eerste keer deze week z'n job!! Er staan ons nu nog 10 dalende k's te wachten, een passage door de rivier waar ge tot knie hoogte onder staat, afhankijk van waar uw knieën beginnen uiteraard!! Nog een keer verkeerd rije, zonder pijlen en op de gps is toch af en toe bij de pinken blijven, en dan binnen bollen! Tweede solo, den eerste is ne local die elke steen in de afdaling wist liggen en volgens mij daar vooral z'n voordeel uit haalde, maar dat doet niks af van z'n prestatie, gewoon sterk gereden van hem!! Beter is beter, point final! De M&M's hebben vandaag een onderlinge battle uitgevochten! De "Gorpus Maximus" heeft de val van gisteren precies goed verteerd. Met het mes tussen de tanden (maar fair) hebben ze het vuur aan mekaars schenen gelegd. Vandaag stak de Rudy blijkbaar z'n hand in z'n eigen wiel met ook voor hem het nodige bloedverlies tot gevolg. Op 30 km van de meet kwam de Luc den bushman met den hamer tegen en moesten zij nen tand terug! De Domens stonden tot hun eigen verbazing op het podium vandaag!! Chapeau, tweede in hun categorie!! Da beloofd voor de volgende dagen en is toppie voor de stemming in het mountain maniacs team!! Min puntje voor mezelf, mijn ultra light weight, over de top, super tune crankstel bleef serieus kraken (ook gisteren al) bij een grondige controle bleek de lager helemaal in de prak te zijn gedraaid!! Gelukkig heb ik teen en tander bij en is de fiets nu binnen bij de mechanics! Zelf kon ik het lager nie trekken maar ik heb die gasten wat mee uitgelegd wat er moest gebeuren en normaal gezien komt da tegen straks helemaal in orde! Toch ff slikken!! Thanks tune!! Morgen meer weer, vanuit tent 366!!

Vlam naar den dam...

Dag 3: up to sterfontein dam! Vandaag de langste, toch in k's... Het beloofd een soort overgangsrit te worden. Het eerste deel snel en naar het einde toe pittig met mount Paul als kers op de taart. We worden om 7u opnieuw op pad gestuurd en achter de traktoren gaat het tempo op het asfalt snel de lucht in. De betere teams besluiten er vanaf het begin de pees op te leggen en bij de eerste off road stukken is het harken om d'r aan te blijven hangen. De afscheiding laat niet lang op zich wachten en met een man of 40 knallen we verder. 18k's off "farm riding" zoals ze het hier noemen. Over privé stukken, speciaal voor den joberg aangelegd door de locale boeren. Het is knallen op deze hobbelige singeltracks, meestal grassig en af en toe drassig afgewisseld met brede verbindingsstukken. De eerste bevoorrading wordt weeral vakkundig overgeslagen en de groep wordt steeds verder en verder uitgedund. In de kopgroep nog enkele solo rijders, voor de rest ploegen die mekaar goed vinden en het tempo strak houden. Op goed 60 km besluiten we in groep te stoppen en in 25" zoveel mogelijk water te tanken. Het gaat nu razendsnel richting de singeltrack "Jabulani" vreuge in het zulu, echt waar nie gelogen!! Dit paadje is idd één en al Mtb-vreugde! Kilometers slingeren we naast de rivier, de remmen blijven onaangeroerd en een bicycle-smile kan ik nauwelijks onderdrukken. Na dit prachtig stuk is het echter helemaal koekenbak! Een steile klim laat den boel helemaal ontploffen... Ik geraak achterop omdat ik te ver zit bij het begin van de klim en de benen de krachtpatserij ff niet verteerd krijgen en finaal opblazen tijdens dag 3 van een 9daagse ook nie echt een ideale optie is! Ik kom met twee andere solo rijders alleen te zitten. We slagen met gebundelde krachten er nog in terug te komen bij de 4 ploegjes die er vandoor zijn gegaan! Bij bevoorrading 3 besluiten we met drie de ploegen te laten rijden, onze eigen bidonnen nogmaals te vullen en samen tempo te rijden richting "de Paul"! De wind begint hier echter serieus aan te trekken en vooral in de zij en op kop te blazen. Bij een overname blijk ik plots een gatje te hebben geslagen en besluit niet meer op m'n metgezellen te wachten, t is uiteindelijk koers voor iedereen!! De klim is mooi, zeker met de toppen van de Drakensbergen in ht beeld! De afdaling is welgekomen. De resterende 15k's werk ik alleen af, de grote plaat draait rond en rond en op de Sterkfontein dam blaast de wind gelukkig in het voordeel! De dam is normaal gezien verboden terrein maar speciaal voor de race op gesteld! Het uitzicht is prachtig en de finish komt in zicht!! Niet meer in de rooie en iet of wat van het opgebouwde zuur in de laatste k's reeds proberen te verwerken. Ikke tevreden over de rit!!kan moeilijk anders, na 4u40 zitten de 126 er op, we hebben 1330 hm overwonnen en reden 27km/u gemiddeld... Ik kom als eerste solo over de meet en kom in het algemeen klassement op 30" van de leider bij de solo's die vandaag kort na mij binnen komt gebold... De M&M's komen ook binnen gebold. Marc heeft echter twee keer den decor opgezocht en moet zelfs gehecht worden onder de knie!! Hopelijk heeft hij hier de komende dagen/nachten niet te veel last van en kunnen ze blijven rijden zoals ze nu doen!! Ook de brothers leveren weer een sterke prestatie en komen bij de master-teams op een 6e plek, vooral straf na een moeilijke start na wat gedrum bij de start!! De ontvangst hier aan den dam is weer onbeschrijfelijk!!! Eten drinken, koekjes, kippenburgers, pasta's, fruit, groenten... Dit overtreft gewoon weer alles, joberg2c i'm in love!!! Groetjes vanuit tent 366 en tot de volgende!!

Racing day...

Rit 2, de eerste dag die mee telt voor het klassement! Het is erg vroeg als de wekker gaat, 4u50 (das de vroege deju!!) het ontbijt is net zoals het avondeten opnieuw toppie, de laatste gaatjes worden met de nodige carbs gevuld en dan allemaal naar het startvak! Het is nog erg koud, ijs op de tent en op het zadel maar de start is gepland om 7u. Alles verloopt hier erg relaxed, geen overbodig gedrum en starten achter den traktor. Het tempo gaat echter snel de hoogte in en ik sluit aan bij de kopgroep. Het is erg stoffig, de zichtbaarheid beperkt en het tempo nog erg strak als we off road gaan. Een paar koeien weten niet goed wat er gebeurt als de kudde mtb'ers passeren maar besluiten gelukkig niet het parcours op te lopen. Er staan ons vandaag 90km te wachten en weinig hoogte meters, een kleine 1000. Erg technisch zijn de brede wegen niet, snel des te meer! Ik kan het tempo van de kopgroep redelijk goed aan en laat mezelf zelfs verleiden wat kopwerk te doen. De rest van de rit bestaat vooral uit rechtbljjven, eten en drinken en af en toe alle zeilen bij zetten. De laatste bevoorrading moet ik stoppen om niet volledig zonder water te vallen. Op de daarop volgende singeltrack raak ik het contact met de kopgroep kwijt. Die mannen zijn niet gestopt en ik zit een beetje gevangen achter wat meurrige (of verstandige) rijders. Eens terug op wat snellere stukken probeer ik nog terug te keren maar de vogel is gaan vliegen. De laatste k's gaan over de "red bull run", een fantasietje van de parcours-bouwers om een mooie singeltrack afdaling extra in de verf te zetten. De wind staat strak en blaast bovendien vol op den bol! Samen met een andere, Belgische solorijder bol ik na 3u25 over de finish! Goed voor een gemiddelde van 26,5 km/h!! En dat voor een Mtb-ritje... Ik denk derde te zijn geworden maar blijkbaar is der ene solo-boy er in geslaagd een extra lusje te doen. Ik sta verdekke als tweede op het podium, en meteen ook tweede in het overall klassement. De M&M buddies komen een kwartiertje later ook over de meet gebold en hebben den deze ook goed verteerd!! Douchen, relaxen, podiumke, een kaartje leggen, nog wat relaxen, een half kieke eten (heerlijk sappig en mals) en om 21u licht uit!! In Zandvliet moet het dak er nog af gaan op een paar feesjes, maar voor den deze ist pitten en recuppen!!

Ready, steady, GO!!!

Rit 1: karan beef - frankfort Vandaag was het dan zover, reeds enkele maanden met rood in den agenda. Vrijdag 25 april, da start van den joberg... Na een heerlijke pasta maaltijd donderdag in ons lodgke, was het vrijdag vroeg dag. Om 5u ging de wekker, 5u30 ontbijten, zakske maken en om 6u30 de fiets op voor 15km asfalt richting de officiële start. Het zullen de laatste 15 op de baan worden en dan is het off road richting Durban! De fietskoffers en onze joberg zakken werden door de eigenaars van de lodge tot aan de start gebracht, we zullen de koffers nie meer zien voor Durban en onze zakken worden door de organisatie van plaats naar plaats gebracht. De zon was al van de partij maar het was letterlijk en figuurlijk ijzig koud, het gras ziet wit en m'n vingers blauw!! Om 8u worden de 800 deelnemers opgang geschoten voor een eerste geneutraliseerde rit. Er staan ons vandaag 114km te wachten met daarin 1000 hm. De rit zal niet mee tellen voor het klassement en de mountain maniacs besluiten het rustig aan te doen en lekker op te warmen met de 8 komende dagen in het achterhoofd. Bij de start rijden Marc en Luc echter vlotjes weg, we zullen ze de rest van de dag niet meer zien. Ik blijf bij de gebroeders en geniet van de mooie landschappen. Brede, glooiende wegen worden afgewisseld met singel tracks en zanderige stukken. De kilometers gaan vlotjes en we socialisten wat met de andere deelnemers. Wat fotokes en filmpjes voor later en zo gaan bollen we maar door zonder onnodig veel energie te verspillen! De bevoorradingen op 30, 60 en vooral die op 90 km worden rustig genomen! De lokale bevolking maakt er telkens een waar feest van! Marsmallows, satekes, patatten, koekjes, cola en het nodige lekkers om de hongerigen onder ons van de nodige energie te voorzien! De oversteek van de vaal rivier staat ook op het programma. Dit jaar niet meer in bootjes maar met een"floating bridge" van bijna 500m!! Handen aan het stuur en droog zien te blijven, leuk extraatje en pluim voor de organisatie!! We bollen na bijna 5 en half uur binnen en de Gorpy en de Luc staan ons al op te wachten! Nu was in op de cape epic in 2010 al wel wat verwennerij gewoon maar hier doen ze der zo mogelijk nog een schepje boven op! Fietske afgeven aan de spuitstand en wandel maar door! Heerlijk warm douchke en dan een buffet waar ge nie goe van wordt! Nen berg fruit, burgers, pasta's en ander lekkers! Het weer was uiteraard toppie en na de nodige recup konden we in de chill-zone nog wat na-kaarten over dag uno! Nu lig ik in m'n tentje, een lekker steakje, door local sponsor Caran Beef aangeboden, heerlijke groentjes en ne warme choco verder en klaar voor morgen aan het "echte" werk te beginnen... Hopelijk morgen opnieuw een kort verslagje na een even mooie dag!!

So far, sooooo good!

Gisteren, woensdag was het dan eindelijk zover. Valieskes gepakt, fiets in de koffer en wij weg. Dankzij taxi Jos ruim op tijd in Brussel waar de rest van de maniacs kort daarna arriveerden! Nog een geluksbrenger van Jef en intchekken maar. Een kort vuchtje naar Londen, een korte layover en na een klein check-in probleempje met Rudy's momentsleutel wij op de vlieger richting Johannesburg. He was daar op de vlieger wel heel rustig en toen we opstegen had ik zomaar ff 4 stoelen ter mijner beschikking! Nachtvluchtje dus zo veel mogelijk slapen en dat is me redelijk goed gelukt, toppie dus! In Johannesburg stond den taxi ons op te wachten en kregen we meteen de nodige start dokumenten van de organisatie. Alles dus prima georganiseerd!! Nu liggen we in onze lodge op 15 km van de plek waar vrijdag de start gegeven zal worden. De fietsen staan ineen en enkel koen heeft een klein probleem na d'r vlucht, kromme schijf. Straks ff naar de local bike shop... Nu nog ff vanop bed naar de finale van de Waalse pijl kijken en dan rustig richting vrijdag. Hopelijk kan ik onderweg nog een paar berichten posten!! Let thr games begin!!

Da duurt hier wel lang...

t' was November, Reusel… Nu is het half April?? Dat is bijna een half jaar! Je zou beginnen denken dat ik met alles gekapt ben, van den aardbol verdwenen, ben gaan biljarten of gene PC meer heb… Gelukkig is niets van dit alles het geval! Wat is er dan wel aan de hand, awel dat zal ik eens ff snel uitleggen! Na Reusel ging eigenlijk alles redelijk tot zeer goed richting Kasterlee. De duurtrainingen werden opgeschroefd en het lopen ging voortreffelijk! Na een pittig trainingsblok kreeg ik echter last van m'n lies. Gene paniek dacht ik, een weekje rust en ik kan er terug tegen. Helaas na dat weekje rust geen verbetering, integendeel! Een kort loopje, zelfs dat ging niet van de zeer! Lap, de Paul van Loon maar is bellen en ja hoor een ontsteking/overbelasting van de adductor! Rust, kine ik ben zelfs naar den osteopaat geweest maar den tijd vloog en lopen ging echt niet! Een week of twee voor Kasterlee was het voor mij ook duidelijk, 't zal niet voor van't jaar worden, afblazen!! Deelnemen zou zelfs niet gegaan hebben, deju!! Nu der zijn ergere dingen in't leven dus focus op de volgende!! De volgende werd uiteindelijk de 6 uren van Halle. Kort samengevat, VETTIG!! Na 2 valpartijkes, waarbij ik nogal heftig den bos in dook besloot ik er na 5u de brui aan te geven… Alweer nen DNF achter mijne naam, nie goe bezig zene! Ook hier, gene stress en volgens mij nog altijd de juiste beslissing om te stoppen. Trouwens niet alleen mijnen helm was gebarsten, ook mijn hoofd had blijkbaar nen tik gehad, precies een koek op mijn oog en een katerke! Wa lukt er dan nog wel en wat staat er op het programma? Het voorjaar is in den Belgique uitzonderlijk goed en zacht er werd dus deftig doorgetraind. De nodige kilometers werden afgemaald en enkele cyclos werden met den MTB afgewerkt. Een weekje Gran Canaria met ons Vickske was uiteraard de kers op de voorbereidingen-taart!! Het aantal kilo- en hoogtemeters werden nogmaals opgetrokken om nu stilaan volledig klaar te zijn voor de eerste (en waarschijnlijk de grootste) uitdaging van 2014, den JOBERG2C. Een negendaagse MTB marathon in Zuid Afrika, astemblief!! Samen met mountain Maniacs, Koen en Rudi domen (die ook in Polen van de partij waren) en Mark Van Gorp en Luc Janssens start ik over twee weken in Johannesburg om dan 9 dagen later hopelijk in Durban aan de zee (De C in de naam JOBER2C) te arriveren en eindelijk nog eens een wedstrijd uit te bollen! De conditie is nu top en de goesting is eveneens serieus aanwezig dus vertrekken maar!! Na den Joberg staan nogmaals den BeMC, de Chemin de Soleil en als anderen topper den Transpyr op het programma later meer daar over! Nu dus eerst het tweede ZA-avontuur!! Jiha!!!! Ik probeer regelmatig iets te posten op den blog vanuit den Afrik en anders lezen jullie het achteraf wel. Als je al een beetje wil gaan kwijlen op al het lekkers dat er daar op lij ligt te wachten , ga dan al maar eens piepen op volgende site www.joberg2c.co.za De Mountain Maniacs hebben ook een blog in het leven geroepen en zullen deze ook zo goed en zo kwaad als mogelijk up to date houden vanuit de brousse! http://mountainmaniacscyclingteam.blogspot.be